De bunker werd in de zomer door een team van ‘Opsinjoren en de Witte Tornado’s’ grondig schoongemaakt met het oog op de Open Monumentendag van zondag 11 september 2011. Die stond in het teken van ‘Conflict’, waardoor dit restant van de Koude Oorlog publiek toegankelijk zou zijn. Dit werd echter op het laatste ogenblik afgeblazen omdat het Provinciaal Instituut voor Hygiëne een gevaarlijke schimmel en asbest in het gedrocht had aangetroffen.
Groene oase
Toch zijn enkele duizenden mensen naar de CPRA-bunker komen kijken. Velen onder hen waren enthousiast over dit verborgen stukje openbaar groen in de wijk, waar stadsmussen en merels onderdak vinden tussen de struiken en de boompjes die het dak van de bunker sieren.
Tijdens de lentemaanden staat er ook menige bloem in bloei. Daardoor is de bunker voor de ruim vijfhonderd omwonenden een belangrijke meerwaarde, omdat ze zo in een groene oase wonen. In feite is het dak van de bunker een parkje op zich, maar dan zonder honden, bejaarden en spelende kinderen: een oord van rust dus en pure spontane natuur.
Strenge sancties
Woonhaven Antwerpen heeft in het verleden strenge sancties uitgeschreven voor bewoners die zich aan deze bijzonder ergerlijke vorm van sluikstorterij schuldig maken. Wie betrapt wordt, riskeert dat het huurcontract onmiddellijk wordt opgezegd.
Toch is dit blijkbaar niet voldoende om dit probleem te fnuiken. Gelukkig (?) valt er veel vuilnis naast de bunker, zodat de mensen van Opsinjoren dit regelmatig kunnen opruimen. De omgeving kampt overigens nog steeds met een hardnekkig sluikstortfenomeen.
Jaarlijks halen de mensen van Opsinjoren tonnen zwerfvuil op. Het dak van de bunker kunnen ze echter niet onderhouden; daarvoor is het bouwwerk te hoog.
Bunkerleed
En zo blijft deze ergerlijke vorm van gebrek aan burgerzin voor heel wat ‘bunkerleed’ zorgen, omdat de bewoners aan de achterzijde van het appartementsgebouw moeten uitkijken op een sluikstort dat ze niet kunnen opruimen. Ergerlijk is dat toch.
Het probleem is bij de stedelijke dienst van Opsinjoren bekend. Daar is men bereid om tijdens de jaarlijkse lenteschoonmaak materiaal te leveren om het zwerfvuil op de bunker te kunnen weghalen.
“Het blijft echter vechten tegen de bierkaai”, zegt Hugo Maenhout van Opsinjoren, een van de winnaars van de Gouden Neuzen 2012 . “Wij hebben de bunker al meermaals opgekuist, maar het zwerfvuil blijft een groot probleem in de wijk. Vooral tijdens de wintermaanden neemt het sluikstorten toe omdat het dan vroeg donker is.”
“De daders zijn immers geraffineerd genoeg om zich niet te laten betrappen. De CPRA-bunker op Sint-Andries is een van de zeldzame gevallen waar we als Opsinjoren machteloos tegenover staan. Maar we doen zeker ons best om regelmatig in te grijpen. Meer kunnen we er niet aan doen.”
