De Belgische wetgeving voorziet dat wie aanzet tot geweld tegen holebi’s vervolgd kan worden. Gaat dit ook op voor mgr. Léonard? Op het eerste gezicht niet.

In 2008 werd hij al vrijgesproken door de rechtbank van Namen voor uitspraken over homoseksualiteit. De rechtbank klasseerde zijn uitlatingen onder de vrije meningsuiting. 

Intussen zijn er echter nog ettelijke gelijkaardige uitspraken gedaan door de aartsbisschop. De vraag is hoe vaak men hetzelfde moet herhalen om de grens te overschrijden van vrije meningsuiting naar aanzetten tot haat en geweld.

Die vraag wordt ook luidop gesteld in de holebi/transgenderbeweging waarvan Çavaria de koepelorganisatie is.

Çavaria heeft samen met Jean Marie de Meester een persconferentie gegeven. Woordvoerder Yves Aerts heeft daarop de steun van Çavaria bevestigd aan zijn initiatief om tegen aartsbisschop Léonard “klacht met burgerlijke partijstelling” in te dienen vanwege zijn uitspraken over homoseksualiteit en hiv/aids.

Maar hij voegde er onmiddellijk aan toe dat Çavaria zelf zich geen burgerlijke partij wou stellen. Waarom niet? Yves Aerts zei nochtans duidelijk dat het discours van de aartsbisschop het werk van de holebi/transgenderbeweging teniet doet en dat leerlingen in een katholieke school, die homo of lesbisch zijn, het in dit klimaat opnieuw moeilijker krijgen.

Onderzoeken geven hem gelijk. De zelfdodingscijfers bij lesbische meisjes zijn onderzocht en liggen hoger dan het gemiddelde. Stigmatiserende uitspraken van een kerkleider dreigen ze nog te verhogen.

Die zelfmoorden komen zelden of nooit in het nieuws. De slachtoffers laten meestal geen duidelijk statement achter en als ze dat al zouden doen in een afscheidsbrief zal de familie dit om begrijpelijke redenen niet aan de grote klok hangen.

Het is uiteraard niet de bedoeling dat Çavaria te pas en te onpas gebruik maakt van het recht om zich burgerlijke partij te stellen. Vorig jaar gebeurde dat uitzonderlijk wel. Çavaria stelde zich toen samen met het het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en voor Racismebestrijding (CGKR), burgerlijke partij in de zaak rond Layla Hachichi.

Dit 18-jarige meisje van Marokkaanse afkomst stierf op 10 oktober 2009 aan de gevolgen van wat de media ‘een zuiveringsritueel door een islamitische gebedsgenezer’ noemden.

Het CGKR en Çavaria stelden zich burgerlijke partij omdat er een ernstig vermoeden bestond dat het ritueel met dodelijke afloop te maken had met de lesbische geaardheid van het meisje. Aangezien we bij het discours van mgr. Léonard dat soort ernstige vermoedens met recht en reden ook kunnen opperen, lijkt het mij consequent om ook in deze zaak de burgerlijke partijstelling als middel te gebruiken.

Tenzij organisaties dit enkel willen doen als er een lijk wordt aangetroffen bij een Marokkaans gezin. Holebi- en transgenderjongeren hebben niet alleen problemen door de islam. Katholieke instellingen hebben ook nog een hele weg af te leggen.

Als Çavaria het opneemt voor homoseksuele moslim(a’s) door de zaak Hachichi tot symbooldossier te verheffen, moet ze consequent zijn.

Een katholieke religieuze leider, die op veel meer mensen invloed uitoefent via een uitgebreid netwerk van scholen, zieken- en bejaardentehuizen kan niet ongemoeid worden gelaten.

Çavaria heeft de morele plicht om het initiatief van Jean Marie de Meester met woord én daad te ondersteunen. Dat zal zeker positief onthaald worden, zowel in de holebi/transgendergemeenschap als in de katholieke gemeenschap.

Vele katholieken zien immers in dat het lijden dat decennia lang aan holebi’s en transgenders door de kerk is aangedaan lang genoeg heeft geduurd.

Çavaria krijgt de kans om mee geschiedenis te schrijven. Voorstanders van aartsbisschop Léonard wijzen erop dat hij tenminste duidelijk is en dat hij consequent de kerkelijke standpunten over hiv/aids, homoseksualiteit en andere strijdpunten vertolkt.

Ze hebben gelijk. Homofobie heeft binnen de kerk een gezicht gekregen. Het wordt tijd dat we weten hoever hij hierin kan gaan. Daar zijn rechtbanken voor.

Yvan Brys

Yvan Brys is actief in de holebi- en transgenderbeweging sedert begin jaren tachtig.