Mensenrechtenorganisatie
Human Rights Watch (HRW) publiceerde op 12 februari 2015 het rapport
Sudan:
Mass Rape by Army in Darfur waarin
aangetoond wordt dat 221 vrouwen in het dorp Tabit verkracht zijn in een
periode van 36 uur. Een paar honderd militairen van overheidstroepen
zouden het dorp verwoest hebben, waarbij de mannen en jongens ernstig
werden mishandeld en de vrouwen en meisjes verkracht.
Jonathan
Loeb, auteur van het rapport, zegt dat de onderzoekers geheime
telefonische interviews hebben gedaan met slachtoffers en getuigen,
omdat de Soedanese troepen de toegang tot het dorp blokkeerden. Hij
zegt dat sommige geïnterviewden alleen wilden praten via een nieuwe
telefoon die niet aan hun naam gekoppeld was.
Loeb
zegt dat de onderzoekers er verschillende theorieën op nahouden
over de reden van de aanval. “We weten het niet zeker, maar
vanuit het perspectief van de slachtoffers ging het om een
collectieve straf voor de verdwijning van een soldaat. Ze werden er
door de aanvallers van beschuldigd hem te hebben ontvoerd of
vermoord.”
Een
andere mogelijkheid, zegt hij, is dat de militairen wilden voorkomen
dat rebellen Tabit zouden gebruiken als ontmoetingsplek en
uitvalsbasis voor een aanval op een Soedanese basis in de buurt. Vier
Soedanese overlopers vertelden HRW dat de basis het bericht had
ontvangen dat er binnenkort een rebellencommandant zou arriveren in
Tabit. “Drie van hen hebben aan de aanval meegedaan, en twee
hadden de opdracht gekregen te verkrachten. Het zou gaan om een
preventieve aanval op het dorp, dat mogelijk rebellen zou helpen”,
zegt Loeb.
Janjaweed
Dan
Sullivan, directeur beleid en overheidsrelaties bij de activistische
organisatie United To End Genocide, zegt dat
de situatie in Darfoer in de afgelopen maanden sterk verslechterd is.
Volgens de VN zijn in 2014 meer dan 3.000 dorpen verwoest door het
Soedanese leger. Bijna 500.000 mensen raakten ontheemd.
“Het
is erg en het wordt steeds erger. De trieste waarheid is dat we nu
het hoogste niveau van geweld en ontheemding zien sinds het toppunt
van de genocide in Darfoer bijna tien jaar geleden”, zegt
Sullivan. “Veel mensen zijn al lange tijd ontheemd. Er heerst
wetteloosheid, bevolkingsgroepen vechten om goudreserves en de
regering van Soedan gooit nog steeds bommen – in strijd met de
resoluties van de VN-Veiligheidsraad.”
Zowel
Sullivan als Loeb wijten de recente opleving van het geweld aan een
nieuw opgezette militie, de Snelle Ondersteuningsmacht (RSF). De RSF
zou grotendeels bestaan uit voormalige leden van de Janjaweed, een
Arabische militie die tienduizenden inwoners van Darfoer vermoord zou
hebben tijdens de genocide. “Het zijn dezelfde mensen, maar nu
verenigd in een nieuwe macht en met steun van de Soedanese regering”,
zegt Sullivan.
Loeb
zegt dat het onduidelijk is of de Soedanese regering opdracht heeft
gegeven tot of wist van de wreedheden in Tabit. Wel speelde de
regering volgens hem een rol bij pogingen de mensenrechtenschendingen
voor de buitenwereld verborgen te houden.
Sullivan
denkt dat het conflict in Darfoer zal blijven bestaan zo lang er geen
echte structurele en politieke verandering komt in de regio. De
huidige president Omar Hassan Ahmad al-Bashir, sinds 1989 aan de
macht, blijft naar verwachting voorlopig ongenaakbaar. In 2009 werd
hij aangeklaagd bij het Internationaal Strafhof omdat hij
verantwoordelijk zou zijn voor de massamoorden en verkrachtingen,
“De
man die bij het begin van de genocide aan de macht was, Al-Bashir, is
dat nog steeds. Hij doet weer mee aan de verkiezingen in april 2015
en zal die winnen”, zegt Sullivan. “Deze straffeloosheid
maakt het mogelijk dat de aanvallen doorgaan.”
