Een paar weken geleden viel mijn oog op een online artikel dat me volledig deed verstommen. Het stuk droeg de titel ‘slipjes voor Afrika’. Een blanke Zimbabwaanse vrouw die na vele jaren teruggekeerd was naar haar ‘thuisland’ raakte in het land van Nonkel Bob (bijnaam voor president Robert Mugabe – ndvr) gechoqueerd door de stand der zaken. Ze kreeg er namelijk te horen dat wellustige mannen hun handen niet konden thuishouden omdat Zimbabwaanse vrouwen geen slipjes en beha’s droegen. Dat bleek volgens de vrouw dé verklaring te zijn voor het hoge aantal verkrachtingen in het land.

Ze werd zo hard gegrepen door het verhaal dat ze besloot de rest van haar leven te wijden aan de verspreiding van lingerie. En omdat bedelaars geen keuzemakers kunnen zijn, zouden ze dankbaar moeten zijn voor de tweedehands slipjes van genereuze westerlingen – mensen die zo genereus zijn dat ze zelfs zouden strippen om de benadeelden te helpen.

Aangezien er in haar deel van de wereld geen tekort is aan vriendelijkheid voor vreemdelingen, was haar initiatief om Afrika met slipjes toe te dekken niet alleen succesvol; het leidde in Europa zelfs tot een virale infectie van behulpzaamheid. (Als er een homogeen ‘Afrika’ bestaat, dan kan er zeker ook een homogeen ‘Europa’ bestaan.) Mensen begonnen met hun eigen ‘slipjes voor Afrika’-bijeenkomsten. Er werden avonden georganiseerd waar vrouwen hun gebruikte ondergoed konden doneren. Doodt drie vogels met één steen: ruim de lades uit, red de inboorlingen en red dankzij deze ecologisch verantwoorde ‘recyclage’ de ozonlaag. Wie kan dat nu in vraag stellen?

“Ik was gechoqueerd te lezen dat vele Afrikanen helemaal geen ondergoed hebben en dat vrouwen zonder ondergoed een grotere kans lopen om te worden verkracht”, vertelde Sue, één van de organisatoren. Iemand anders zei “dat het beter was ondergoed te recycleren om vrouwen en meisjes te beschermen tegen misbruik, dan om het weg te smijten”.

Het is idioot te geloven dat een arme, machteloze vrouw zonder ondergoed kan gered worden door ingewikkelde beha riemen en haken. In het Westen, waar lingerie in overvloed is, lopen toch ook verkrachters rond? Al kan het natuurlijk ook dat zij die in het homogene Europa verkracht worden, feministische beha verbranders zijn die zichzelf hebben bevrijd van de tirannie van die ongemakkelijke apparaten…

Er is alvast geen tekort aan foto’s; zo trots zijn de organisatoren op hun werk. Er wordt fotogeniek geposeerd met de ingezamelde lingerie en de ‘opgewonden’ Afrikaanse meisjes die beha’s dragen over hun bloezen. Eén van de ondertitels luidt: ‘Afrikaanse meisjes krijgen gratis ondergoed’.

De wereld kan nooit genoeg vrouwen van goede wil hebben. Zelf moest ik ook al eens steunen op de vriendelijkheid van vreemdelingen; mij zal je deze particuliere deugd met andere woorden niet zien neerkloppen. Zoals mijn zeer wijze mamannukwu (Igbo voor grootmoeder – ndvr ) vaak zei, is empathie tonen voor mensen die we niet kennen, “of ze nu in Osumenyi of in Timboektoe wonen”, datgene wat ons van de andere dieren onderscheidt. 

Het aanbieden van hulp aan diegene die het nodig hebben, valideert de menselijkheid, maar als die hulp bestaat uit het opzenden van tweedehands lingerie en als die hulp voortkomt uit een welwillende onwetendheid over ‘Afrika’ en ‘Afrikanen’, dan stoort me dat. Bovendien ken ik in Europa geen enkele winkel die een teruggave van slipjes aanvaardt – hygiëne, weet je wel. Maar voor de armen blijkt dit argument ongeldig; zij hoeven zich over hygiëne hoegenaamd geen zorgen te maken. Armoede en respect gaan blijkbaar niet altijd hand in hand.

P.S. Volgens de statistieken van de Verenigde Naties waren er in 2009 per hoofd meer gevallen van verkrachting in Zweden dan in Zimbabwe. Zoals de ene hand de andere hand verdient, stel ik voor dat we gebruikte slipjes inzamelen voor de arme Europese vrouwen zonder ondergoed. Vandaag nog zal ik het goede voorbeeld geven door mijn lades op te ruimen. Barmhartigheid begint immers thuis. Alsjeblieft, alsjeblieft, biko, ejoo, don Allah, stuur die slipjes die je niet langer meer kunt gebruiken naar ‘Slipjes voor Europa’. Recycleer. Wees hartelijk. Verspreid de boodschap. Red nu Europese vrouwen van verkrachtingen met een paar gerecycleerde slipjes.

Egbe bel? Ugo bel? … Laat de egel zitten en laat de valk neerstrijken

Vertaling: david van peteghem

‘Covering Africa’s rear’ verscheen in Daily Times van 2 April 2012 en werd met toestemming van de auteur vertaald door DVP.

Bronnen:

– http://dailytimes.com.ng/opinion/covering-africa%E2%80%99s-rear

Links aar de actie:

– http://knickers4africa.wordpress.com/

– http://www.thatslife.com.au/Article/Real-Life/Campaigns/Your-bra-can-make-a-difference

– http://www.townsvillebulletin.com.au/article/2008/01/30/10211_news.html

– http://www.facebook.com/media/set/?set=a.52647070344.53453.50847915344&type=3