Als voorzitter van de plaatselijke ACW-afdeling in HERENT doet de hele hetze tegen “mijn ACW-beweging” pijn.
Mogelijke fraude die zou kunnen gebeurd zijn op het hoogste niveau van mijn organisatie dreigt af te stralen op al die vrijwilligers die dagelijks actief zijn in onze gemeenschap. We worden vereenzelvigd met personen die uitsluitend (zouden) bezig zijn met het eigen profijt. Het eerlijke engagement van tienduizenden vrijwilligers en basismilitanten verdwijnt hier in het niets tegenover het mogelijke gesjoemel van een kleine leidinggevende groep. Alsof dat engagement geen rol speelt in de geloofwaardigheid van een sociale beweging. Alsof correct omgaan met geld voor de geloofwaardigheid van een sociale beweging zwaarder doorweegt dan de dagelijkse inzet van die tienduizenden.
Wat mij nog het meest stoort is dat de NV-A als witte ridder het gevecht tegen de fraude aanpakt en dit terwijl ze de wet op de strijd tegen fiscale fraude zelf afkeurde. N-VA en Trends hebben natuurlijk niet de bedoeling om met hun zogenaamde onthullingen te pleiten voor een rechtvaardige fiscaliteit. Daar hadden ze in het verleden al genoeg kansen voor als het ging over grote bedrijven en vermogenden, maar toen hebben we ze niet gehoord. Blijkbaar weegt een nog te bewijzen belastingontduiking bij een sociale beweging zwaarder dan fiscale constructies bij grote ondernemingen die een veelvoud aan belastingen handig omzeilen.
Waarom de NV-A de kanonnen richt op de beweging is voor mij zonneklaar. Als arbeidersbeweging staan we samen met de ACW-personeelsleden, die ons professioneel ondersteunen, voor een verdraagzame, open en solidaire maatschappij, een persoonlijke én structurele solidariteit tussen arm en rijk, ziek en gezond, jong en oud, ongeacht hun taalrol, overtuiging of geaardheid. Allemaal keuzes die haaks staan op het navelstarende nationalisme.
De gretigheid waarmee de NV-A inhakt op een sociale beweging die voor ‘een warme’ samenleving staat, legt hun eigenlijke agenda bloot. Als je de christelijke arbeidersbeweging in de CD&V buiten spel zet krijg je eindelijk de ruimte om komaf te maken met de vermaledijde federale sociale zekerheid en komt er een reëel perspectief op een rechtse meerderheid in Vlaanderen na de verkiezingen van 2014.
Daarom wil men het ACW treffen. En in het verlengde daarvan wil men alle organisaties van de christelijke arbeidersbeweging, op de eerste plaats de vakbond ACV, en uiteindelijk het ganse sociale middenveld, in diskrediet brengen en hun de mond te snoeren mbt tot hun oprechte inzet en eisen voor een meer rechtvaardige fiscaliteit en samenleving.
Als de rechterzijde er in zou slagen het ACW op te doeken dan zal er een enorm maatschappelijk kapitaal verdwijnen en is het perspectief op een solidaire en warme samenleving verder af dan ooit.
De recente ontwikkelingen tonen duidelijk aan dat het ACW in staat is zich met objectieve gegevens te verdedigen en op die manier haar geloofwaardigheid te herstellen. De brief van de dag van de verbondsvoorzitters (DM20/2) getuigt dat de strijdvaardigheid van de beweging meer dan intact blijft. Ik ben ervan overtuigd dat ook de basiswerkers zoals ik zich meer en meer actief in het debat zullen mengen om duidelijk aan te tonen dat een sociale beweging als de onze meer dan nodig is en dat we op basis van onze inzet, ons moreel gezag meer dan waard zijn.
