De straffe verklaringen van UNIZO-topman Karel Van Eetvelt in de Nederlandse zakenkrant Het Financieele Dagblad deden weinig stof opwaaien in Vlaanderen. Dat op zich is al bijzonder verontrustend. En waarom zwijgen de andere werkgeversorganisaties?

Volgens Van Eetvelt sturen “de ondernemers” aan op een Schok indien “de politiek” niet op de patronale eisen ingaat. Opnieuw een federale regering met de PS in 2014 zien ze immers niet zitten. Ze zullen het laten voelen als er terug een politieke meerderheid komt met partijen die “verandering” in de weg staan…

Schokkend

Mocht een vakbondsverantwoordelijke dergelijke verklaringen afleggen, het kot zou nogal te klein zijn! Maar nu blijft het stil. Te stil.

Media, politici en rechtse denktanks hebben al veel langer dan vandaag een ongenuanceerde sfeer gecreëerd dat er in dit land niets meer beweegt en dat fundamentele hervormingen uitblijven. Het is bijzonder jammer dat dit nu even ongenuanceerd door een van de sociale partners wordt onderschreven.

Dat een werkgeversorganisatie haar agenda wil realiseren: tot daaraan toe. Maar in naam van een werkgeversorganisatie een ronduit ondemocratische, zelfs antipolitieke boodschap verspreiden, vind ik echt schokkend.

Verrotting

De UNIZO-ondernemers verkiezen de chaos boven een regering met de PS. Dat hebben we nog ergens gehoord. Was het niet N-VA’er en ex-VB’er Karim Van Overmeire die recentelijk in Knack stelde dat de Vlaamse onafhankelijkheid “gemakkelijk” uit te lokken is: gewoon zorgen dat de N-VA de verkiezingen wint in Vlaanderen en vervolgens de vorming van een federale regering onmogelijk maken. De strategie van de verrotting.

Dat nu ook een sociale partner bij monde van Karel Van Eetvelt diezelfde politieke boodschap op tafel legt, is meer dan voldoende reden tot ongerustheid. Waarom horen we hier zo weinig reactie op van andere werkgeversorganisaties, zoals VBO of VERSO? Zijn zij ook de mening toegedaan dat dit de “grondstroom” bij ondernemers is: de ‘grote Schok’ uitlokken in een poging hun gelijk te halen?

N-VA megafoon

We kennen de reactie al: “dit is een noodkreet van de ondernemers”, “het water staat ons aan de lippen”. Dat het crisis is zal ik uiteraard niet ontkennen. Dat ervaren de ondernemers, maar ook de werknemers.

Maar wil men ook zo eerlijk zijn om toe te geven dat een aantal economische indicatoren – zoals de export en het ondernemersvertrouwen – weer gunstig staan. Terwijl voor werknemers de gevolgen van het federale regeringsbeleid – zoals loonblokkering en lagere werkloosheidsuitkeringen – ongunstig blijven.

Een werkgeversorganisatie die de nood aan een Schok verwoordt en stelt dat politieke compromissen sluiten problematisch is, maakt zich onherroepelijk tot megafoon van één politieke partij, de N-VA. Of dat zo verstandig is, is nog maar de vraag.

Geen enkele onderneming in Vlaanderen heeft baat bij economische chaos, bij nog meer armoede en ongelijkheid, of bij sociale onrust. Terwijl de grote Schok vooral dat met zich mee zal brengen: armoede, chaos en onrust. Ik heb toch wel iets anders in gedachten bij het begrip ‘relance’.

Constructief signaal nodig

We zullen maar uit de crisis geraken door gezamenlijk de crisis aan te pakken en door compromissen te sluiten. Dat vergt goed georganiseerd sociaal overleg, niet alleen federaal, ook Vlaams, in de sectoren, in de bedrijven…

Het is dan ook noodzakelijk dat de werkgeversorganisaties, maar ook de ondernemers zelf, nu eens eindelijk een constructief signaal geven. Een signaal dat we samen willen blijven gaan voor een hoogstaande sociale bescherming en voor een goed werkend sociaal overleg.

En dat is alleen mogelijk door compromissen te sluiten. Wie het tegendeel beweert, bedriegt de kiezer en zal van de kracht van verandering de kracht van de crash maken.

Caroline Copers, algemeen secretaris Vlaams ABVV