De 210 arrestaties tonen het ware gelaat van onze democratie

donderdag 26 maart 2015 11:23
Spread the love

Er zal veel terechte verontwaardiging zijn over het
machtsvertoon van de Antwerpse politie op de Grote Markt gisterenavond. Ik ben
echter – helaas – niet verbaasd. Dit machtsvertoon had minder met kritiek op De
Wever de mond snoeren (hoewel dat ongetwijfeld van pas kwam), maar vooral met
de uitbreiding van de alomtegenwoordige controle waar onze democratische
rechtstaat mee bezig is. Bijgevolg kwam de arrestatie van 210 mensen op een
onaangevraagde betoging niet als verrassing. Al moet ik toegeven dat het wel
een enorm disproportioneel spierbalgerol was voor wat er eigenlijk gaande was.

Groeiende controle, zegt u? Hoe bedoelt u? Ik kan geloven
dat dat een beetje vaag klinkt. Misschien kan ik het beter uitleggen als “beetje
bij beetje, zonder dat we het echt doorhebben, is de controlestaat enorm aan
het groeien”. Onder het mom van vrijheid worden onze vrijheden afgeknaagd,
ingekort en beetje bij beetje de vuilbak in gesmeten. Alles moet onder het
wakend oog van de staat komen te staan. Alles moet goedgekeurd worden. Zo ook
protest tegen deze staat.

Waar is de tijd dat protest nog protest was? Dat boze mensen
op straat kwamen, aan niemand toestemming vroegen of verantwoording aflegden?
Was dat niet het punt van protesteren? Tonen dat je ergens niet akkoord mee
was, wat de machthebbers er ook van vonden? Goed, we kunnen het er over eens
zijn dat het goed is dat er niet meer op betogers geschoten wordt door de
politie. Maar is het oppakken van betogers die niets anders verkeerd deden dan zonder
toestemming betogen niet een beetje hetzelfde in een fluwelen jasje? De
gedemocratiseerde versie van protest de kop indrukken.

Laat ons eerlijk zijn: de staat is als de dood voor deze
vormen van protest. Niet-aangevraagde betoging, rellen, kleine sabotages in het
holst van de nacht. Ze zijn oncontroleerbaar. En dat is wat de staat wil:
controle. En dus worden er meer middelen aan justitie en politie toegekend
terwijl er in het onderwijs geknipt worden. Terrorismedreiging wordt als
argument aangehaald om meer blauw op straat te planten, sinds kort zelfs met
shotguns in de hand. Syriëstrijders vormen het perfecte excuus om de
staatsveiligheid meer macht toe te kennen in het afluisteren van zij die in
onze samenleving in vraag trekken. Er worden overal camera’s in het straatbeeld
geplaatst zodat al onze bewegingen gevolgd kunnen worden. De controles op
lijnbussen en treinen worden opgevoerd zodat zij die zich geen ticketje kunnen
veroorloven ook zeker geen gebruik kunnen maken van het openbaar vervoer.
Interimarbeid wordt de standaard zodat kritische geesten zonder al te veel
moeite ontslagen kunnen worden, zodat de angst voor ontslag en armoede werknemers
braaf en monddood houdt.

En wie zich buiten de voor ons uitgetekende lijntjes
wandelt, voelt al snel de ijzeren vuist van justitie. “Wie niets te verbergen
heeft, heeft niks te  vrezen!” wordt als
dooddoenersargument gebruikt om protest op de groeiende controle het zwijgen op
te leggen. Met andere woorden: volg braaf de regeltjes die wij voor je
uittekenen, en je hoeft van ons niks te vrezen. Dat is een beetje zoals de
maffia die je beschermingsgeld laat betalen zodat ze je met rust laten. De
antagonisten van George Orwells 1984
zouden trots geweest zijn op de verdedigers van de democratie.

Ik vrees dat de enige effectieve manier om de groeiende
controle tegen te gaan, net buiten de lijntjes kleuren zal zijn. Geen
toestemming vragen om op straat te komen, want het zijn onze straten, niet die
van de machthebbers. Kleine sabotages uitvoeren in het holst van de nacht die
de controlemachine iets minder vlot doen draaien. Ik ben zelf geen grote held
en heb schrik voor repressie en het alomtegenwoordige oog en oor van de staat.
Maar is ons laten verlammen door de alomtegenwoordige controle niet net wat ze
willen? Is ons angst aanjagen om tegen de stroom in te zwemmen niet de reden dat
ze de controle zo opvoeren? Ik ga alvast mijn best doen om iets stouter te
worden, iets meer stokken in de groter wordende wielen van de Big Brother-staat
te steken. Want een veilige, warme, gouden kooi met fluwelen wanden is nog
steeds een kooi.

take down
the paywall
steun ons nu!