“Zeg bij welke richting zou dat dan horen, ‘Afrikaanse Talen en Culturen’? Dat kan toch geen richting apart zijn?”

“Nee inderdaad, we kunnen nu al alles
over dat land incorporeren in enkele lessen. Veel valt er niet over te zeggen
uiteindelijk hé, over heel het Globale Zuiden niet.”

Eerst en vooral: Afrika is géén land. En Afrikaanse talen en culturen is
wel degelijk een autonome studierichting. Een heel boeiende zelfs, die ons doet
verder kijken dan oppervlakkigheden over andere culturen in het algemeen. Helaas
worden wij als studenten van deze richting toch voortdurend met dergelijke
opmerkingen geconfronteerd. De meesten onder ons zijn ‘blanken’ en toch hebben we voor
Afrikanistiek gekozen en van die keuze hebben we bovendien zeker geen spijt.

Dat
de echtgenote van Peter Verlinden “NEGERS” van haar gevel moet vegen en Filip
Dewinter het heeft over het probleem van “verbruining” als oorzaak voor de
ellende in ons land, maakt ons bijzonder kwaad. We zijn in onze samenleving
duidelijk niet van racisme en xenofobie af. In tijden van economische en
misschien zelfs morele crisis blijken het bovendien handige tools te zijn om
eigen hachjes veilig te stellen en de positie van de “superieure” blanke te
vrijwaren.

Maar
net zoals een ‘blanke’ meer is dan enkel ‘blank’, is ook een “neger” meer dan enkel ‘zwart’ of ‘bruin’. Het zou onze maatschappij een heel stuk vooruit helpen mochten we dit kunnen inzien. Dit kunnen is bovendien een opdracht voor
iedereen, niet enkel voor een racistische ‘Vlaams-Belanger’ of een ‘antisemitische
jihadist’. Deze twee uitersten kennen namelijk beiden hun wortels in een
samenleving die zulke houdingen mogelijk maakt en kweekt. In essentie zijn
ze ook niet zo verschillend.

Toch
ligt het probleem niet enkel bij deze radicale varianten. Als iemand zijn betoog begint met “ik ben geen racist maar…”, kan je er in 99 procent van de gevallen
van op aan dat wat volgt een racistische (en dus heel oppervlakkige) uitspraak wordt. En dat moeten we durven erkennen en durven aanpakken. Het is een
verraderlijke kuil waar iedereen onder ons maar al te vaak in valt.

Bovendien
zijn zulke uitspraken voornamelijk gebaseerd op onwetendheid. Die onwetendheid
leidt tot collectivisering en die collectivisering leidt weer tot racisme. Hoeveel
“negers” kent de persoon die zulke woorden op gevels spuit? Weet die persoon
dat Afrika geen land is? En dat er heus wel wat meer in dat “land” gebeurt
dan oorlog en hongersnood? (Inderdaad, een vermanend vingertje naar de media). De
stereotypen kennen we namelijk allemaal. Wij zijn er als studenten
Afrikanistiek expliciet naar op zoek gegaan net omdat we ons willen ontdoen van die onwetendheid en bestaande stereotypen pogen te doorprikken. Misschien moet u het ook maar eens proberen. Wie weet schaamt u zich op een dag
ook net als wij over alle uitingen van racisme die de revue passeren. En oh ja, indien u toch een stoute
“neger” kent: voor elke “neger” die zich soms misdraagt kennen wij op z’n minst tien blanken…en je kon het misschien al raden: Filip Dewinter is er één van.

3^e
Bachelor Afrikaanse Talen en Culturen (UGent):

Manon
Denolf, Wout Goossens, Margot Luyckfasseel, Maarten Merveille, Nick Rahier,
Caitlin Sabbe en Hanna Vandenabeele