Tegelijkertijd willen wij hiermee ook de bredere maatschappelijke misstanden aanklagen die ervoor zorgen dat mensen geen andere optie hebben dan op straat te slapen.

Vier jaar geleden hebben wij met hetzelfde doel de voormalige ‘bierkar’ in de Parkstraat in Leuven gekraakt. Toen hebben we een negental daklozen een dak boven het hoofd kunnen bieden Ons initiatief kon toen rekenen op heel wat medeleven, steun en donaties komende van zowel welwillende buren en Leuvenaars als verschillende organisaties. Ook nu hopen we op een dergelijke reactie.

We willen hiermee niet de reeds bestaande winteropvang vervangen, maar aanvullen. We vinden de winteropvang een prachtig initiatief, maar niet iedereen kan hier altijd terecht. In de Leuvense winteropvang is het zo dat alleen mensen met papieren én uit de regio er terecht kunnen. Langs de andere kant kan men maar vijf van de acht dagen hier terecht, voor de overige drie dagen staat men alleen.

Bovendien telt de winteropvang maar tien bedden. Als er meer dan tien mensen voor de deur staan wordt de toegang ontzegd aan de mensen die al het vaakst opgevangen werden. Dit structurele plaatstekort wordt bewust in stand gehouden om een zogenaamd “aanzuigeffect” van daklozen en andere ongewensten naar het mooie Leuven te vermijden. Leuven wil zich als moderne studenten- en winkelstad profileren en daar horen logischerwijs geen daklozen in het straatbeeld bij. Helaas tonen enkele recente gebeurtenissen welke schrijnende gevolgen deze situatie op kan leveren. Zo stak een dakloze per ongeluk een garagebox, en daarbij ook zichzelf, in brand en werd er eind vorig jaar een overleden dakloze gevonden in een andere garage.

Het probleem van dakloosheid wordt niet veroorzaakt doordat er te weinig gebouwen zijn waar opvang geboden kan worden. Kraakster Sarah: “Er staan veel huizen leeg in Leuven. Het is soms winstgevender voor de eigenaren om die huizen leeg te laten staan. Ook het Sint Pietersziekenhuis staat al meer dan een kwart eeuw voor het grootste deel leeg. De lege patiëntenkamers hadden perfect ingevuld kunnen worden voor de opvang van daklozen en andere mensen in woningnood.” Jelle vult aan: “Het probleem wordt dus niet veroorzaakt door een tekort, maar door politieke onwil en doordat winstbejag hoger op de agenda staat dan noodzakelijke levensbehoeften zoals onderdak.”

De flyer die in Leuven verspreid wordt besluit: “Zolang deze fundamentele problemen niet opgelost worden, blijven er mensen op straat moeten slapen. En zolang dat het geval is blijven wij proberen om die mensen te helpen, zeker als het buiten zo koud is als nu. Het vriest, dus het kraakt!”