Gaza ondergaat al 14 jaar een blokkade via de lucht, de zee en het land. Alles wat binnen en buiten gaat, wordt gecontroleerd door Israël op vlak van voedingswaren, bouwmaterialen, medicijnen, en ga zo maar voort. De bevolking leeft er in armoede en tekorten zijn legio.
De inwoners van Gaza hebben zo goed als geen drinkbaar water. 90 procent van het water is niet geschikt voor consumptie. Er is tussen 4 en 6 uur elektriciteit per dag. De ziekenhuizen draaien er op generatoren en 40 procent van de noodzakelijke medicijnen zijn er niet. Het gezondheidssysteem is, nu al, volledig onthoofd en kan een epidemie als deze niet aan. 80 procent van de bevolking hangt af van humanitaire hulp van de UNWRA. De Trump-administratie heeft recent sterk in die steun geknipt.
14 jaar opgesloten zitten in een immense openluchtgevangenis laat niet alleen materieel haar sporen na, maar ook op vlak van mentale gezondheid. Wij in België voelen de gevolgen nu al van twee weken lockdown. Veel inwoners van Gaza hebben hun familieleden al 14 jaar niet meer gezien, omdat ze aan de andere kant van de scheidingslijn wonen. Anderen hebben Gaza nog nooit verlaten en kennen niets anders.
En dan is er nog de stress van alle dag. Angst voor Israëlische agressie en een slechte economische situatie. Om te overleven heeft de bevolking solidariteitssystemen opgezet en sterke gemeenschappen ontwikkeld. Er wordt veel buiten geleefd en gezinnen wonen allemaal samen: ooms, tantes, oma’s en opa’s, kleinkinderen, kinderen … allemaal onder één dak. Gaza is een van de meest dichtbevolkte gebieden ter wereld. In de vluchtelingenkampen staan vele huizen op elkaar gebouwd met smalle straatjes ertussen. Inwoners van Gaza in quarantaine plaatsen om de meest kwetsbaren te beschermen is heel erg moeilijk.
COVID-19 in Gaza betekent een drama. Een snelle verspreiding van het virus is te verwachten. De Palestijnse autoriteiten hebben een reeks maatregelen genomen zoals een verbod op samenscholing, geen trouwfeesten, geen vergaderingen, maar de inwoners van Gaza werken wel nog en blijven buiten komen. Velen overleven van visvangst en landbouw, of van een job bij de administratie. Een totale quarantaine opleggen zal heel moeilijk zijn. Er zijn geen grote supermarkten, maar kleine wijkwinkels. De ziekenhuizen hebben niet de capaciteit om naast hun gewoonlijke patiënten extra patiënten met COVID-19 te behandelen.
Na 14 jaar blokkade en de stroomonderbrekingen van de laatste jaren is de gezondheidssector extreem fragiel. Er zijn niet genoeg bedden op intensieve zorg, niet voldoende beademingstoestellen, niet voldoende medicijnen en niet voldoende personeel opgeleid om deze crisis te lijf te gaan. De inwoners van Gaza kunnen niet ontsnappen aan het virus, maar wij kunnen wel trachten om de gevolgen voor hen zoveel mogelijk in te perken.
We roepen op tot een onmiddellijke opheffing van de blokkade van Gaza! De toegang van medicijnen, mondmaskers, zeep, voedsel en gezondheidspersoneel moet worden gewaarborgd. We vragen België en de Europese Unie om hun verantwoordelijkheid te nemen en al hun relaties met Israël stop te zetten zolang dit niet gebeurt. Zwijgen is medeplichtigheid.
