Welke dienstbaarheid?

De dienstbaarheid valt uiteen in twee takken: die van de overheid naar de burger en die van de burger naar de overheid.

Wat het gedeelte van de overheid naar de burger betreft is er vooral veel besparing.
Er wordt steeds maar weer bespaard in fundamentele zaken zoals onderwijs en zorg voor de medemens. En dan probeert diezelfde overheid via recrutering van vrijwilligers de ontstane lacunes te doen opvullen.
Maar dat is niet het enige. Ook de civiele bescherming moet drastisch inkrimpen, ze kosten teveel. En dan is er nog de brandweer die het met minder volk moet runnen. Daar hebben ze alle vrijwilligers uitgeschakeld.

Wat het gedeelte van de burger naar de overheid betreft is er de reeds geruime tijd geleden afgeschafte dienstplicht/burgerplicht. Dat men nu ook geen kandidaat-beroepssoldaten meer vindt, is voor een groot deel de schuld van het ondoordacht beleid betreffende defensie.

Vrijwilligerswerk

Er zijn drie groepen die onder de dienstverlening ‘bijklussen’ vallen: verenigingswerk, occasionele burgerdiensten en deeleconomie, elk met een verschillend statuut. Alle drie dienen praktisch geregeld en geregistreerd te worden via het centrale online platform.
De lancering van het centrale registratieplatform < http://www.bijklussen.be > door de overheid heeft een tweeërlei doel: enerzijds informatie omtrent bijklussen duidelijk en overzichtelijk centraliseren voor burgers en anderzijds de wetgever in staat stellen om op een efficiënte manier een bijkomende controle uit te oefenen op de belastingplichtigen en hun niet-beroepsmatige maar vergoede activiteiten. Vooral dat laatste is voor de overheid belangrijk … om zogenaamd zwartwerk tegen te gaan!

Wat is vrijwilligerswerk? Vrijwilligerswerk gaat om elke activiteit die je onbezoldigd en onverplicht uitoefent. De activiteit doe je voor een of meer personen, een groep of organisatie of de samenleving in zijn geheel. Als vrijwilliger mag je echter geen arbeidsovereenkomst hebben met dezelfde organisatie.

Het is een feit: vrijwilligers zijn onmisbaar geworden maar worden ook, zonder dat die er vaak bewust van zijn, misbruikt.  Hoe dan ook vrijwilligers maken met hun inzet echt het verschil.
Nu eens zorgen ze voor een aanvulling op het werk van beroepskrachten: denk aan de vrijwilligers in scholen, rusthuizen, ziekenhuizen, bibliotheken en archieven. Valt de vrijwilliger weg in zo’n bedrijf, dan loopt de beroepsorganisatie mank. Het gaat dus hier duidelijk om economische besparingen en soms meer winst voor de aandeelhouders van de beroepsorganisatie. Geen wonder dat de overheid het vrijwilligerswerk stimuleert: het is enorm besparend op personeelkosten!
Dan weer zijn ze zonder meer de drijvende kracht achter een pak initiatieven: denk aan jeugdhuizen, ouderverenigingen, culturele en sociale initiatieven. Dat is het zuivere vrijwilligerswerk!

Welke kosten worden vergoed? Vrijwilligerswerk heeft een onbezoldigd karakter, maar dat belet niet dat je de kosten die je maakte als vrijwilliger voor de organisatie, door die organisatie kan laten vergoeden.
Sedert het Koninklijk Besluit van 20 december 2018 is het jaarlijkse kostenplafond voor vrijwilligersvergoedingen per jaar opgetrokken tot 2.549,90 € onbelast met een de daggrens van 34,71 €/dag.
Sinds kort voorziet de Vlaamse Regering in een gratis vrijwilligersverzekering die zowel burgerlijke aansprakelijkheid, lichamelijke schade als rechtsbijstand dekt.

Waar staat defensie voor?

Op 11 en 12 juli 2018 kwamen de NAVO-lidstaten samen in Brussel voor een evaluatie van de onderlinge samenwerking. Het werd geen gezellig onderonsje.
De NAVO-samenwerking is gestoeld op conservatieve waarden: de USA brengen het meeste geld binnen, dus zijn ze de baas in huis en moeten wij, Europa, braaf volgen.
Maar Europa wil meer autonomie en haar eigen militaire doelen nastreven, niet die van de USA.
Onze Europese doelstellingen willen we niet alleen via harde militaire kracht bereiken, maar ook via investeringen in soft power, met name diplomatie, internationale hulp en culturele uitwisselingen. De kracht van de overtuiging is vaak groter dan die van het brute geweld.

De Europese lidstaten beschikken samen nu al over een defensiebudget dat 3 tot 4 (met de UK) keer hoger ligt dan dat van Rusland. Daarom is de Amerikaanse eis om minstens 2% van het BBP aan Defensie uit te geven onzinnig. Investeren in defensie en vernieuwen is uiteraard wel nodig. De grootste uitdaging is dat geld slimmer te gebruiken zodat we een betere defensie krijgen voor elke geïnvesteerde euro. Duitsland en Frankrijk willen daarom de komende jaren voluit gaan voor een Europese defensie. Maar ons land wil vooral vriendje blijven van de USA bij besluitvorming rond cruciale aankopen.

De USA blijft echter op zoek naar de confrontatie: Rusland vernederen, China overtroeven en onrust stoken in het Midden-oosten. Trump met name provoceert de Palestijnen en zet Israël en Saudi-Arabië aan om een regimeverandering te forceren in Iran. Als het kruitvat daar ontploft zijn de brokken voor ons. Op geen enkel moment houdt Trump rekening met het Europees belang, en al zeker niet met stabilisatie van het Midden-Oosten.