Op de Meir, de vreemdelingenmarkt of terrasjes zie je wervers en zwervers. Voor sommigen bedervers van het straatbeeld, voor anderen naïevelingen die met hart en ziel streven naar een betere toekomst. “Ik wil iedereen helpen om te overleven”, zegt voorbijganger Tinne Vanmieghem.

foto (cc) Nick DeCianti

foto (cc) Nick DeCianti

Oxfam werft sponsors en leden in de drukke winkelwandelstraten. Een paar meter verder bedelt een dronkenman om geld. Ieder hoopt op de goodwill van de voorbijganger. Maar deze laatste kijkt bedenkelijk. “Ik word niet graag aangesproken op straat. Het geeft me zo’n beklemmend gevoel”, geeft passant Rudi Verstock toe.

Het idee telt

De een geeft liever eenmalig, de ander gaat voor duurzaamheid. “Goede doelen krijgen mijn steun, omdat ze gespecialiseerd zijn in hun werk”, vertelt buurtbewoonster Romania Haes. “Hierdoor weet ik dat ze mijn bijdrage nuttig besteden.” Roxanne Timmermans heeft daar echter haar bedenkingen bij. “Iedereen schenkt wel geld, maar niemand weet hoeveel van dat bedrag de juiste bestemming bereikt.”

Wat maakt het uit? Zwervers krijgen evengoed geld in hun hoed geworpen. “Mensen op straat steunen geeft meteen voldoening”, vertelt Francois Steenacker. Zijn vrouw Sonia De Bilder onderbreekt hem: “Niet bij zittende bedelaars. Ik voel alleen sympathie voor werkende straatmuzikanten.”

Een zuiver geweten

Veel mensen staan sceptisch tegenover passieve bedelaars in de stad. “Ze kunnen toch gaan werken?” vraagt Natalie Weynants van interimbureau Randstad zich af. “Massa’s vacatures staan ook open voor schoolverlaters zonder diploma. Wie wil werken, kan werken. Daartoe moedigen we niemand aan met een aalmoes.”

De meningen zijn erg verdeeld, maar één ding staat vast: elke gift kan een ander helpen en die gedachte sust het geweten van de donateur.

© 2011 – StampMedia – Nick Lodewyckx