Procedurefouten

Jan Jambon kan wel een grote mond opzetten als advocaat Sven Mary via procedurefouten cliënt Salah Abdeslam wil vrijpleiten. Natuurlijk is zoiets schandalig, maar Jambon geeft geen recht van spreken.
Volgens Jambon kwam de regering-Michel in het regeerakkoord overeen dat procedurefouten niet tot vrijspraak mogen leiden. Dat is een leugen! Zo’n wet zou er heel snel moeten komen, maar de Vlaamse coalitiepartners wuifden dit weg. Dat is nog het bevreemdendst van al!
De NV-A liegt en bedriegt weerom en de coaltiepartners zijn te laf om het probleem ernstig aan te pakken. De meeste zijn advocaten, vandaar …

Exemplarisch voorbeeld 1

‘Als ministers (zoals Jan Jambon) al niet weten wat de scheiding der machten betekent en advocaten (zoals Sven Mary) waar de rechtsstaat toe dient, hoe kan de bevolking dan waardering opbrengen voor de democratie?’, vraagt Mark Van de Voorde (onafhankelijk publicist en gewezen raadgever van Herman Van Rompuy, Yves Leterme en Steven Vanackere) zich af in ”Procedurepleiters als Sven Mary verkrachten de geest van de wet’’.

Een van de gangbare definities van recht luidt: recht is het geheel van regels en instellingen door de overheid bindend opgelegd aan de burgers ter ordening van de maatschappij in rechtvaardigheid.
Ook al zijn recht en rechtvaardigheid van een verschillende orde – het recht is een begrip uit de politieke filosofie en de rechtvaardigheid komt uit de ethiek – voor elke weldenkende mens hoort recht nog altijd verbonden te zijn met rechtvaardigheid.
Procedurepleiters, zo heten de advocaten die het onderste uit de kan van de rechtspraak halen. Ze pluizen het verloop van een procesgang uit naar foutjes. Het aantal advocaten die enkel letten op de letter en nooit op de geest van de wet, neemt toe. Meestal is hun cliënt zo schuldig als de pest, en dat weet die raadsman ook. Precies daarom zoekt hij naar een falen in de procedure. Met recht heeft dat niets meer te maken, en nog minder met gerechtigheid of rechtvaardigheid. Het kan en mag inderdaad allemaal: juridisch is het oké, maar daarom nog niet ethisch.
Rechtspraak blijft natuurlijk mensenwerk en een rechter dient in eerste instantie de wet toe te passen en vervolgens de beginselen van redelijkheid en billijkheid in acht te nemen.

Ik volg hem hier volkomen in!

Exemplarisch voorbeeld 2

Dode bij overval op juwelier
< http://www.knack.be/nieuws/belgie/dode-bij-overval-op-juwelier-in-oostakker/article-normal-1170711.html >

Een juwelier en zijn familie werden bedreigd, fysisch en psychisch aangevallen en daarbij werden, naast geld, de kostbaarste elementen uit de winkel gestolen. Wanneer die man dan een vuurwapen neemt, de vluchtende gangsters achtervolgd en neerschiet, dan wordt hij onmiddellijk gearresteerd met verschillende mogelijkheden als aanklacht:

• in het beste geval: een geval van zelfverdediging
• in tweede instantie: vrijwillige slagen en verwondingen met de dood als gevolg zonder de intentie te doden;
• in het slechtste geval: poging tot moord.

Is dat niet de wereld op zijn kop?

• de juwelier vroeg niet om die overval. Dit is huisvredebreuk! En dat alleen al heeft de eigenaar-bewoner het recht om zich te verdedigen …
• de gangsters waren gewelddadig tegenover de juwelier en zijn helpers; Maar jij als slachtoffer mag niet reageren …
• de gangsters roven de waadevolste dingen uit de winkel. Niet erg hoor, je kan wachten tot hopelijk de verzekering jouw schade vergoed …
• aangezien de gangsters niet eerst op hem schoten, mag de juwelier zelf niet schieten. Je moet eerst wachten tot de gangsters de juwelier en/of zijn helpers neerknallen, dan mag je reageren … als je tenminste nog kan …
• de juwelier moet vaak afwachten tot de gangsters verdwenen zijn en de politie wil komen om de schadevaststellingen te doen. De politie is helemaal niet bereid om zich in ‘het heetst van de strijd’ te mengen …
• toen de bijzitter van de moto viel is zijn kompaan verder gevlucht. Hij moet natuurlijk geen hulp bieden aan een persoon in nood, andere omstaanders/toeschouwers kunnen hiervoor wel veroordeeld worden wegens nalatigheid!

M.a.w. gangsters hebben het recht op huisvredebreuk en om iemand te beroven en juweliers (in dit geval) moeten maar lijdzaam toekijken. Daarbij gaat de hele discussie nooit over oorzaak en gevolg.
Tevens ben ik overtuigd dat de juwelier, en er zijn al een pak voorgaande geweest, nooit de intentie heeft gehad iemand moedwillig te doden, wel die gangster tot stoppen te dwingen.
En tenslotte verdwijnt de kompaan van de aardbol: men zal hem waarschijnlijk niet vinden. En mocht men hem op het spoor zijn, valt nog af te wachten of ze hem durven oppakken en de buit willen recupereren. In sommige situaties durft de politie zelfs geen verhaal gaan halen wegens te gevaarlijk voor lijf en leden …

Conclusie: misdaad loont en heb je als misdadiger pech dan nog word je in de watten gelegd! Je hoeft als misdadiger de mogelijke dramatische gevolgen van je daden niet te dragen … de eigenaar/bewoner-verdediger is de schuldige!

Exemplarisch voorbeeld 3

Nantes kalmeert na vier nachten van geweld. <http://www.knack.be/nieuws/wereld/nantes-kalmeert-na-vier-nachten-van-geweld-slechts-18-wagens-in-brand-gestoken/article-normal-1170873.html >
Maar ook in België was er een gelijkaardig incident met een dood kind tot gevolg.

De situatie veralgemeend:

• de politie wil een wagen controleren;
• de bestuurder weigert en rijdt een politieman aan of ramt een politiewagen;
• een collega heeft de tegenwoordigheid van geest en reageert door te schieten;
• de bestuurder of een passagier verliest hierbij jammerlijk het leven.

Ten eerste wil die politieman zijn collega beschermen en de dader tot staan brengen. Ten tweede wil die politieman niet wetens en willens iemand doden. Dit noem ik wettige zelfverdediging.
De politieagent in kwestie werd in beschuldiging gesteld van vrijwillige slagen en verwondingen met de dood als gevolg zonder de intentie te doden. Hij werd vrijgelaten onder voorwaarden.
Ook hier weer gaat het in de hele discussie nooit over oorzaak en gevolg.

Als er in die situaties daarna nog rellen uitbreken, dan is er iets grondig mis. Want blijkbaar mag controle van sommige individuen niet meer en is dat een aanzet voor sympathisanten van daders om de boel van een heel pak onschuldige burgers kort en klein te slaan.