Tim S Jongers

Campagne en onzin of gewoon beleid? (1)

dinsdag 25 februari 2014 16:46

Spread the love

In de reeks ‘Campagne en Onzin of Gewoon Beleid’ zal ik gebeurtenissen uit de politieke actualiteit voorzien van een kritische blik. Het is geenszins de bedoeling om de lezer te beïnvloeden ten voordele van een bepaalde partij. Om die reden werd er gekozen om iedere maal een andere partij met een eigen gebeurtenis en achtergrond toe te lichten. De bedoeling is simpel: de lezer helpen bij het maken van het onderscheid tussen beleid, campagne of onzin. Echter niets dat zegt dat deze drie niet samen kunnen vallen, aan U om te oordelen.

SP.A wil gebruik, bezit en verkoop van cannabis legaliseren

Dit stond te lezen als titel van een artikel gepubliceerd op de site van Knack^[1]. Aanleiding was het SP.A congres dat in het weekend van 22 februari georganiseerd werd in de aanloop naar de verkiezingen. De ondertitel luidde: “Op het SP.A-congres werd, tegen het advies van de partijtop in, een amendement van de Jongsocialisten goedgekeurd om de verkoop, het bezit en het gebruik van cannabis te legaliseren.”

De vraag die ik hier aan U wil stellen is de volgende: Betreft het een stunt, plat populisme of een wanhoopspoging om alsnog linkse stemmen van de PVDA+ af te snoepen? Aan U om te oordelen.

Cannabis is geen alcohol

Volgens vele landgenoten die actief zijn op sociale media zoals Facebook en dit medium gebruiken waarvoor het dient, namelijk sociale interactie, was het een beetje alles tezamen. SP.A is wanhopig, voelt de hete adem van de PVDA+ en degradeert zichzelf tot een platvloers populisme. De argumenten hiervoor waren uiteenlopend. Volgens de ene is cannabis zo schadelijk als de pest, volgens de andere is alcohol veel schadelijker dan cannabis en volgens nog een andere gebruiken ze bij de SP.A zelf veel te veel cannabis; vanwaar anders zulk een dwaas voorstel.

Er zijn echter enkele bedenkingen te maken, los van het gegeven of cannabis nu schadelijk is of niet, al kom ik daar nog op terug.

Het begint met een jointje

Om te beginnen zijn de titel en de ondertitel een beetje elkaars vijanden. SP.A wilde immers geen programmapunt maken van de legalisering, laat staan overgaan tot legalisering. Nee, het waren de Jongsocialisten die het amendement (lees voorstel tot programmapunt) erdoor kregen. Tot hun eigen verbazing werd het goedgekeurd door meer dan de helft van de aanwezigen op het congres en dit, zoals de ondertitel duidelijker vermeld, tegen het advies van de partijtop in.

De vraag die dan boven komt drijven is de volgende: zijn de SP.A en de jongsocialisten niet hetzelfde? Nee, dat zijn ze niet. Uiteraard dragen de Jongsocialisten dezelfde ideologie als de moederpartij naar voren, maar jongerenafdelingen beschikken nu eenmaal over een eigen voorzitter en eigen congressen. Dit werd duidelijk uit een artikel waarin Sanne Doms, de voorzitster van de Jongsocialisten, verklaart dat reeds op de voorbereidende vergadering de partijtop het voorstel wilde laten vallen^[2]. Mevrouw Doms hield echter voet bij stuk met de goedkeuring van het amendement tot gevolg.

Dit voorval maakt echter wel duidelijk dat de SP.A desondanks de hete adem van de PVDA+ en het versplinteren van links, vasthoudt aan de democratische principes binnen de partij. Dit gaat trapsgewijs in zijn werk: Ten eerste zijn er de jongeren die onderling uitmaken welke voorstellen ze naar het congres willen meenemen. Ten tweede is er de voorbereidende vergadering waarin er met de top bekeken wordt wat haalbaar is. Ten derde is er de stemming van de amendementen, waarbij de aanwezige leden mogen stemmen over welk voorstel door de partijtop als programmapunt aangehaald moet worden. Het zijn dus de Jongsocialisten die ervoor gezorgd hebben dat cannabis het heeft gehaald als partijpunt. En klinkt dat onlogisch?

Of begon het bij een druppeltje jenever?

Dat cannabis schadelijk is dient geen betoog. Dat alcohol dat is, dat het BAM-tracé dat is, dat bellen achter het stuur dat is, dat roken dat is, dat McDonalds dat is en dat op enkele maanden tijd tientallen kilo’s afvallen en jezelf bombarderen tot marathonloper dat is, behoeft evenmin betoog. Het is best normaal dat niet zo een gezonde zaken deel uitmaken van het politieke debat. Politiek gaat namelijk over de sturing van de samenleving en diezelfde samenleving heeft blijkbaar noden of wensen die niet steeds even gezond zijn.

Dat cannabis tot onze jongerencultuur behoort, behoeft hopelijk ook weinig betoog. Niet dat iedere jongere blowt, integendeel. Net zoals niet iedere oom dronken de familiefeestjes verstoort. Het kan echter niet ontkend worden dat jongeren er niet vies van zijn, net zoals niet ontkend kan worden dat jongeren er best verantwoordelijk mee om kunnen gaan. Dat men ons iets anders wil laten geloven is een heel ander paar mouwen.

Hierin verschilt dit debat niets van het volkse debat rond migratie. We komen te weten welke migrant de ‘slechte’ is, maar de ‘goede’ krijgt weinig aandacht. Net zoals we inzake druggebruik – het woord drugs alleen al – veelal geduid worden op de gevallen waarbij het fout afloopt. Ooit al een krantenartikel gelezen waarbij men een gelukzalige blower die studeert en in het weekend een rechtmatig centje bijverdient in de spotlights zet? Indien U over zulke stereotyperingen meer uiteenzetting wenst, verwijs ik graag naar mijn vorige post^[3].

Bovenal, het zijn al lang niet meer de jongeren alleen die blowen; hoogstens zijn zij deel van een groep die de meeste ondersteuning verdient. Daarvoor is volgens de Jongsocialisten een illegale sfeer nefast.

Of begon het in de buurlanden?

Het debat legt echter wel enkele politieke pijnpunten bloot.

Wanneer het gaat over de belastingregering Di Rupo wordt het Duitse model geroemd. Als het gaat over ons onderwijsmodel roemen we dan weer het Zweedse model. Waarom kijken we als het op cannabis aankomt niet naar het Nederlandse model? Of het Uruguayaanse?

Dat men verwijst naar SP.A die de legalisering wil en de nuance van de Jongsocialisten tot ondertitel degradeert, hoeft niet te verwonderen. Immers, het zorgt voor een duidelijke tweestrijd: voor of tegen. Een tweestrijd die mooie titels kan opleveren in de krant en een tweestrijd die politiek tot iets heel simpels degradeert: namelijk voor of tegen cannabis.

Dat het een debat van conservatief tegen progressief betreft, past uiteraard ook in dit mediagenieke plaatje. Immers, de burgemeester van de grootste stad van Vlaanderen en tevens voorzitter van de grootste partij van Vlaanderen, is zelfverklaard kruisvaarder in de war on drugs. De legalisering van cannabis zal dus veelal de stempel van een legalisering van drugs meekrijgen. En wie is er bang van drugs dezer dagen?

En dan moet het weer van de ‘sossen’ komen. Nee, ze zijn gewoon eerst. Ook Jong VLD speelt al even met dit idee, maar heeft nu beslist om het over de verkiezingen te tillen^[4]. Lees de twee bovenstaande paragrafen opnieuw en U weet waarom.

En als laatste: Maatschappijen evolueren en het is de taak van de politiek om deze evolutie zo goed als mogelijk te begeleiden. Er komt nu eenmaal een nieuwe generatie aan die andere dromen en doelstellingen heeft, maar eveneens bepaalde vrijheden nastreeft. Dat zulke evoluties op verzet stoten is niet meer dan normaal. Toen men het verplicht dragen van de autogordel wilde invoeren, was ons land getuige van een protest voor het behoud van onze vrijheid. Momenteel is het bij de jongere generaties not done om je gordel niet te dragen. Verbazend, toch?

Maar waar gaat het eindigen?

De conclusie aangaande dit debat mag je zelf maken. Het kan echter niet ontkend worden dat dit debat een mediageniek debat is dat politiek tot oorlog om een plantje dat groeit op een mesthoop degradeert. Mijns inziens gaan we de komende weken nog veel lezen over dit debat en zal de SP.A campagne geheel of gedeeltelijk ondergesneeuwd raken door dit debat. Een spijtig iets, want het is een zeer duidelijke uiting van democratie binnen een partij en dat verdient respect.

En als laatste nog dit: Er is ook nog heel wat anders verteld op het SP.A congres. Heb je het daar al met iemand over gehad?