Volgens een recente studie van het IPEA (Instituto de Pesquisa Econômica Aplicada), het Braziliaanse Instituut voor Toegepast Economisch Onderzoek, telde Brazilië 20 miljoen voertuigen in 2000, in 2010 waren dat er al 36,7 miljoen, een stijging met meer dan 80 procent.

Die stijging is vooral het gevolg van het snel toenemende aantal auto’s en motoren, samen goed voor meer dan 80 procent van het Braziliaanse voertuigenpark. Vandaag is er één auto per 5,2 inwoners, tien jaar geleden was dat nog één auto per 8,5 inwoners.

Van 2000 tot 2010 steeg het aantal Brazilianen van 173 miljoen naar meer 194 miljoen.

Slechte naam

Het openbaar vervoer in Brazilië heeft een slechte naam: aansluitingen zijn slecht geregeld, bussen zijn niet comfortabel, kaartjes zijn duur. Nu Brazilianen dankzij hun sterk groeiende economie hun inkomen zien stijgen, nemen ze steeds meer hun toevlucht tot de auto. Het IPEA stelde vast dat de gemiddelde Braziliaan tegenwoordig zelfs evenveel uitgeeft aan zijn transport als aan zijn eten.

Het openbaar vervoer werd de laatste tien jaar wel uitgebreid, maar het aantal auto’s groeide nog sneller. “Voor elke nieuwe autobus die de afgelopen tien jaar in het verkeer gebracht is, kwamen er 52 auto’s bij,” zegt IPEA-voorzitter Marcio Pochmann.

Door de snelle stijging van het aantal auto’s groeit ook de verkeersellende. Bijna zeven op tien Brazilianen zitten regelmatig vast in de file. Twee op drie Brazilianen zijn niet te spreken over het wegverkeer in hun land.

Bewonderd

Ironisch genoeg wordt het openbaar vervoer van een Braziliaanse stad wereldwijd erg bewonderd. Curitiba, in het zuiden van het land, zag zijn bevolking de afgelopen twintig jaar zien verdrievoudigen, tot bijna 2 miljoen inwoners, maar toch is het autoverkeer in dezelfde periode met 30 procent gedaald. Dat is het gevolg van een revolutionair openbaarvervoersysteem, dat in de jaren zeventig werd ingevoerd door Jaime Lerner, een vooruitziend architect die driemaal burgemeester was, en dat atypisch was voor Brazilië.

De stad wordt doorkruist door vijf grote snelbuslijnen met eigen baanvakken waar geen auto mag komen. Een kaartje kost minder dan 1 euro en daarmee rij je tot 20 kilometer buiten het centrum. Onder meer Bogota, Los Angeles en New York lieten zich door Curitiba inspireren.