Onze generatie wordt getekend door het kapitalisme. Meer en meer scheuren mensen zich hier van af. We zijn stilaan weer meer bereid om op te komen voor onze idealen en willen hier ook naar leven. Gelijkheid is één van die idealen waar de mens zich steeds vaker om bekommert.
Gelijkheid is een ruim begrip, maar het gaat er vooral om dat iedereen eenzelfde basis meekrijgt in het leven. De achterstand van de minder fortuinlijken wordt geminimaliseerd en de oneerlijke voorsprong van anderen wordt beperkt. Iedereen dezelfde startpositie in het leven, daar ben ik een groot voorstander van! Daarom heb ik een voorstel, een voorstel dat deze gelijkheid kan en zal bevorderen.
Het is vanzelfsprekend dat – wanneer je ouders sterven – jij een deel van de erfenis ontvangt. Je kan dan zowel schulden als kapitaal of bezit erven. Maar wat als dat niet zo zou zijn? Wat als erven niet bestond? Wat als erven nooit bestaan had?
We worden er regelmatig mee geconfronteerd, anderen die minder hoeven te doen om hun leven in goede banen te leiden of bij wie alles maar vanzelf lijkt te gaan omdat ze van kindsbeen af een voorsprong meekregen. Dit is niet eerlijk, dit is geen gelijkheid. Het is een ergernis die bij velen onder ons heerst. Er zijn te veel types die niets wezenlijks hoeven te doen in hun leven omdat ze tot in lengte van dagen kunnen teren op het zweet en het geld van hun ouders en voorouders. Waren de verdiensten van hun voorouders groot, dan wordt daar maar al te vaak van geprofiteerd door de nakomelingen. Het kapitaal wordt door hen vaak besteed aan onzinnigheden en brengt de wereld weinig goeds. Dit geld zou een veel betere bestemming kunnen krijgen – een bestemming die de wereld helpt – in plaats van het te verkwisten.
Vandaar mijn stelling: schaf de mogelijkheid om kapitaal en bezit te erven gewoonweg af. Weg met de papa- en mamakindjes. Iemand als Paris Hilton zal haar handen uit de mouwen moeten steken of gaan bedelen. In mijn ideale wereld zou zij zijn wat ze is: letterlijk goedkoop. Ja, iedereen krijgt vanaf nu een eerlijke kans in het leven.
Als we even teruggaan in de tijd, ontdekken we het volgende. Het erfrecht zoals we het nu kennen in België, dateert van omstreeks 1800. Het ontstond als een reactie op het Ancien Régime en werd ingevoerd ten tijde van Napoleon. Sindsdien zijn er slechts weinig aanpassingen gebeurd. Het Belgische erfrecht is daarom dringend aan herziening toe. De wereld wordt immers met de minuut materialistischer en dit is misschien een manier om hier paal en perk aan te stellen.
Geloof me, we zullen er allemaal beter van worden. En vooral: ons leven wordt een pak leuker. We worden aangemoedigd om wat we verdienen uit te geven of uit te delen, in plaats van op te potten. Talrijke zorgen en bedenkingen blijven achterwege. Ook familieruzies worden vermeden en een zware druk valt van onze schouders. Meer mensen kunnen hun dromen waarmaken en de poort naar een stressvrij bestaan staat open. We gaan meer leven in het nu: carpe diem, pluk de dag!
Geld wordt uitgegeven in plaats van opgepot en onze economie komt in een stroomversnelling terecht. In deze tijden van economische crisis wordt er overal naar oplossingen gezocht. Alle kansen worden gegrepen om de economie terug op de rails te krijgen. Slechts enkele maatregelen dragen ook werkelijk iets bij. Dé oplossing bestaat niet, maar alle beetjes helpen om de crisis zo spoedig mogelijk de das om te doen. Mijn voorstel zal bijdragen om van de wereld een eerlijkere plaats te maken met minder economische moeilijkheden.
Bovendien worden we zonder het erfrecht ook samen rijker. Zodra we onze laatste adem uitblazen komen al onze bezittingen – ons geld, onze huizen, onze bouwgronden – automatisch weer in handen van de overheid. Die kan daarmee betere sociale voorzieningen regelen voor de pechvogels onder ons: mensen die ziek, gehandicapt of gewoon minder getalenteerd zijn. Dit lijkt misschien een beangstigend idee, maar niets is minder waar. Het is een sociaal engagement en we helpen elkaar. Onze maatschappij wordt er in zijn geheel sterker van en daarmee ook alle individuen die er in leven.
In de toekomst streeft men naar vooruitgang en dit zou een positieve verandering kunnen zijn voor alle mensen uit iedere bevolkingsgroep. Op materieel vlak krijgt elk individu vanaf dan dezelfde kansen als ieder ander. Hiermee kan men meer gelijkheid creëren in de wereld en gelijkheid loopt samen met vrede. Wie wil er nu geen wereldvrede?
Mocht de beslissing ooit daadwerkelijk vallen om alle erfenissen af te schaffen, dan zou het protest langs alle kanten luid weerklinken. De (gegoede) mens houdt namelijk niet van veranderingen. Maar misschien heb ik jullie toch kunnen overtuigen dat deze kleine aanpassing bij het einde van een leven, een wereld van verschil kan maken. Het is alleszins een stelling die de moeite waard is om even bij stil te staan en in overweging te nemen. Aan deze stelling moet uiteraard nog gesleuteld worden voor hij in de praktijk kan worden gebracht, gezien het erfrecht een ingewikkelde en complexe procedure is. Maar de wereld zoals hij nu is, heeft duidelijk nood aan veranderingen en dit zou er één van moeten zijn!
