Terwijl de situatie van de COVID-19-epidemie in België met de dag beter lijkt te worden, spreekt de medische organisatie Artsen Zonder Grenzen haar bezorgdheid uit over de situatie in de woonzorgcentra, waar nog steeds te veel doden vallen en de besmetting voortduurt.

Sinds het begin van de pandemie komt de helft van de sterfgevallen uit woonzorgcentra en vandaag blijven de cijfers van besmetting en sterfte verontrustend. Het toont aan dat de strijd nog niet gewonnen is en dat de kwetsbare zorgcentrabewoners nog steeds gevaar lopen.

Artsen zonder Grenzen in een rusthuis in Brussel © Olivier Papegnies

Met nog twee weken te gaan voor het einde van haar activiteiten in de Belgische woonzorgcentra, maakt Artsen Zonder Grenzen zich vooral zorgen op zowel de korte als de langere termijn. De medische ngo hekelt het ontbreken van een duidelijk en concreet actieplan en het ontbreken van aandachtspunten voor de voortzetting van haar activiteiten op het gebied van infectiepreventie en -bestrijding. Ook op vlak van de geestelijke gezondheid van het personeel maakt Artsen Zonder Grenzen zich zorgen.

“De besmetting gaat door, de mobiele teams die als versterkingen zouden aankomen en onze activiteiten voor de uitvoering van hygiënemaatregelen en de preventie en bestrijding van de verspreiding van het virus zouden hervatten, zijn niet actief genoeg of soms helemaal niet actief op het terrein”, legt dokter Sofie Spiers van Artsen Zonder Grenzen uit.

Artsen zonder Grenzen in een rusthuis in Brussel © Olivier Papegnies

“Deze mobiele en multidisciplinaire teams hebben ook een belangrijke rol te spelen in het bieden van psychologische ondersteuning. De behoeften in geestelijke gezondheid zijn enorm, elke dag staat het personeel van de woonzorgcentra in de rij om met mij te komen praten”, legt Sanne Kaelen uit, een psychologe bij Artsen Zonder Grenzen.

Bang voor een tweede golf

“We zijn helemaal niet gerust in de capaciteit van de woonzorgcentra die we bezoeken om een eventuele tweede golf van de epidemie te beheersen. De zorgteams in de centra zijn in zo uitgeput dat we vrezen of ze het zouden aankunnen als we in de komende maanden een tweede golf zouden meemaken”, wijst Spiers erop.

Er zijn verschillende richtlijnen opgesteld door de gezondheidsautoriteiten, maar die lijken het personeel van de woonzorgcentra niet te bereiken. Een ander punt van zorg voor Artsen Zonder Grenzen is de verdeling van de rollen en verantwoordelijkheden: “Het is nog steeds erg ingewikkeld voor het personeel dat we ontmoeten om toegang te krijgen tot deze informatie, ze weten nog steeds niet waar ze naartoe moeten met hun verschillende vragen of verzoeken, wat resulteert in een nieuw gevoel van verlatenheid”, eindigt Spiers.

Artsen zonder Grenzen in een rusthuis in Brussel © Olivier Papegnies

Artsen Zonder Grenzen vraagt ook om een betere coördinatie tussen de regionale actoren en om duidelijke en realistische instructies aan de woonzorgcentra, zodat ze snel kunnen worden uitgevoerd en vooral kunnen worden gehandhaafd voor de komende maanden en jaren.

Sinds het begin van de crisis heeft Artsen Zonder Grenzen in 129 Belgische woonzorgcentra in Vlaanderen, Brussel en Wallonië diensten en advies verleend aan meer dan 3.000 mensen.

Artsen Zonder Grenzen is een neutrale en financieel onafhankelijke medische organisatie. Al haar acties in België zijn gefinancierd dankzij de vrijgevigheid van haar schenkers.