De koerswijziging van de NV-a ontlokte me volgende reactie/bedenking:

De twee grote ziekenfondsen en vakbonden hebben vlak na de oorlog ons sociaal systeem opgebouwd. De sociale zekerheid kreeg een verplichtend karakter beheert door de sociale partners. Een systeem dat een meerwaarde heeft binnen een democratisch bestel.

Ziekenfondsen en Vakbonden zijn meer dan uitbetalingsorganismen, ze zijn de katalysator van hetgeen leeft onder de mensen. De gewone man is geen “klant” bij hen maar een partner die begrip heeft voor zijn problemen. Per definitie is de aanpak van deze organisaties noch taal noch cultuurgebonden , ze zien hun opdracht universeel en niet beperkt tot de taalgrens . Ik weet dat dit systeem Belgisch is , het is ook ontstaan binnen dit economisch gegeven. Leuk zou het zijn wanneer dit systeem Europees zou worden.

Deze manier van werken staat haaks op het nationalistisch denken van Bart 1 de Vlaamse keizer. Vakbonden en ziekenfondsen die de solidariteit onder zieken werkenden werklozen gepensioneerden , jongeren, allochtonen en autochtonen …., in gans België ,belichamen zijn hem een doorn in het oog.

Bart zijn oproep tot separatisme heeft me vandaag een boost geven in mijn engagement voor de werkende klasse. Dank U Bart ….