Een half uur te vroeg kom ik op de Oude Graanmarkt in Brussel aan en ben ik dankbaar dat mijn Fiat 5OO zich weer eens als enige kan nestelen in een net groot genoeg parkeerplekje. Handig manoeuvreer ik haar netjes op haar plek, maar bij de tweede keer uiterst langzaam achteruit raak ik uiterst lichtjes toch even de wagen achter me…
Een onheilspellend getoeter weergalmt in de gutsende regenbui die ondertussen is losgebarsten. Ik zet haar onmiddellijk in vooruit en rijd haar ruim ’los’. Als een waanzinnige stormt een man uit de Clio achter mij naar Fiat toe en brullend scheld hij zijn versie van de feiten door de zijruit. Hij grijpt het handvat en wil de deur opentrekken. ‘Ouv’ta fenêtre, conasse’. Neen, sorry, het regent te hard en trouwens ik hoor u goed en blijkbaar kan u mij ook verstaan, we hebben dus zo ook een communicatie die duidelijk genoeg is? Mijn kalmte en beleefdheid ben ik alweer dankbaar. Er volgt een fenomenale dreun tegen de ruit; ik zie ze in gedachten verbrijzelen maar ze houdt stand. Ik blijf kalm neem mijn GSM en zeg hem dat ik de politie zal bellen. Razernij én tweede dreun, waarbij ik mij meteen de bedenking maak dat zijn hand nu toch wel serieus pijn moet doen? Maar Fiat houdt zich sterk en ik blijf rustig. Een mooi jong meisje met neuspiercing en ooit geblondeerd lang haar komt tussenbeide en neemt hem mee naar zijn auto. Voorlopig schuilen helpt de gemoederen te kalmeren? Hoewel, ik zie hem in achteruitkijkspiegel verder razen in zijn auto. De regen stopt, ik stap uit, hij ook… ik excuseer me, maar dat hoort hij niet. Vol van zijn eigen woede blijft hij razen, al is door de vuistslagen zijn temperament al wat gemilderd. Ik voel me wel beschermd door de aanwezigheid van het jonge meisje. De stadswacht komt langs en helpt de situatie te ontzenuwen; wanneer ze me echter vragen om gewoon door te lopen omdat mijn aanwezigheid alleen al genoeg is om zijn razernij in stand te houden, weiger ik.
Het blijkbaar onvermijdelijke is intussen ook gebeurd: hij scheld mij uit voor racist, “c’est parce-que je suis Arabe? Moi aussi je paye des taxes (etc etc..)”… alsof dat voor mij ook maar enig verschil maakt. Het gaat hier om agressie, waarom moeten er steeds weer culturele verschillen bijgesleurd worden? En toch, het blijkt van belang: het is de eerste dag van de ramadan en, zo legt een stadswachter mij uit, dat is de moeilijkste, daarna zou het wel beter gaan. Ah, bon, dus moet ik dat gedrag dan maar door de vingers zien? Of bovendien begrip tonen voor deze ontploffende hongerige testosterontank? Ik vind dat mensen die zo gevaarlijk reageren op de vasten geen ramadan mogen doen. Het brengt de veiligheid serieus in gevaar. Stel immers dat ik niet zo rustig en alert zou geweest zijn, maar één uit de duizenden gestresseerde burgers?
Wat mij duizelig maakt is dat niemand het aandurft om die man erop te wijzen dat hij volgens de regels van een westerns democratische maatschappij en in een land dat er mee uitpakt te werken aan multiculturele samenwerking en tolerantie hélemaal in de fout gaat! Wat mij diep bedroefd is dat, ondanks al onze pogingen om mensen via het recht op onderwijs de mogelijkheid te bieden hun (gezond) verstand te ontwikkelen er blijkbaar nog steeds wilde dieren rondlopen die zich radeloos en blind het recht toe eigenen om andere, wél redelijk ontwikkelde wezens, met geweld te willen onderdrukken. Zolang er bovendien jonge vrouwen zijn die té jong (verplicht?) huwen en zulk een blinde mannelijke macht blijven tolereren uit angst voor represailles, zijn we nog niets geëmancipeerd.
Maar wat me echt verontrust is dat dit gedrag blijkbaar gedogen wordt en er aangeraden wordt te vluchten tot het over is… dat alle strijd voor een democratisch samenleven, erkenning van elkaars eigenheid, respectvol omgaan als ontwikkelde mensen blijkbaar nog niet veel heeft opgeleverd en we liever teruggaan naar de middeleeuwen?
Uiteindelijk ben ik naar mijn afspraak vertrokken, mijn 500 in vertrouwen achterlatend. Toen ik haar kocht werd mij gezegd dat haar vermiljoen rode kleur gevaarlijk was. Inderdaad, het heeft een nefast effect op uitgehongerde testosteron stieren waarvan de kloten zijn vastgebonden, zo blijkt…
Ik ben blij dat ik een redelijk ontwikkeld mens mag zijn.
