De politie zette honderdvijftig manschappen en een helikopter in om David De Page, Johan Cabello en hun medekrakers uit de oude rijkswachtkazerne in de Sint-Andrieswijk in Antwerpen te verdrijven. “Ik zou graag vijfhonderd euro terugkrijgen voor de reparatie van de verwarmingsketel en de gordijnen die ik daar heb laten doen. Daar hebben we toch recht op?”, vraagt Cabello. “Met het geld dat voor die interventie werd neergeteld, hadden wij een villa kunnen kopen”, reageert De Page. Intussen hebben ze in de Van Craesbeeckstraat tijdelijk een nieuwe stek gevonden in enkele leegstaande appartementen van de sociale huisvestingsmaatschappij Woonhaven.

“De stad zoekt in samenwerking met het Centrum Algemeen Welzijnswerk (CAW) naar een definitieve oplossing”, zegt de Antwerpse schepen van Wonen, Leen Verbist. “Als daklozen aanspraak willen maken op een sociale woning, moeten ze zich wel, zoals andere kandidaat-huurders, inschrijven in de sociale huisvesting.”

Leegstand is een schande

Volgens de krakers is er een tekort aan betaalbare woningen in de Sint-Andrieswijk. Vooral de leegstand is voor hen een doorn in het oog. “Er moeten mensen op straat slapen, terwijl er zo veel gebouwen leegstaan. Dat kan toch niet!”, zegt De Page. Ook Stuurgroep Sint-Andries noemt het een schande. “Dat grote gebouwen, zoals de oude rijkswachtkazerne, verkocht worden aan projectontwikkelaars, zonder een termijn af te spreken om ze bewoonbaar te maken, is schandalig”, zegt hun voorzitter, Nico Volckeryck. Volgens de stad en de stuurgroep is er in de wijk geen gebrek aan sociale huurwoningen, die zowat vijfendertig procent van het totaal aantal woningen uitmaken. De stuurgroep vraagt wel om meer sociale koopwoningen.

“Geef ons een seniorenlokaal”

Het is intussen al meer dan tien jaar geleden dat enkele daklozen uit de Sint-Andrieswijk een pand kraakten en zich bekommerden om andere lotgenoten. Dat mondde uit in de vzw Collectief Duivenkot. “Wij proberen mensen met moeilijkheden, vooral mensen die overal uit de boot vallen, weer op weg te helpen. We brengen ze in contact met de sociale zekerheid en zorgen dat thuislozen een dak boven hun hoofd hebben. De mensen hier weten dat ze bij ons terecht kunnen”, zegt De Page. Ze zijn vragende partij voor wat men solidair wonen noemt. “Kraken is voor ons geen doel, maar een noodzaak. Vandaar dat we willen samenwonen om de kosten te drukken. Of geef ons een van die seniorenlokaaltjes die al jaren niet meer gebruikt worden.”

Overjaarse hippies of ervaringsdeskundigen

De goegemeente noemt hen krakers of overjaarse hippies, maar zelf worden ze het liefst als ervaringsdeskundigen beschouwd. “We kennen de problematiek door en door en begrijpen de mensen beter dan de meeste sociale werkers. We zouden perfect als tolk kunnen fungeren tussen hen en de sociale sector. Ik word niet betaald voor mijn inzet in de vzw, maar ik voel dat ik iets goeds doe”, aldus De Page.

© 2011 – StampMedia/Lessius – Lien Claes