Met elke nieuwe
strapats klinkt mijn da meen dje nie steeds luider.
Onbezonnen uitspraken vanuit meerderheidskringen zorgen er niet
zelden voor dat ik mij verslik bij het eten. Ik weet het, het is een
slechte gewoonte om de krant te lezen tijdens een maaltijd. Ik moet
dringend van die gewoonte af of het zal nog verkeerd aflopen.
Afgelopen zondag nog tijdens het eten van een boterkoek was het
opnieuw zover. Bij de bakker had ik in de haast De Zondag nog mee
gegrist. Meestal een veilige keuze op zondagochtend. Echter, deze
keer was dit een misrekening van jewelste. Chocomelk en stukken koek
vlogen in het rond en zochten bij mezelf een weg via de sinussen
naar buiten. De kinderen lachten zich een breuk, de vrouw heel wat
minder.

Achteraf is het
gemakkelijk om te stellen dat je niet wilde stigmatiseren maar de
uitspraken die de minister van Armoedebestrijding in De Zondag deed,
zijn amper te nuanceren. Ik kan het niet verkeerd begrepen hebben,
of toch? Volgens mij staat er dat gesubsidieerde kinderopvang er is
voor mensen die werken en aldus bijdragen tot het sociale systeem.
Voor de arme luizen zullen ze wel andere oplossingen uitwerken want
thuiszitten of op café meegenomen worden is ook niet goed. Que? Even
herlezen, in de wetenschap dat ministers hun woorden goed uitkiezen
en teksten nalezen alvorens ze gepubliceerd worden. Ja hoor, het
staat er in zoveel minder of meer woorden. Even later kwam de
boodschap dat ik het waarschijnlijk, en voor de zoveelste keer op rij
de laatste maanden, verkeerd begrepen zal hebben.

Oké, ik snap het.
We spelen het zo. Dus als je het volgende leest, heb je het verkeerd
begrepen. Wie een lidkaart van het geel-zwarte clubje heeft, wil
kinderen uit kansarme middens liever niet samen met kinderen uit meer
gegoede milieus zien in de kinderopvang. In dezelfde logica maak ik
geen enkele denkfout want net zoals er waarschijnlijk wel enkele
mensen die werkloos zijn hun kinderen op café meenemen zijn er
ongetwijfeld leden van dat clubje die vinden dat er gescheiden
kinderopvang moet zijn voor wie rijk en voor wie arm is.

Wacht alvorens u
denkt och ziever nie jonge. Het volgende. Volgens de minister
hebben enkel de kinderen van mensen met een job recht op sociale
ontwikkeling door het leren omgaan met andere kinderen , samen spelen
en delen. Hetgeen een goede basis vormt voor het sociaal gedrag. Of
een goede voorbereiding op school omdat in de kinderopvang taal-
en/of andere ontwikkelingsproblemen aangepakt worden, de kids een
gezonde zelfstandigheid in een veilige omgeving opdoen, het verbreden
van de wereld zodat het kind leert omgaan met regels in verschillende
omgevingen en het stimuleren van de algehele ontwikkeling,
emotioneel, cognitief, creatief en motorisch. Bent u kwaad na het
lezen van deze passage? Hoeft niet hoor, u heeft me gewoon verkeerd
begrepen. Ik wou u niet kwetsen, laat staan stigmatiseren.

Wat moeten we
denken bij de passage waarin gesteld wordt dat de overheid andere
oplossingen kan uitwerken voor kinderen die in armoede opgroeien?
Lees goedkope opvang. Dragen de kinderen daar goedkope doeken dicht
gemaakt met veiligheidsspelden in plaats van dure pampers? Kwestie van
de armoede, sorry voor de woordkeuze, er nog eens extra in te
wrijven? Ho man, niet te ver gaan of het wordt te plat. Begrijp me
niet verkeerd alsjeblieft.

Op dezelfde
bladzijde worden de socialisten, voor de zoveelste keer op rij de
laatste maanden, door het slijk gehaald. 25 jaar op de
regeringsbanken gezeten en geen zak uitgestoken. Hoe grijs kan je een
plaatje draaien? Maar vooral, hoelang gaat dat plaatje nog gedraaid
worden? Want kom tot het besef, de enigen die nog naar de woorden
willen luisteren zijn diegenen die er geen jota van begrijpen. Of
verkeerd begrepen hebben, snap je? Maar we stigmatiseren niemand
nietwaar?

Ondertussen is de
buikgriep in het land en ik weet niet goed wat er aan de basis ligt.
Het ingezette leger virussen of het lezen van het artikel.

Maar Ik moet het
hierbij alvast laten want a je
moe kakken moe je kakken. En
dat heeft u niet verkeerd begrepen. Op naar de
volgende ronde.