Wat is de waarde van cultuur en kunst? Is daarvoor echt een minister en een cultuurpolitiek nodig? Hoeveel kunstenaars kan een samenleving verdragen? Hoeveel middelen moeten we daar voor vrij maken? En hoe besteden we die dan best? Waarom ambieert de klassieke linkerzijde nooit deze beleidssector, en waarom heeft rechts er steeds meer moeite mee?

Deze vragen en het debat erover zijn nog belangrijker wanneer, zoals de jongste decennia, de economische sfeer schijnbaar onstuitbaar blijft oprukken. Vrijwel alles wordt vermarkt en afgerekend, niet op de waarde, wel op de financiële prijs, en meer nog op het financiële winstvermogen ervan op de meest korte termijn.

Een belangrijk effect van die opdringerige economie is dat de overheden terugtreden en de civiele samenlevingen in verdrukking komen. Zij zijn onmachtig en/of onwillig om de culturele vrijhavens die kunsten moeten zijn voldoende te vrijwaren.

De culturele sector in Nederland kan getuigen over de bijna primaire afkeer die er is gegroeid tegen kunstenaars en ook intellectuelen, en over blinde, overhaaste en ongemotiveerde besparingsdrift die zelfs geen overgangsperiode wil toestaan om andere oplossingen te vinden. Herinner de uitspraak van een tegenstandster: “Kunstenaars worden, anders dan dieren, zonder verdoving afgemaakt”.

Met vergelijkbare besparingsdrift confronteerde minister van Cultuur Joke Schauvliege de volkshogescholen en het sociaal-cultureel werk, plotse en niet-overlegde besparingen van soms meer dan 25 procent, dat alles in zware tegenspraak met haar eigen beleidsbrief, zoals enkele parlementsleden opmerkten.

Het is deze dynamiek die torenhoog de vragen oproept naar de verantwoordelijkheid van de overheid inzake cultuur, naar welke rol de overheid moet opnemen, naar hoe overheid en samenleving zich verhouden tot de markt.

In tijden van sanering is cultuur een weerloos doelwit wegens vermeende nutteloosheid. En zelfs indien er niet zou worden bespaard, zou er een probleem zijn van politieke krachten die wantrouwig of zelfs vijandig staan tegenover cultuurmakers, want cultuur is toch een ‘linkse hobby’.

PRAKTISCH

Maandag 3 oktober 2011 – 20.00 uur
Toneelhuis | Bourlaschouwburg, Komedieplaats 18, 2000 Antwerpen
Moderator is Dirk Barrez, hoofdredacteur van DeWereldMorgen.be
Welkom door Dorian van der Brempt, directeur van deBuren
Fact checker is Christophe Callewaert.

Gratis, reserveren aanbevolen – www.toneelhuis.be
 

De LinksRechts debatten over de maakbaarheid van de samenleving
zijn een organisatie van deBuren – Toneelhuis – DeWereldMorgen.be

De LinksRechts debatten inviteren sprekers om hun analyses, inzichten en verhalen te brengen over essentiële maatschappelijke vraagstukken, en om die ook te argumenteren.
Geen boksmatch, wel een verdieping van het inhoudelijke gesprek over democratie, cultuur, solidariteit en arbeid.
Toch een debat. Omdat, hoe beleefd ook sprekers van gedachten wisselen, hun verhalen en hun antwoorden zullen grondig verschillen.