Aan burgemeester Patrick Janssens,
Gisteren wenste ik van mijn democratisch recht als inwoner van Antwerpen gebruik te maken door de openbare zitting van de gemeenteraad bij te wonen.
Voor wie een Antwerpse gemeenteraad nooit eerder heeft meegemaakt, zoals ik, was het toch een vreemde ervaring.
Het viel mij al direct op dat er bij de Antwerpse politie meer interesse voor het hoogste beslissingsorgaan van onze stad is dan bij zijn burgers. In de publiekszaal en naburige ruimten waren zeker 12 agenten in burger aanwezig tegenover een 8-tal burgers. Het eerste agendapunt vond ik hoogst interessant: alle argumenten werden aangehaald om Dirk Martens, tewerkgesteld door de stad bij Echt Antwerpse Theater, maar sinds 2000 zonder opdracht, te sanctioneren. Ook al was eerder door het hof van beroep gesteld dat de stad Antwerpen als werkgever nalatig was wegens onvoldoende opvolging van het personeelslid. U begrijpt dat ik deze zaak, als syndicalist, gaarne volg. Kan de werknemer gesanctioneerd worden omdat hij zelf geen opdracht vraagt of is het niet logischer dat werkopdrachten door de werkgever worden gegeven? Het woord ‘werkgever’ zegt volgens mij reeds voldoende, maar bon… vermits dit punt ‘achter gesloten deuren’ is afgehandeld, is het resultaat van het debat mij onbekend.
De pleidooien van zowel de advocaat van Dirk Martens als deze van het stadsbestuur waren uitvoerig en namen de nodige tijd in beslag. De aandacht bij de raadsleden verslapte zienderogen. GSM’s en laptops waren merkbaar interessanter dan de pleidooien. Ook voor sommigen aanwezigen van het publiek was het moeilijk om de volle aandacht erbij te houden. Iemand haalde een klein papiertje boven met de tekst ‘Ik zie A geire’ (een subtiele boodschap voor schepen Leen Verbist). Alhoewel dit de zitting niet stoorde werd gevraagd dit papiertje weg te doen, wat de man ook onmiddellijk deed. Een 10- tal minuten later, terwijl iedereen de pleidooien verder rustig volgde, werd deze man discreet gevraagd even de zaal te verlaten. Daarop werd hij onmiddellijk aangehouden en afgevoerd. Iemand anders uit het publiek, die hiervan getuige was, protesteerde tegen deze gang van zaken. Ook hij werd opgepakt en aangehouden. Toen dan even later meer mensen hoorde wat er gebeurd was, werden ook zij het gemeentehuis uitgesleept en buiten hardhandig in de boeien geslagen. Resultaat was dat er twee uur na het begin van de zitting, op het legertje agenten in burger na, bijna niemand meer in de publiekszaal aanwezig was.
Op de tussenkomst van Mevr Piryns, die deze gang van zaken aan de kaart stelde, hebt u nauwelijks gereageerd. Ik kan mij niet van de indruk ontdoen dat deze situatie door u gewenst was. Ik vind dit zorgwekkend. Mensen die zich kritisch opstellen tegenover het stadsbestuur worden, door inzetten van de politie, ontmoedigd en monddood gemaakt.
Er wordt een zodanige sfeer geschept op een openbare zitting van de gemeenteraad, door de zaal vol te zetten met agenten, zodat mensen zeker geen tweede keer zullen terugkomen.
Nee, mijn idee van democratie en openbaar debat is anders.
Toch denk ik dat we als inwoners van de stad recht hebben op informatie en recht hebben op het rechtstreeks volgen van het debat. Om die reden roep ik mijn stadsgenoten op massaal deel te nemen aan de volgende zittingen.
