Leedvermaak met de zwanengang van de CD&V heb ik zeker niet , toch enkele bedenkingen.

Christendemocraten hebben nagelaten “hun” departementen: gezin en welzijn te claimen. Wouter Beke die zichzelf minister maakte en in zijn departement hopeloos te mist in ging is het beste voorbeeld. Het niet volledig indexeren van de kinderbijslag is nog een ander gegeven.

De partij was voor de opkomstplicht bij verkiezingen maar stemde er mee in.

Hun trouwe arbeidersvleugel werd verwaarloosd.3 indexsprongen onder Martens en ééntje onder Michel en daarenboven een taks-shift ten voordele van het kapitaal, want niet gefinancierd.

Men koos voor een Vlaamse koers , een domein dat geclaimd wordt door de nationalisten niet wetende dat men liever voor het origineel kiest. Leterme de architect van het kartel met de N-VA legde hiermee het fundament voor de ondergang.

Spijtig dat, een partij die samen met de socialisten en de arbeidersbewegingen, de verdienste heeft de sociale zekerheid gerealiseerd te hebben ,haar sociale reflex verloren heeft.

Sammy Mahdi die mogelijks voorzitter wordt is niet de oplossing. Want men plaatst dan iemand aan het hoofd die de Franckenaanpak inzake vluchtelingen bestendigde.

Ik leef mee met sociaal voelende vrienden en mandatarissen binnen de partij die de beste bedoeling hebben maar nu hun ontgoocheling meten verbijten.