De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

De aanslagen in Brussel, prostituees en whisky.

De aanslagen in Brussel, prostituees en whisky.

dinsdag 29 maart 2016 10:01
Spread the love

 

23/3/2016, 06u40: Fuzzy, mijn medewerker in Ghana, belt me uit bed om in naam van hemzelf, zijn familie, vrienden, en de leerlingen en leerkrachten van onze school, zijn medeleven uit te drukken voor wat er gebeurd is in Brussel. Op Al Jazeera hebben ze het pijnlijke nieuws vernomen.

Al mijn familieleden en vrienden die hij bij naam kent – hij was ooit 4 weken op bezoek in België- somt hij één na één op en vraagt telkens of ze oké zijn. Vervolgens informeert hij naar de leerlingen en hun families van onze partnerschool in Kortrijk – en met klemtoon wil hij weten of Iris, Veerle, Naomi en Eva, – de locomotieven van ons project- én hun families eveneens ongedeerd zijn.
Er lijkt geen einde te komen aan de rij mensen die hij opsomt. Na iedere ‘he’s ok!’ en ‘she’s ok!’ van mijn kant hoor ik een vaag gemompel… Alhamdoelillah? Tenzij hij weer een West-Vlaams woordje aan ‘t proberen is dat ik hem toen heb geleerd.

Met Vodafoon vanuit Ghana naar mijn vaste lijn bellen is nog net betaalbaar, gaat het door me heen en ik voel diepe waardering voor de bekommernis die mijn Ghanese vrienden hebben voor ons.

En dan komt het: ‘Mama, jij moet ons uitleggen waarom mensen zo’n wreedheden doen in naam van Allah. De christenen beschuldigen ons en de islam. Je weet, we kampen hier ook al een tijd met ‘Talibans’*. De hele nacht hebben we hierover zitten discussiëren. Zelfs Rachid was hier en Kofi en malam Jacubi.’
Fuzzy verwijst naar ons avondlijke babbelkliekje, hoofdzakelijk bestaande uit moslimmannen, enkele christenen en een enkele traditional. ‘We kwamen tot de conclusie dat die terroristen jongens zijn die heel slecht zijn opgevoed en die nu hun familie, de hele moslimgemeenschap en zelfs Allah himself te schande brengen. Hun ouders zijn de echte schuldigen. Wat denk jij?’

Liefdevol en integraal geadopteerd zijn door een gemeenschap die cultureel, sociaal en religieus zo erg verschillend is van de jouwe, laat je nooit onberoerd. Echter, als ze je zien als een rariteit – “Don’t underestimate her, she looks like a woman, and she IS a woman, but she has the brains of a man– moet je ermee leren leven dat je over alles verhelderende uitspraken hoort te doen.

‘Moèten we schuldigen aanduiden, Fuzzy?’ vraag ik op waardige toon.
’Ik denk dat de hele toestand een totaal uit de hand gelopen gevolg is van onachtzaamheid en zelfs van onwetendheid. In West-Europa hebben we ons kunnen ontwikkelen tot het meest welvarende stuk van de wereld, maar we zijn domweg vergeten van te investeren in onze veiligheid.’
You’re so right mama!’ hapt Fuzzy toe, ‘Jullie zijn zò rijk, jullie hadden veel meer in wapens en leger moeten investeren en… , puut puut,’ Fuzzy’s belkrediet is op.

Er zit niets anders op dan meteen terugbellen, als ik niet wil dat mijn door hem gretig bevestigde halve antwoord een eigen leven gaat leiden in Buipe (Ghana) en omstreken.
‘Fuzzy’, zeg ik als ik hem opnieuw aan de lijn heb, ‘met investeren in onze veiligheid bedoel ik: onze welvaart delen. Wij vinden onze welvaart zodanig normaal, zodanig voor ONS, blanke westerlingen, bestemd, dat we – als individu of als land – slechts een fractie van ons verworven bezit delen met arme stakkerds en arme landen. Ondertussen klagen we en zijn we angstig dat we tekort zullen komen. Dus blijven we als bezetenen bezit vergaren. Terwijl we zo bezig zijn, komt het niet in ons op dat er op het allerhoogste materiële niveau, een handvol maatpakken en tulbanden over de verdeling van de water- en oliewatervoorraden op aarde aan het onderhandelen zijn. In stijl, passend bij hun materiële status, vliegen ze in jets naar elkaar toe, degusteren samen topgerechjes, worden samen dronken en – sorry for my unrespectful language Fuzzy – they fuck the same prostitutes. Tussendoor bekijken ze hoe ze hun gezamenlijke wapens, nl. jullie armoede en onze angst, het best kunnen inzetten.
“Laat ons christenen en moslims nog eens ‘doen’,” zegt er een tulband, terwijl hij een heerlijk brokje parelhoenbil van zijn perfect getrimde baard likt, “check de geschiedenis, het werkt altijd.”
“Prima idee, maar pas op, christenen en moslims geloven beiden in God… Waarom niet gelovigen versus ongelovigen, dat is eigentijdser,” reageert een maatpak die samen met een prostitué een dikke sigaar aan het roken is.
“Mij maakt het niet uit,” zegt een ander nog strakker maatpak terwijl hij met een mistige blik van een 54 jaar oude whisky van Macallan nipt die voor 380.000 dollar op een veiling gekocht werd voor het goede doel, “zolang we de klimaatrakkers en vredesengelen maar buiten spel kunnen houden.” Puut puut… ‘
Nu is ook mijn belkrediet op.  Best, want Fuzzy weet toch niet wat whisky is, en nog minder wat een ongelovige is. 

* extremistische moslims (cfr. mijn boek ‘Noem me neger’)

 

take down
the paywall
steun ons nu!