Foto: Kim Hill
Opinie, Nieuws, Milieu, België -

Bourgeois zwijgt over het klimaat

Het contrast kon niet groter zijn. Terwijl in New-York een klimaattop zich voor de zoveelste keer het hoofd brak over de vraag hoe we de opwarming van de aarde een halt kunnen toeroepen, repte Vlaams minister-president Geert Bourgeois er met geen woord over. Het woord "klimaat" kwam zelfs niet voor in zijn septemberverklaring.

vrijdag 26 september 2014 10:04
Spread the love

Bourgeois lijkt enkel en alleen interesse op te brengen voor het ondernemersklimaat. Kan een Vlaamse regeringsleider zich dat  anno 2014 permitteren?

Afgelopen weekend kwamen wereldwijd 675.000 mensen op straat voor een ambitieus klimaatverdrag. Maar terwijl het VN-klimaatpanel stelt dat de globale uitstoot van broeikasgassen vanaf 2015 best weer zou dalen, blijft die uitstoot jaar na jaar toenemen. En terwijl de geïndustrialiseerde landen hun uitstoot tegen 2020 best tot veertig procent zouden verminderen, wordt er nu volop ruziegemaakt over een internationaal klimaatverdrag dat pas vanaf 2020 in werking zou treden. Dat verdrag zou normaal gezien ondertekend worden tijdens de klimaattop van Parijs, najaar 2015, maar ook dat is verre van zeker.

Getalmd

De traditioneel rijke, economische blokken voelen de hete adem van de groeilanden in hun nek. Heel wat geïndustrialiseerde landen zeggen bevreesd te zijn voor hun concurrentiepositie.  De VS heeft het Kyoto-verdrag zelfs nooit geratificeerd en legt ook onder Obama de lat systematisch laag; Canada is doodleuk uit Kyoto gestapt.

Ontwikkelingslanden zijn er als de dood voor om een klimaatverdrag op hun bord te krijgen dat hun verdere kansen op ontwikkeling ontzegt. Terecht trouwens. Ze verzetten zich ook tegen een klimaatverdrag dat in de feiten op een ongelijke manier uitstootrechten oplegt aan de bewoners van de planeet.

En dan zijn er nog een stuk of wat klimaatontkenners die menen dat klimaatverandering er vanzelf is gekomen en dus ook vanzelf weer zal verdwijnen. Reken daar nog de bedrijfslobby’s bij die op zo’n klimaattop rondzwerven en de moed zakt je in de schoenen.

Er wordt getalmd en dat is zelfs niet onbegrijpelijk. Heel ons ontwikkelingsmodel, gebaseerd op ongebreidelde economische groei en vrije concurrentie, wordt door een degelijk klimaatverdrag in vraag gesteld. Een doeltreffend klimaatverdrag dwingt ons na te denken over hoe we in de toekomst gaan produceren, consumeren, wonen, werken, ons verplaatsen… ja, zelfs op vakantie gaan. De doorstroom van fossiele brandstoffen en andere grondstoffen zullen we zéér drastisch moeten terugschroeven. Hoe kunnen we dat realiseren, zonder mensen het recht op een welvarend leven te ontzeggen? Alleen al de oefening op het vlak van energie –  het energieverbruik drastisch laten dalen en omschakelen naar hernieuwbare energie – vereist een kleine revolutie.

De factuur wordt doorgeschoven

Een samenleving die hier niet mee bezig is en zich niet wapent tegen de gevolgen van de oprukkende klimaatverandering, dreigt een zeer grote factuur door te schuiven naar de nabije toekomst.  Ze creëert vandaag de sociale uitsluiting van morgen en ontloopt bovendien haar (internationale) verantwoordelijkheid.

“Alles wat je vandaag niet doet, zal zich ooit toch aandienen..”

Daarenboven is het zonneklaar dat landen, zoals Denemarken dat tegen 2050 volledig op hernieuwbare energie wil draaien, het best voorbereid zijn op de toekomst en in tijden van schaarste het minst afhankelijk zullen zijn van import van energie. Alles wat je vandaag niet doet, zal zich ooit toch aandienen… Een ambitieus klimaatbeleid vereist dus een overkoepelende visie en heeft gevolgen voor zowat elk beleidsdomein.

De septemberverklaring

Des te opmerkelijker is het dat het woordje “klimaat” niet werd uitgesproken tijdens de recente septemberverklaring van minister-president Geert Bourgeois. Hij sprak immers wél over de internationale situatie, wél over een aantal andere grote uitdagingen van deze tijd, wél over de rol van de Europese Unie en wél over onze plaats in de gang van de geschiedenis. En hij hield ons voor dat “we er nog nooit zo goed hebben voorgestaan”. Méér nog: hij bewees zelfs geen lippendienst meer aan het klimaat.

Zijn enige recepten zijn ongebreidelde economische groei, competitiviteit, technologisch optimisme, productiviteit, enzovoorts. Wanneer hij het had over ‘duurzame economische groei’ bleek daar geen enkele ecologische connotatie aan vast te hangen en preciseerde hij zelf dat het gaat om een groei die niet mag stilvallen. Het woordje “ecologisch” komt één keer voor in de verklaring: met betrekking tot ons waterverbruik.

“Voor Bourgeois is duurzame economische groei, groei die niet mag stilvallen”

Je zou natuurlijk kunnen stellen dat Bourgeois zich tot de grote lijnen heeft beperkt en dat Joke Schauvliege als minister van Omgeving, Natuur en Landbouw – want zo heet dat tegenwoordig – dan wel de kleine lettertjes zal invullen. Maar ook daar word je niet vrolijk van. Wanneer een Vlaams regeringsleider vandaag in een beleidsverklaring, die breed, internationaal en historisch gekaderd wordt, met geen woord rept over het klimaat, dan kan dit nooit gecompenseerd worden door het werk van één enkele minister, gesteld dat die ambitie zou aanwezig zijn. Bovendien blijkt de bevoegdheid ‘duurzame ontwikkeling’ in de portefeuille te zitten van…  Bourgeois.

“De bijkomende ecologische blindheid maakt deze regering dubbel asociaal.”

Stel dat Bourgeois het in zijn beleidsverklaring toch over de strijd tegen de klimaatverandering had gehad.  Dan zou de kans dat we het met hem eens zouden zijn nog steeds klein geweest zijn. Maar dan was er tenminste een onderwerp van debat geweest. Het enige dat de Vlaamse boekhouder-president doet is de andere kant opkijken. Kan een regeringsleider zich dat permitteren anno 2014? Over het hardvochtige karakter van deze Vlaamse regering is al veel inkt gevloeid. De bijkomende ecologische blindheid maakt deze regering dubbel asociaal. Je kunt proberen vandaag het ecologische vraagstuk aan de kant te schuiven, maar ooit komt boontje om zijn loontje…

take down
the paywall
steun ons nu!