Nieuws, België, Analyse -

Cordon evenveel doorbroken als bij vorige gemeenteraadsverkiezingen

Met de regelmaat van de klok wordt het cordon sanitaire rond het Vlaams Belang in vraag gesteld. Sommigen wijzen er dan op dat het cordon op vele plaatsen toch al doorbroken wordt. Na de recentste gemeenteraadsverkiezingen gebeurde dat maar liefst in 15 gemeenten. Dat is precies evenveel als zes jaar geleden.

vrijdag 4 januari 2013 18:58
Spread the love

“Het lijkt erop dat de gemeentelijk politiek stilaan de deur openzet voor de extreemrechtse partij.” Zo staat het onheilspellend in De Standaard. De krant vond vijftien dorpen en steden waar er barstjes kwamen in het cordon sanitaire omdat de extreemrechtse partij er stemmen leverde aan kandidaten van andere partijen in politie- of OCMW-raden.

Voor alle duidelijkheid: in geen van die gemeenten is er sprake van een bestuursakkoord met het Vlaams Belang. Alleen in Denderleeuw ligt het wat moeilijker. Daar is zo’n patstelling gegroeid dat het Vlaams Belang – met haar drie luttele zetels op 25 – op de wip komt te zitten.

De krant had ook even in het eigen archief kunnen duiken. Precies zes jaar geleden werd een gelijkaardig artikel gepubliceerd. Ook in 2007 waren er na de gemeenteraadsverkiezingen 15 gemeenten waar het cordon zogezegd doorbroken werd. Ook toen ging het over gemanoeuvreer met VB-stemmen voor de OCMW- en politieraden. “Het cordon sanitaire in de praktijk”, titelde De Standaard toen smalend.

Even traditioneel als de voorbarige berichten over het einde van het cordon sanitaire zijn de politici die het cordon om strategische of andere redenen in vraag stellen. CD&V-senator Rik Torfs was deze keer de scepticus van dienst. Vroeger heette het meestal dat het cordon moest verdwijnen omdat het Blok alleen maar bleef groeien. Bij Torfs klinkt het nu dat het cordon Bart De Wever groot maakte. Omdat het cordon “een aantal Vlaams-nationalisten frustreerde” en omdat traditionele partijen vanuit het comfort van het cordon zichzelf niet in vraag stelden.

Torfs gaat er tegen alle wetenschappelijke onderzoeken in vanuit dat kiezers op Bart De Wever stemmen omdat ze het land willen gesplitst zien. Terwijl ondertussen zelfs N-VA zelf zegt dat daar geen draagvlak voor bestaat.

En stellen dat het VB geen impact had op de standpunten en debatten in de maatschappij en binnen politieke partijen, getuigt ook niet echt van historisch inzicht. In P-magazine liet Filip Dewinter begin dit jaar optekenen: “Wij zijn al 30 jaar consequent. En we zijn voor op onze tijd. Voor sommige ideeën over veiligheid, migratie en criminaliteit werden we net niet opgesloten. Vandaag worden die door de traditionele partijen uitgevoerd.”

Natuurlijk staan er heel wat punten in het beruchte 70-puntenprogramma die voorlopig gelukkig taboe bleven, maar het VB heeft Vlaanderen wel degelijk veranderd. Veel zorgwekkender dan die zesjaarlijkse doorbraken van het cordon is het binnensijpelen van een egoïstisch en stigmatiserend discours in alle politieke debatten en alle politieke stromingen. Of de manier waarop N-VA oud-Vlaams Belangers aan een uitvoerend mandaat helpt.

Wie nog eens wil weten met welke argumenten politici in de hoogdagen van het VB het cordon verdedigden, moet het Charter voor democratie nog eens lezen. Dit Charter uit 2000 is het laatste door alle partijen ondertekende document waarin het cordon nog eens werd herbevestigd.

take down
the paywall
steun ons nu!