Sinds Griekenland de leenovereenkomst met de trojka heeft getekend in 2010, zijn er al talloze besparingsmaatregelen genomen, die het land enorm verarmd hebben. Er is gesneden in de salarissen, belastingen en taksen zijn de hoogte in geschoten en meer en meer mensen verliezen hun job omdat er gewoon geen investeringen meer in het land worden gedaan. De economie wordt langzaam doodgeknepen.

Eind 2012 kon 30 procent van de Grieken de eindjes niet meer aan elkaar knopen. In november 2012 telde de Griekse statistische dienst 1.350.000 werklozen, en er zijn 400.000 Griekse gezinnen waar niemand nog een inkomen binnen brengt. Even ter herinnering: in Griekenland krijg je voor een jaar een werkloosheidsvergoeding van om en bij de 300 euro per maand, en daarna is het afgelopen. Je verliest dan ook je ziekteverzekering en elke vorm van sociale zekerheid.

??? ?? ??? vs ???

Opeenvolgende Griekse regeringen hebben steeds ingestemd met besparingsmaatregelen. De keren dat de televisiecamera’s op het parlement gericht stonden, voor een stemming  om de opgelegde besparingen in wetten om te zetten, zijn niet meer te tellen op beide handen. Tijdens die nachtelijke stemrondes klonk het meer dan 151 keer monotoon “??? ?? ???” ofwel “ja voor alles”, waarmee een meerderheid van de parlemensleden aangaven dat ze het eens waren met alle nieuwe wetsvoorstellen.

Hoe anders klonk het “???” (nee) van de Cyprioten in de Griekse oren! Hoe heroïsch was het wel niet om tegen te stemmen tegen een reddingsplan dat inhield dat depositohouders met rekeningen onder 100.000 euro een eenmalige belasting van 6,75 procent moesten betalen, terwijl de rekeningen boven die 100.000 met 9,90 procent zouden worden belast!

Wat pas later duidelijk is geworden, is dat dit voorstel eigenlijk kwam van de Griekse president Nikos Anastasiadis. Op zich is het natuurlijk eigenaardig dat de eurogroep er mee instemde en op die manier het principe liet varen dat spaarrekeningen onder de 100.000 euro gegarandeerd zouden zijn in de eurozone. Dit compromitteert dat trotse “nee” van het Cypiotische parlement wel enigszins.

De rol van de Cypriotische politici

Waarom deed Anastiadis dit eigenlijk? Was het om de grote Russische rekeninghouders te beschermen, van wie iedereen vermoedt dat ze een onderdak op Cyprus hebben gevonden? Het zou kunnen, maar het zijn natuurlijk niet enkel rijke Russen die rekeningen hebben op Cyprus (de meesten onder hen hebben trouwens hun geld al verkast naar Letland, waar men in januari de rente op spaarrekeningen nog verhoogd heeft, nu de economie aanzwengelt sinds het land als beste leerling uit de IMF-klas naar voren is gekomen).

Ook Griekse gezonde bedrijven hadden nog geld in Cyprus staan omdat ze het onzeker economische klimaat in eigen land, met steeds maar veranderende belastingswetgevingenm wilden ontvluchten. Die dreigen nu flink wat kapitaal te verliezen en dat zou wel eens een grote weerslag kunnen hebben op de reeds fel geteisterde Griekse arbeidsmarkt.

Afgelopen vrijdag publiceerde de Cypriotische nieuwssite 24h.com.cy een bericht dat de heroiek van het Cypriotische parlement nog meer in vraag stelt. Er bleek namelijk een lijst te bestaan met bedrijven en personen die leningen hadden bij de Cypriotische banken die volledig waren kwijtgescholden de voorbije vijf jaren. Het zou gaan om bedragen van in totaal 6,2 miljoen euro en van 5,8 miljoen US dollar. De meeste leningen waren aangegaan bij de Laiki Bank en bij de Bank of Cyprus, maar er is ook één lening kwijtgescholden door de kleinste en gezondste Elliniki Bank. De lijst zou aanvankelijk via het Cypriotische parlement gelekt zijn aan een lid van het Europese parlement, en nadien aan een journalist in Amerika, waarna hij in handen kwam van de Griekse krant To Ethnos. Die publiceerde op haar website alle namen en de bedragen die waren kwijtgescholden.

Op de lijst staan Cypriotische politici van alle politieke partijen, behalve de socialisten en de groenen, en hun familieleden. Er staan ook een paar bedrijven bij die overigens toebehoren aan politici. De lijst is nu doorgespeeld naar een ethische commissie. De woordvoerder van de Cypriotische regering heeft aangekondigd dat er acties  zullen worden ondernomen als de lijst betrouwbaar is.

Dit verhaal doet een beetje denken aan de Lagarde-lijst in Griekenland, en er kunnen heel wat vragen worden gesteld over de rol van de politici in de Cypriotische bankencrisis.