“Corona maakt duidelijk hoe belangrijk Wetenschap is, en vooral de Natuur zelf. En hoe geloof in menselijke religies relatief is, inclusief het geloof in de technologische overloedsmaatschappij. Dit wordt soms ronduit gevaarlijk.”
Goedemorgen, volgers en lezers.
Het is mijn gewoonte met mijn teksten de mens trachten bij te staan. Onder meer door perspectief te bieden en bij gelegenheid ook troost, een hart onder de riem. Kennis is troost. Wie weet wat hem of haar overkomt, zal minder snel geïmmobiliseerd worden door overweldiging.
Er is een tijd voor alles. Er is een tijd voor een hart onder de riem. En er is een tijd voor confrontatie van de patiënt met harde waarheden die hem hopelijk van koers doen veranderen en genezing en gezond geluk binnen bereik brengen.
Vanmorgen verneem ik in de Krantencommentaren dat onze overkoepelende overheden niet streng genoeg maatregelen opleggen. De politie gaat van haar kant strenger optreden en (hoge) boetes uitschrijven voor wie het kapje niet draagt. De meeste besmettingen gebeuren volgens medici echter in de tuin en in de woonkamers. En allicht bij evenementen met veel (en overdreven vrolijk, dronken geraakt) volk.
Misschien was de sfeer, het levensgevoel toch wat on-etisch, immoreel geworden?
Terwijl wij Moeder Natuur elke dag verder kapot maken… (dat zou nu toch moeten doorgedrongen zijn), en terwijl wij graag gingen vieren, op allerlei manieren, van rijkelijk eten tot veelvuldig feesten en in groepen pret maken, van de opera tot de rapsessie… zijn essentiële feiten over de Natuurlijke kant van de mens en zijn heil en welbevinden nog altijd onbekend.
Je ziet dit in het sprekende detail: veel apps geven het meervoud van baby, baby’s volgens het standaard woordenboek, nog altijd een foutmelding mee…Alsof software ontwikkelaars baby’s bijzonder bijkomstig vinden.
Wij moeten onze kinderen misschien toch veel meer belang geven, meer op handen dragen?
Hen overladen met liefde, aanwezigheid en aandacht. Niet met spullen.
Een ander essentieel feit, dat zeer weinigen weten:
Eenzaamheid is een grotere doodsoorzaak dan roken!
Door onwetendheid over dit soort toch wel levensbepalende situaties gaat onze maatschappij intussen jaar na jaar door met liefdadig en enthousiast fondsen inzamelen voor… kankerbestrijding! Terwijl de mensen met psychiatrische last, in de kou blijven staan. In lange wachtrijen.
De geestelijke gezondheid is gedurende vele decennia schromelijk verwaarloosd.
In vergelijking met de uitgaven voor somatische geneeskunde (die het lichaam wil helen) is er een zeer klein budget (zes procent van alle gezondheidsinvesteringen!) voor de geest.
Deze gegevens haal ik uit het opiniestuk (22 juli in De Standaard) van voormalig kabinetchef van minister van Volksgezondheid Magda Aelvoet, tevens schrijver van het zeer ruim verspreide boek “Helpen bij verdriet en verlies”, Manu Keirse. Feiten die mij al lange tijd bekend waren en waar ik geregeld in mijn teksten de aandacht op heb getrokken.
Joodse Belgen
Intussen wordt het duidelijk dat in ons land bepaalde groepen die een bepaald wereldbeeld met kracht aanhangen, zich onverantwoordelijk gedragen en op die manier de gezondheid van zeer veel mensen en de gezondheid van onze maatschappij als geheel, ook economisch, in gevaar brengen.
Van een goede kennis die leeft in Antwerpen verneem ik dat het gedrag van Joden opvallend uitdagend en zorgeloos is. Dat begrijp ik, en tegelijk keur ik het ten strengste af. Ook hier zijn het bepaalde details die sprekend aangeven wat er speelt. Ik heb het Joodse denken en de religie in kwestie bestudeerd. Onder andere via de geschriften van André Chouraqui, Chaim Potok en Margot Vanderstraeten (de gelauwerde roman “Mazzel tov”).
Maar zelfs Vanderstraeten is de diepgang en bepaalde straffe gevolgen ontgaan van het grote geloof van deze mensen in “De Heer van het Heelal”, Elohims, JHWH. In de straten van Antwerpen, in de wijken waar orthodoxe Joden in de meerderheid zijn, rijden die mannen met baarden en hoeden vlotjes voortdurend over de stoepen met de fiets.
Een kenner van deze gemeenschap verklaarde tijdens een lezersontmoeting in Elcker-Ik Antwerpen waar ik persoonlijk aanwezig was, dit gedrag: deze mensen zijn zodanig gerust en zelfzeker in hun ware geloof, weten zich zozeer gedragen door de God die zij heel strikt en geregeld eer bewijzen, dat zij zich boven de verkeersregels verheven voelen. Vanderstraeten dacht dat dit geen verklaring maar een grapje was… Zelf was ik na observatie van de toestand op de stoepen echter tot dezelfde conclusie gekomen, de geest van de godsdienst in kwestie kennende.
In deze viruscrisis wordt dit levensgevaarlijk gedrag en denken! Ook gemeenschappen van andere nieuwe Belgen, zoals de Marokkaanse Belgen en de Turkse Belgen, vormen een probleem wat inzicht en wat discipline naar de besmettingsgevaren betreft.
Corona maakt duidelijk hoe belangrijk Wetenschap is. De virologen, de medici, zij krijgen nu de schijnwerper op de kennisboodschappen die zij te bieden hebben. Zoals de klimatologen en ecologen in het debat rond de Klimaatopwarming en de Milieubeschadigingen. De crisis maakt ook duidelijk dat kennis en studie veel belangrijker zijn dan velen aannemen. Daarin zullen wij de orthodoxe Joden toch gelijk moeten geven.
Corona-Sars2 maakt duidelijk hoe belangrijk ontzag voor- en goede kennis en inzicht in de Natuur wel is, haar kleinste creaturen inbegrepen.
De hedendaagse mens komt mij op dit moment voor als een arbeider in een fabriek die zo geconcentreerd bezig was met zijn hoogovens van productie, en ‘s avonds en in het weekend met vlees op de barbecue te leggen, dat hij ongemerkt langs achter beslopen wordt door een vijand die veel reëler is dan verlies van koopkracht, tekort aan investeringen of een of ander probleem op de werkvloer. De aanvoerlijnen van vitale informatie zijn tekort geschoten. Het wereldbeeld was gebrekkig, en dat wreekt zich vandaag.
—————————————————————
Als illustratie koos ik voor een portret van een van de meest imposante soorten uit het dierenrijk : de Grizzly beer. Met dit beeld wil ik de boodschap van vandaag onderstrepen:
“Je kunt de natuur maar beter goed kennen.
Het is buitengewoon belangrijk dat wij in harmonie met haar leren leven”.
Titel bij de foto : “Sittin’ in the pool”
Reacties via Facebook
Iemand die bevestigde dat zij in Antwerpen woont en veel in contact komt met de betrokken strikte Joden vond in eerste instantie dat ik in mijn analyse kort door de bocht ging. Ik heb dan twee toelichtingen geschreven, die goed werden onthaald.
1. Laat het duidelijk zijn: mijn hoofdbedoeling met deze tekst is alle soorten mensen, inclusief alle ernstig gelovige groepen, waaronder ook de orthodoxe Joden, oproepen tot meer kennis verwerven, aandacht geven en contact zoeken met wat we doorgaans de Natuur noemen: fauna, flora en landschap, de elementen als de nacht, het weer, het klimaat, de sterrenhemel… Dat lijkt mij een bijna heilige roeping. Ook omdat er veel leven en veel levens op het spel staan. Dan is enige strengheid toch helemaal niet misplaatst, toch?
2. Ik kan u trouwens nog heel gericht antwoorden: bekijk eens de film Ushpizin over een familiereünie onder de betrokken strak religieuze mensen. Wanneer het een man echt allemaal te veel wordt, de intermenselijke spanningen tegen de achtergrond van het loofhuttenritueel, dan (pas!) stapt hij de bebouwde ruimte uit, en juist in contact met de struiken, de bomen, het gras, de lucht, de zon… vindt hij zijn innerlijke vrede en voldoende inspiratie terug. Dat kan tellen als illustratie voor mijn punt.
Voor verdere studie van de natuur en de plaats van de mens
“Dames voor Darwin. Over feminisme en evolutietheorie”. Griet Vandermassen. Houtekiet. 2020.
“Het wonder van jou. En je biljoenen bewoners.” Jan Paul Schutten. Gottmer, 2015.
“Borderline Times. Het einde van de normaliteit”. Dirk De Wachter. Lannoo campus. 2013.
“Intimiteit”. Paul Verhaeghe. 2019.
“Gorilla’s in de mist.” Diane Fossey. Atlas contact.
“Ik sprak met viervoeters, vogels en vissen”. Konrad Lorenz. Diverse uitgaven.
“Schorshuiden”. Annie Proulx. De geus, 2017.
“In stilte. Een filosofie van de afzondering.” Jan-Hendrik Bakker. Atlas Contact, 2015.
“De natuur: het beste fundament voor de herbronning van het christendom”. Stef Hublou Solfrian. In: De Kovel, juni 2020.
