Sieg Fried Braak

Het was me het dagje
wel, vandaag (14 oktober 2014) in het parlement. Mocht ik Siegfried Bracke
al niet heel mijn leven zo’n klootzakje vinden, ik zou er bijna
medelij mee hebben gekregen.

Dat hij weinig
respect afdwong, dat kunnen we rustig stellen.

Enkele staaltjes van Brackes diepe wateren. Uit
zijn cursiefjes, te vinden op de prachtige site Siegfriedbracke.be

• Want wat mij het
  meest van al opvalt is hoe al te makkelijke aannames en zelfs
  regelrechte denkfouten worden verspreid zonder dat ook maar iemand
  zijn vinger opsteekt om misschien ook eens iets anders te
  zeggen.

• Of moet nu ook de
  N-VA worden bestreden en ontmaskerd?

Terug
naar vanmiddag, 14 oktober 2014 in het federaal parlement. Na de
nieuwe parlementsleden, opvolgers voor de nieuwbakken regeringsleden,
te hebben ingezworen en nog wat andere postjespakkerijrondjes, was
het tijd voor de nieuwe eerste minister en zijn State of the Union,
zoals dat graag genoemd wordt op Villa Politica.

V voor Varkens

Overigens
heeft geen enkel nieuw Vlaams parlementslid de tweede grootste
landtaal gebruikt, maar wel alle nieuwe N-VA’ers hun ‘V’-teken. De V
van Verdrukking, of de V voor de Varkens, die nu wel steun kunnen
gebruiken sinds ze dood nog minder waard zijn dan een spies bevroren
kebab, dankzij het embargo tegen Rusland, zonder enig bewijs dat
Rusland iets te maken had met de neergeschoten lijnvlucht boven
Oekraïne. Het is wachten ‘op steun’. Voor de varkensboeren. We
kunnen ze alvast niet in Israël kwijt, de varkens. China daarentegen
staat bekend voor zijn zwijnerij. In varkens opeten en laten
tatoeëren staan ze aan de wereldtop.

Nog
een paar “Braaksels”, vers van de site:

• Wat hen bindt? Ze
  zijn tegen de N-VA. Ook dat was duidelijk. Gezamenlijk oppositie
  voeren tegen de oppositie. Meer niet. Als breed maatschappelijk
  project kan dat tellen.

• En ja, dan zal
  wél eens naar de index gekeken moeten worden. Vanuit de idee dat al
  die landen zonder index niet in armoede zijn geworpen. Dan zal eens
  moeten worden gekeken naar manieren die leiden tot een hogere
  activiteitsgraad.

Jogan, Emperor of Ostend

Dat
Logebroeder Sieg Fritz geen vriend is van Johan Vande Lanotte (hij
noemt ‘m Jogan. Goed gevonden, Siggy), mag wel blijken uit meerdere
satirische stukjes die hij over zijn Oostendse collega-politicus (en
ex-marxist volgens de N-VA) schrijft. Enkele fraaie uitspraken van
Braakmans:

• Hij is een
  broeder, al is hij geen lid van de ondergrondse. (Heb
  je ‘m? Nvdr)Maar hij is zo verstandig dat hij –
  anders dan vele leden van… – elk gesprek ook aankan.

• Hij is ook complex. Hij leest poëzie, maar is tegelijk een
  oercommercant. Ik ben in het diepe West-Vlaanderen iemand
  tegengekomen die met hem op school had gezeten. Ik weet dus niet of
  het waar is (!!, nvdr),
  maar die vertelde mij dat hij destijds huiswerk verkocht. Dat is een
  opvallend verschil: wij maakten ook geen huiswerk. We hadden een
  beurtrol. En de rest van de klas, schreef dat dan af. We spraken toen
  zelfs over ‘de solidaire verdeling van de lasten’. En de (toen
  vooral jonge) leraren deden alsof ze dat niet zagen. De geest van 68,
  weet u nog. Dat was geen slecht onderwijs. Maar mijn vriend Jogan
  deed dat dus, volgens die West-Vlaamse bron, anders. Laat ik zeggen
  dat hij, anders dan ik, altijd geweten heeft dat gratis niet bestaat.
  In Oostende past hij dat ook toe.

• Er zijn voor een
  socialist twee manieren om met de markt om te gaan: een slimme en een
  domme. De domme, dat is Venezuela, waar deze week de staat de
  toiletpapierindustrie heeft genationaliseerd. Veel slimmer is het, om
  zoals Johan Vande Lanotte, de pluimen van de markt op de eigen hoed
  te steken.

Andere ‘Sossen’:

• Keikoele
  bestuurders, die sossen; tikje arrogant ook. Zo menselijk als een
  rekenmachine.

• Elio Di Rupo is
  een buitengewoon charmant mens, en ik zal hem daarom een beetje
  helpen: als we de belgitude nu eens zouden beperken tot dingen die
  écht goed zijn? Vincent Kompany, Stromae? En Astrid Bryan. Is er
  toch iets dat ons blij maakt.

• Toch vind ik niet
  dat John Crombez een intellectuele charlatan is. Wat hij dan wel is?
  Ik denk daarover na. U ook, neem ik aan. Al is dat niet hét grote
  punt…

Over
het hoofddoekendebat

• Bij voorbeeld over het in Vlaanderen wereldberoemde
  regenboog-t-shirt van de holebi-beweging. Want ik meen mij te
  herinneren dat dat voor ongeveer alle Franstalige partijvoorzitters
  wél moest kunnen… Een hoofddoek dus niet?
  Simpele geesten als Bert Anciaux zullen dat afdoen als
  islamofobie, maar wie wél drie seconden doordenkt moet gewoon zeggen
  dat ideologie ook een identitaire functie heeft.

Zoals
de ideologie van de N-VA natuurlijk. Of zijn die vlaggen,
liederen, slogans, V-tekens en het zichzelf radicaal
lid van de Vlaamse Beweging noemen dan niet ‘identitair’? Is op die
manier huidskleur ook niet ‘identitair’? En zijn het niet overwegend
kleurlingen (laten we eens ophouden met die vreselijke termen zoals
immigranten en allochtonen godbetert… tenzij de termen voortaan ook
gelden voor ingeweken Fransen, Nederlanders, Britten, enzovoort),
zijn het niet overwegend kleurlingen die moslim zijn en daarom de
enige slachtoffers zijn in deze wetsvoorstellen?En waarom? Om hun
geloofsovertuiging weg te cijferen, en hun manier van respect voor
elkaar en zichzelf? Want wat doet een joodse, die dezelfde oude
wetten respecteert? Die doet een pruik aan. Een andere interpretatie,
maar dezelfde oorsprong. De eigen haren bedekken, het hoofd bedekken.
Cultuurrelativisme bestaat wel degelijk, meneer De Wever, meneer
Dalrymple. Net zoals ‘gratis’.

Nog
wat Overgeefsels

• Al heeft het ook
  van doen met Dedecker zelf: zijn talent is namelijk even groot als
  zijn probleem. Geen enkel politicus herinnert mij zo fors aan het
  eerste wat ik in de 1ste kandidatuur Germaanse heb geleerd: vorm en
  inhoud zijn één.

Over
Thatcher:

• Dat de armen
  armer en de rijken rijker werden. Klopt ook niet. Iedereen werd
  rijker, alleen de rijken veel meer. En nog eens, het probleem van
  arme mensen is groter als er onvoldoende rijke mensen zijn… A
  propos. De gelijkenis vandaag tussen de oude industriële bekkens in
  Zuid-België en die in Noord-Engeland valt op.

• Dat we vandaag
  allemaal de kinderen van Margeret Thatcher zijn, zoals Andrew Marr
  het zei, is de beste graadmeter van haar succes.

Over
integratie en subsidies (Waarom The Voice subsidie verdient):

• Het is wat ik,
  intussen al jaren terug, geleerd heb bij Theodore Dalrymple: om
  sociale problemen op te lossen is er – helaas ! – geen recht
  evenredig verband tussen de geïnvesteerde middelen en de oplossing.
  Armoede bestrijd je niet met meer armoedewerkers. Integratie komt er
  niet door meer integratiewerkers. Nee, die komt er door The Voice van
  Vlaanderen .

• The Voice van Vlaanderen verdient subsidie, omdat het een zeer
  belangrijke maatschappelijke opdracht vervult. Ze vragen die niet, maar
  net daarom.

• Integratie is
  geen zaak van woorden. Gewoon doen. En kijken.

De
aanstelling van gouverneur Briers

• Sinds gisteravond
  vijf uur ben ik onafgebroken onder de mensen geweest, en jawel hoor,
  ze hebben het begrepen. Ze hebben perfect begrepen wat dat wil
  zeggen, de kracht van verandering. En ja, ik heb het over de
  aanwijzing van de gouverneur van Oost-Vlaanderen. Ze hebben begrepen
  dat je vanuit de politiek niet noodzakelijk politieke benoemingen
  moet doen. Het kan dus ook anders. Verandering kan. Met de N-VA doen
  we dat. Al krijgen sommigen het kennelijk nooit geleerd. Rari
  nantes in gurgite vasto maar ze bestaan, en ze hebben doorgaans
  een lidkaart van de VLD.

Kunst
op de Korenmarkt

• Ik vind dat politici verkozen worden om beslissingen te nemen.
  En dat is in dit geval ook simpel. Je organiseert een wedstrijd, en
  je kiest het beste. Liefst zelfs met enig enthousiasme dat je dan kan
  overbrengen op de bevolking. (In de 17de eeuw kocht de stad
  Dendermonde een werk van Rubens. Een derde van de bevolking ging mee
  naar Antwerpen om het doek op te halen. Kunst van en voor het volk,
  het bestaat/bestond.)

  Maar neen dus, er komt een task force. Mijn god!

  Mijn voorstel? Zet er gewoon bomen. Dat geeft ook kleur. En
  voor 600.000 euro moet er wel een boompje te kopen zijn…

Uit ‘Culturo’s en Establishment: één strijd!’ :

• Hoe
  kan ik eerst jarenlang een juiste
  BV zijn, en dan plots een foute
  mens? Waarom – echt gebeurd ! – stelt iemand mij
  voor elkaar te spreken net over de taalgrens? ‘Dan zien ze
  ons niet…’

• De vraag waarom de culturo’s zo tegen
  de macht aanschurken blijft alsnog onbeantwoord.

• En nee, blijkbaar durven ze dat niet. Zeggen dat ze van
  hier zijn. Terwijl Vlaanderen, dat bestaat. Vlaanderen is
  een diverse groep mensen die bvb Vlaamse kranten lezen, Vlaamse
  zenders kijken, Vlaamse boeken lezen, en daardoor verbonden zijn. En
  al die mediamakers weten dat, want zonder die context kunnen ze
  gewoonweg niet werken. Binnen die groep vraagt een alsmaar groter deel behoorlijk
  bestuurd te worden. Ze vinden dat er naar hen niet geluisterd wordt:
  ze stemmen wit, en er komt zwart uit. En ze zijn het moe te moeten
  horen dat wat is, het beste is wat kan. Ze geloven dat niet meer. Is
  dat fout?

Wat zegt hij nu eigenlijk? Dat er
binnen de ‘mediamakers’ een ‘alsmaar groter deel vraagt om behoorlijk
bestuurd te worden’? ‘Ze stemmen wit, en er komt zwart uit. Wat
betekent dat? Welke ‘alsmaar groter deel’ bedoelt Krieg Freude? Dat
deel dat hij dagelijks tegenkwam op zijn Vlaamse debatten? Jan
Becaus? Enfin, Braakmans zegt wel vaker A zonder B en insinueert
liever dan namen te noemen. 

Geraak daar maar eens wijs uit. Vrolijker word je er niet van. Wordt Vervolgd…