De Belg is niet onvertrouwd met middelengebruik. Als jonge gasten zitten ook wij regelmatig op café. Als de sfeer er in zit beginnen we met een pintje te drinken, een wijntje volgt, eventueel een trappist of een cocktail. En als we echt heel dronken zijn, durven sommige niet-rokers onder ons al eens een sigaret aan te steken. Middelengebruik, vrij normaal. Toch?

Veel drugs zijn niet schadelijk als ze gematigd, sporadisch of occasioneel geconsumeerd worden. Want iedere Belg kent wel een regelmatig middelengebruik. Is het niet alcohol, dan is het wel koffie. Er wordt ons van kinds af aan al verteld om “van de drugs af te blijven!”. Maar waarom is men dan tot op heden nog zo gekant tegen het gebruik van cannabis, en ligt men niet wakker van tabak of alcohol?

Er hangt een geschiedenis aan vast. Oud-Amerikaans president Nixon moest niet veel weten van de pacifistische hippies die zich tegen de Vietnamoorlog verzetten. Na een flinke brainstorm wisten ze dat de enige manier om de hippies van de straten te vegen, de criminalisatie van cannabis was. De hippies gebruikten het maar al te graag om zich één te voelen met de wereld. Nadat een perceptie-campagne cannabis de stempel van kruid des duivels gaf, was het makkelijk om iedere protestant van straat te halen. En de mythe dat cannabis een zeer gevaarlijk product is, was geboren. Andere landen volgden gretig.

Nochtans weten experts beter. Alcohol en tabak zijn veel schadelijker en destructiever voor het lichaam dan cannabis. Iedereen die hier een beetje oppervlakkig onderzoek naar doet kan dat al vaststellen. Gelukkig groeit er globaal wel een algemene consensus dat er iets mis is met onze visie over cannabis. Men beseft meer en meer dat het verbieden van het product niet werkt en contraproductief is. De logische volgende stap is een regulering van cannabis. En dan bedoelen we niét dat je de Colruyt moet kunnen binnenstappen om een slof joints te halen. We willen natuurlijk niet dat grote ketens er alles aan zullen doen om iedereen aan een joint te krijgen. Dat zorgt inderdaad voor problemen rond cannabismisbruik.

Terwijl de wereld het nieuwe licht ziet, blijft België jammer genoeg hopeloos ter plaatse trappelen als het over cannabisbeleid gaat. In Nederland vinden volop experimenten plaats met coffeeshops die hun producten kunnen aankopen bij gelicentieerde telers zodat de wiet niet meer van de zwarte markt moet komen, want dat is nu nog altijd het geval. In Duitsland zal er de komende legislatuur zelfs een legalisering komen en ook Luxemburg zal dit jaar stemmen om het telen en gebruik op eigen grond te legaliseren.

Ons land heeft de unieke kans om een trekkersrol te zijn binnen Europa qua cannabisbeleid. De tijd dat cannabis op dezelfde lijn als cocaïne staat is over, maar ons beleid loopt achter. Legalisatie zou de zwarte markt volledig buiten spel kunnen zetten, en ons justitiesysteem ontlasten. Dan hebben we nog niet gesproken over de economische groei die legalisatie ons zou kunnen leveren. Want behalve de verkoop voor recreatief gebruik is er ook nog een medicinale markt die talloze mensen het leven aangenamer zouden maken. En dan hebben we het nog niet gehad over de voordelen van hennepteelt. Dat is een cannabisplant waar men allerlei soorten producten mee kan maken zoals kleding, isolatiemateriaal of autoplaten. Maar om de website van de Vlaamse overheid te citeren: “De kweek en het gebruik van hennep en cannabis ligt maatschappelijk heel gevoelig”. Dus ook die plant heeft zijn potentieel nog niet kunnen laten zien.