De Birmese stad Yangon is vandaag een
grote bouwwerf. Ondanks deze bedrijvigheid zijn er duidelijke
signalen dat de ontwikkeling ongelijk verloopt. ‘s Avonds verzamelen
de rijke Birmezen in populaire restaurants waar ze dure buitenlandse
drankjes bestellen, terwijl enkele blokken verder mannen en vrouwen, die
een hele dag eten hebben verkocht, op een straathoek hun winst
uittellen. De eerste groep verdient honderden euro per dag, de tweede
groep mag blij zijn met 10 euro per week.

Armoede

De Wereldbank schat dat de Birmese
economie, goed voor 47 miljard euro per jaar, groeit met 8,5 procent.
Gas, hout en ertsen zijn de exportproducten die het meeste geld in
het laatje brengen. Met een gemiddeld inkomen van 890 euro per
persoon bungelt Birma helemaal onderaan in de lijst van
Oost-Aziatische landen.

De rijke toplaag die 10 procent van de
bevolking omvat, controleert ongeveer 35 procent van de nationale
economie. Volgens de regering leeft ondertussen meer dan een kwart
van de bevolking nog in armoede en dat is een conservatieve
schatting. De Wereldbank vermoedt dat de armoede eerder 37,5 procent
bedraagt.

In Birma spenderen de armen ongeveer 70
procent van hun inkomen aan voedsel. Naar schatting 32 procent van de
kinderen onder de vijf jaar lijdt aan ondervoeding. Meer dan een
derde van het land heeft geen toegang tot elektriciteit. De nationale
werkloosheid is 37 procent, aldus een parlementaire commissie in
2013. Meer dan de helft van de beroepsbevolking is actief in de
landbouw of in hieraan gelinkte activiteiten, terwijl amper 7 procent
in de industrie werkt.

Ontwikkelingsbanken spreken in verband
met Birma over een ‘drievoudige transitie’: van een
autoritair, militair systeem naar een democratisch bestuur, van een
centraal geleide economie naar een markteconomie en van zestig jaar
conflict naar vrede in zijn grensgebieden.

Bron: 
Will Myanmar’s ‘Triple Transition’
Help Eradicate Crushing Poverty?