Staat prachtig als titel van een artikel, nietwaar? Ik zag hem onlangs in De Standaard. Toen ik die ronkende titel zag dacht ik spontaan “Hoe komen ze erbij ?”.

Velen zullen het allicht niet met me eens zijn maar in vergelijking met een aantal andere landen heeft ons land nog niet zo veel bespaard. Sociale organisaties, vakbonden, fruit- en groententelers, ondernemingen, zelfstandigen, enzovoorts doen niets liever dan klagen. Iedereen, de modale burger inbegrepen, klaagt.

Sparen mag en kan, moet zelfs, zolang het maar niet bij mij is. Daarbij moet zeker rekening gehouden worden met de snelle veranderingen op wereldvlak. Cfr conflict Oekraine/Rusland en de gevolgen. Zo is de actuele maatschappij nu éénmaal.

Oké er is steeds meer armoede, ziekte, invaliditeit, inlevering, en de modale burger, zal dit voelen. Voor fruit- en groententelers, de situatie met Rusland was niet te voorzien. Dus daarvoor vanzelfsprekend alle begrip. Zeker na de intentieverklaringen van vandaag. Of beter gezegd vooral de gezinnen met bv 2 kinderen, enz.

Ik kan wel volgen dat grote vermogens en ondernemingen een vermogensbelasting moeten betalen. Vraag is: wat is een groot vermogen?

Als mijn ouders en grootouders wat opgebouwd hebben, moet dit dan nog een zoveelste keer belast of afgenomen worden. Hun zweet en tranen was dan voor niks. Trouwens, de meeste ouders werken en sparen voor hun kinderen, opdat zij het beter en gemakkelijker zouden hebben.

Zo ook belastingen op onbebouwde gronden: ik koop of erf een stuk bouwgrond. Dit is een weide waar een derde schapen laat grazen. Dus geen puinhoop of verloedering. Ik hou deze grond voor als mijn zoon volwassen is en er eventueel wil bouwen. Is toch redelijk of niet?  Nee, momenteel gelden in vele steden en gemeenten de regels van onbebouwde grondbelastingen of leegstand. Kan ik het helpen dat mijn zoon nog maar 17 is bv.

Enkele maanden geleden had de burgemeester van Kortrijk, als ik me goed herinner, het fantastische idee, dat erfenissen naar de staat zouden moeten gaan.

Een schande, en miskennen van onze ouders, grootouders, die zich krom gewerkt hebben zonder de moderne middelen.

Om terug te keren naar het artikel van De Standaard : het rapport is opgemaakt door de Duitse verzekeraar Allianz. Daarin staat onder meer, ik citeer:

‘Goede cijfers dus voor ons land, de lage rente die de Europese Centrale Bank (ECB) hanteert en waardoor de spaarboekjes nog amper iets opbrengen. Volgens Allianz heeft die lage rentevoet van de ECB al meer dan 6 miljard euro gekost aan de Belgische spaarders of zowat 560 euro per inwoner.

Velen hebben een spaarboekje of een analoge vorm van sparen. Veel gepensioneerden rekenden op de (hoge) opbrengst hiervan. Maar rekening houdende met de actuele situatie, zakt hun voorziene inkomen om te overleven aanzienlijk.

Wat ik ook niet snap, is dat er af en toe een roep is om het pensioensparen extra te belasten of af te schaffen. Hoezo? Dit is toch wat de overheid wilde : een zoveelste pensioenpijler… Waar halen ze het?

Idem voor de banken: vroeger moest en zou men betalen met een cheque. Nu wordt dit bestraft met kosten en is buiten gebruik geraakt, tenzij in enkele sectoren.

Mijn vader is onlangs gestorven. Dus moet de nalatenschap geregeld worden. Een bank beschouwde dit als een ‘vroegtijdige beëindiging en vroeg daarvoor op 2 beleggingen 500 en 100 euro uittredingskosten. Schandalig. Staat op mijn agenda om eens te gaan ‘praten’. Trouwens de burger doet nu alle werk voor de bank. 

Met onze fotoclub organiseren we met carnaval een verkoop van drank, dus veel klein geld nodig of te storten. Lokaal kan dit niet meer. Ik moet naar de omliggende steden rijden… Dat is service???

Trouwens, regelmatig is er de opmerking dat ministers, burgemeesters, mandaten in bedrijven te veel vergoed worden. Mijn antwoord: doe het zelf eens. Voor velen is dit dag en nacht, geen familiaal leven enz.

Besluit: 

Hoe men het draait of keert: extreem links of rechts zal ons niet verder helpen. Atlijd heb ik, ook in mijn werksituatie gepleit voor de gulden middenweg. Waarom kan dit niet in dit land. Zou het overslaan van bv. 1 index zo’n ramp zijn? Dit zou niet betekenen dat het indexsysteem wegvalt. Als er in de pers en door de vakbonden niet te veel lawaai zou rond gemaakt worden, zouden velen het niet eens merken.

Dus in politiek, economie, ons land en maatschappij is het nemen en geven. Samengevat: in die zin ‘solidariteit’, het thema van Manifiesta? 

En ikzelf, als voorzitter van www.berlinnomorewalls.be beschouw deze conflicten, discussies ook als ‘walls’ …, niet fysisch maar intellectueel. Doet me denken aan de artikels omtrent mensen met mentale beperkingen.