Vandaag en morgen is de baanbrekende Vlaamse film “Priester Daens” op Proximus Pickx te zien, spraakmakende prent van Stijn Coninckx uit 1989. Thema is de onrechtvaardige toestand in de textielfabrieken in Vlaanderen in de late negentiende eeuw. Onder historici is het een bekend schandaal: decennia lang beseften de parlementariërs in Brussel niet dat er “een sociaal probleem was”, tenoren van de diverse partijen bleven dit ontkennen in alle toonaarden. De armoede en de ellendige levensomstandigheden van de arbeidende mannen en vrouwen – en kinderen! – werden genegeerd. Tot de bewogen priester Pieter Daens in Aalst activisme opnam, uit respect en medeleven met de kleine mensen waarmee hij in persoonlijk contact kwam en van wie hij dankzij openheid de verhalen vernam. De drukpers, de media, waren ook toen al een wapen voor sociale strijd en vooruitgang voor de minder machtige klassen.

Rechtvaardigheid blijft ook vandaag een werkpunt voor bedrijven – zie het geval 3M waar net van bekend werd dat het bedrijf met zijn PFAS uitstoot de gezondheid en levensduur van de omwonenden bedreigt, en de bevoegde commissie vraagt strengere normen.

Het onrecht en de onwettelijke gevaarlijkheid voor mensen hebben zich in de afgelopen 140 jaar verschoven. De levenskwaliteit is voor het gros van de mensen effectief heel wat beter en veiliger geworden. Werkpunten blijven echter bestaan, terwijl bedrijfsleiders als Jeff Bezos en vele anderen zwemmen in het geld en de extravagante luxe, tot raketvluchten toe. Ook seksueel misbruik door bazen blijft tot op vandaag bestaan… – Zie de zaak Fabre, die net in het nieuws is.