Het is ongetwijfeld een sign o’ the times. De jaarlijkse meeting in Davos van de happy few verwordt stilaan tot de spreekwoordelijke “rode lap” voor de stier, in casu het overgrote deel van de wereldbevolking. Oxfam publiceerde net nog het veelzeggende rapport Working for the few, waarin het wijst op het feit dat in veel landen (en niet van de minste) een meerderheid van de bevolking er nu van overtuigd is dat we in toenemende mate leven in een wereld gekenmerkt door het adagium ‘the winner takes all’.
Vergeet ‘trickle down’, dat was altijd al een leugen, alleen is daar nu stilaan ook iedereen van overtuigd aan het geraken (met uitzondering van Lorin Parys misschien). Die elite beperkt zich overigens niet alleen tot het zich toeëigenen van het leeuwendeel van economische rijkdom, ze ondermijnt ook de werking van de democratie en holt wetten uit in haar eigen voordeel. Voor een aantal wel erg gortige statistieken (voor wie houdt van een ‘cijfercultuur’) verwijs ik naar het Oxfam rapport.
Dat Davos meer en meer mensen serieus op de zenuwen werkt, mag dus duidelijk zijn. En dat kan nu ook weer niet de bedoeling zijn van de big shots die aan het stuur zitten van de wereldeconomie. Of er iemand is die hun “global risk assessment” serieus neemt, nl. dat ongelijkheid nu de grootste uitdaging vormt op de aardbol, en meer bepaald dat ze ook echt van plan zijn er wat aan te doen, durf ik te betwijfelen. Dit jaar wordt er naar het schijnt ook veel over de klimaatuitdaging en de gezondheidszorg van de toekomst gedebatteerd. Wie denkt dat de Davos crowd de wereld echt op het goeie spoor gaat zetten op die twee gebieden, of nog inzake zogenaamde “inclusieve groei”, mag zijn hand opsteken.
Ik stel dus voor om dat hele Davos circus voortaan consequent dood te zwijgen wegens volslagen irrelevant. Als CEOs van multinationals, topeconomen, wereldleiders en andere IMF bonzen het gevoel zouden krijgen dat de wereldpers niet langer geïnteresseerd is in hun onderlinge debatten, zou het hen misschien echt beginnen te dagen dat een groot deel van de wereld het niet langer pikt. Als nederige journalisten van kwaliteitskranten consequent thuisblijven, in plaats van een gat in de lucht springen bij het ontvangen van een invitatie voor dit ‘High Level Event’ bij uitstek, dan gaan de Baron Buysse’s van deze wereld misschien een beetje minder denken dat de wereld rond hen draait, en de zogenaamde ‘meerwaarde’ die ze creëren. Laat ze maar wat netwerken onder elkaar.
Negeren dus die handel. En voor de redacties van pakweg DS of de Tijd: zet voor elke journalisten die niet moet opdraven in het big ego-circus van Davos, maar een onderzoeksjournalist op zaken die er echt toe doen. Zoals bv. de onderhandelingen voor het Trans-Atlantische handelsverdrag die tegen eind dit jaar afgerond moeten zijn. Bij die onderhandelingen zijn journalisten om de een of andere reden minder welkom.
