Kost bijdrageverminderingen
van 33 naar 25% = 12 mia €, met 5,2 mia € huidige bijdragevermindering rest 6,8 mia €, dus na de reeds besliste 1,3 mia € moet er nog 5,5 mia € gevonden op de kap van de bevolking. 

Tabel


Lastenverminderingen naar aard 1995-2013               
Tabel

Lastenverminderingen 1995-2011 categorie en sector  
Tabel

Lastenverminderingen 2011 naar aard en sector        

   
Voor methodologie van de tabellen, zie

BuG 205         

 
De uitschuiver van de PVDA/PTB
 
Wie de ‘tegenpartij’ wil bestrijden moet eerst begrijpen waar ze haar
cijfers vandaan heeft en haar berekeningen overdoen zodat eventuele
fouten zichtbaar worden. Wie de ‘tegenpartij’ wil verslaan moet daarbij het
dossier beter beheersen dan de ‘tegenpartij’ en op die basis de bevolking met kans op succes mobiliseren.
Tevens dient ment niet enkel in het defensief te gaan maar ook
‘realiseerbare’ eisen stellen. Niet dus
zoals de uitschuiver van de
PVDA
in haar persmededeling van 19/08/2014: “Dit cadeau (2 miljard €, nvdr) komt bovenop de
11 miljard aan cadeaus die de grote patroons sowieso jaarlijks opstrijken.
Nochtans heeft tot op heden geen enkele studie aangetoond dat al die
onvoorwaardelijke, lineaire verminderingen van de sociale bijdragen ook
maar één job hebben opgeleverd”, aldus nog de PVDA-voorzitter. 
 
Administraties, beste
redders van het algemeen belang
 
Niet dat nu al kan gezegd worden hoeveel mia € naar
lastenverminderingen zullen gaan en op welke manier. Wel is al duidelijk wie er z’n
koopkracht of minimuminkomen voor zal moeten laten. Enkele voorstellen van
de

Hoge Raad voor Financiën laten voor beweging.net nog wat ruimte om
langs de CD&V de kool en/of de geit te sparen. De administratie blijft dus
z’n werk doen voor de burger, ongeacht de tijdelijke coalities. Trouwens,
nieuw beleid kan maximaal 5% van de werking van de staat beïnvloeden
gedurende  een legislatuur.
 
Zien, oordelen, handelen,
het oude credo van Cardijn
 
Maar voor kan geoordeeld worden dient goed in beeld gebracht wat
de huidige lastenverminderingen zijn. Want als van 33 naar 25%
sociale zekerheidsbijdrage van de werkgevers gegaan wordt en alle bestaande
bijdrageverminderingen worden afgeschaft dan zijn we er nog niet, zo stelt
de N-VA recent, dan moet er (nog) een schep van 4 mia € bovenop.

 
Gelukkig heeft npdata naar
aanleiding van het

Expertenrapport juli 2013, zie 

BuG 205, de stand van de lastenverminderingen tot in het grootste
detail in beeld gebracht, eerst in een tijdsreeks van 1995-2013 voor het
totaal, dan per categorie en per sector en vervolgens voor 2011 naar aard
van de vermindering voor elke deelsector.

Tabel


Lastenverminderingen naar aard 1995-2013               
Tabel

Lastenverminderingen 1995-2011 categorie en sector  
Tabel

Lastenverminderingen 2011 naar aard en sector
 
Meer loonsubsidiëring dan bijdrageverminderingen
 
Laat ons wel wezen, van
de huidige 11,7 mia € lastenverminderingen in 2013 gaat 6,5 mia
€ naar loonsubsidiëring, ondermeer de Sociale Maribel in de
Non-Profitsector en de dienstenchequesjobs. Dit is een actieve besteding

van lastenverminderingen met gewaarborgde tewerkstelling in een
hoog
aantal jobs. Ook de 1 mia € lastenverminderingen niet vergeten die
naar nacht- en ploegenarbeid gaat, waarbij men de automomielsector
uit de problemen wou halen. Met de afbouw van die sector blijft van
eventuele jobcreatie niets meer over en komen ook die middelen terug vrij.
De regering neemt deze dynamiek best op in haar rekenschema’s.
 
De andere 5,2 mia € bestaan uit
bijdrageverminderingen, algemene en specifieke voor bepaalde deelgroepen.
Hier zijn het vooral sectoren met ‘lage lonen’ die gegadigd zijn, en niet
zozeer de ‘grote concerns’ of de Non-Profit sector met haar relatief 
hoger gekwalificeerde jobs. Langs de bijdragevermindering is de opbrengst in jobs veel twijfelachtiger en alleszins veel
lager dan in de directe loonsubsidiëring. Experten van ondermeer het
Planbureau gaan er sinds jaar en dag van uit dat de kostprijs van een job langs de ‘bijdrageverminderingen’
minstens 4x meer kost dan een jobcreatie in de formule “loonsubsidiëring”.
 
Kiest de regering  enkel voor de Profit of ook voor de Non-Profit (Sociale maribel)?
 
Er zal allicht geen misverstand over bestaan: enkel algemene of specifieke
bijdrageverminderingen staat op de agenda van de regering (en de N-VA) en
niet de uitbouw van de loonsubsidiëring. Als het dan gaat om 2+4 mia €
zoals de N-VA zegt, dan gaat het om meer dan een verdubbeling tav van de
huidige 5,2 mia €. En dus niet om de 2 mia € tav de 11 mia € (nog
geen 20% verhoging) waar de PVDA-PTB over spreekt in haar persmededeling van 19/08/2014 (zie
hierboven).
 
Welk is de loonkost in België en welk zijn de verminderingen 1995-2013?
 

Voor de basistabel lastenvermindering wordt voortgaande op de jaarlijks
overzichten van de Centrale Raad van het Bedrijfsleven. Onderstaande tabel
is een extract van

de tabel

Lastenverminderingen naar aard 1995-2013  waar een groter detail
aanwezig is in bedragen en %.  Deze info wordt ter documentatie gegeven,
voor verdere toelichting zie

BuG 205 en het

Technisch verlag CRB 2012.
 
Detail bijdrageverminderingen werkgevers per sector 2011
 
Zie tabel Lastenverminderingen 1995-2011 categorie en sector  waar 
met groter detail per categorie en sector en met berekening van %  per
sector en op het totaal worden weergegeven.
 

De voor winst marktdiensten zijn goed voor 3,4 mia €
bijdrageverminderingen.  Samen met de 996 mio € voor de verwerkende
nijverheid zijn ze goed voor 88% van de bijdrageverminderingen. Binnen de
dienstensector is het vooral de sector van Handel (veel lage lonen) en garages die met meer
dan 20% van de bijdrageverminderingen aan de haal gaat, de
Administratieve en Logistieke diensten, met 12%. Bij deze laatste
zijn het vooral de dienstencheques die nog eens aan de kassa staan en de
uitzendsector. Het gaat hier dan duidelijk niet om de grote concerns, die
halen hun voordelen uit de notionele interestaftrek en andere
hypertechnieken om de Belgische staat en de werknemers leeg te zuigen.
Maar er kan nog altijd ietsje bij natuurlijk vinden deze door de politieke
gesteunde grootmeesters in het bedrog.
 
De kleinere sectoren willen nu ook wel wat.
 
De druk vanuit andere sectoren om ook, of méér te krijgen leidt binnen de
private op winst gerichte ondernemingen zeker tot een opbod waarbij de
politici in een houdgreep genomen worden, terwijl het de vraag is of
iemand nog over de technische know how beschikt om dit opbod te doorzien en te
controleren wat tewerkstellingseffect betreft. Jobcreatie is dan het
toverwoord waarmee de bevolking dient gelijmd en de kiezers gemasseerd.

 
Om na te gaan wat de tewerkstellingseffecten in het verleden en heden zijn
dient teruggegrepen naar andere tabellen. Dat is een ander hoofdstuk waar
we in een van de volgende BuG’s
op terug komen. Het zijn de traditionele en onmisbare  ijkpunten om
het parlé en de bedoeling te onderscheiden van de werkelijke evoluties.
 
Huidige lastenverminderingen naar aard
en sector
 
Onderstaande tabel is een extract uit de tabel

Lastenverminderingen 2011 naar aard en sector waar alle
bijdrageverminderingen in groter sectordetail en met % per sector en op
het totaal worden weergegeven.
  

 Rond 2000 zijn de veelvuldigheid aan
bijdrageverminderingen (herinner de ‘Maribel’) samengebracht in een
systeem van ‘structurele’ bijdragevermindering, het algemeen forfait voor
lage en hoge lonen. Deze zijn nog altijd de hoofdmoot van de
bijdrageverminderingen naast de ‘ouderenbonus’ en de tewerkstelling
langdurig werklozen en risicogroepen. Het detail voor de vijftal kleinere
‘andere’ bijdrageverminderingen per sector kan nagegaan in de voormelde
tabel, alsmede de procentuele verdeling van de bijdrageverminderingen
binnen elke sector en op het totaal. Daar gaan we hier niet verder op in.

 
Werkgeversbijdragen van
33% naar 25%?
 
Het is een fluitje van een
cent om te berekenen hoeveel een lineaire verlaging van alle sociale
bijdragen werkgevers van 33% naar 25% zou kosten. De
opgegeven totale loonkost van 200,6 mia € is berekend zonder al
rekening te houden met bijdrageverminderingen.200,6 mia € wordt
gelijk gesteld aan 133%, de 100% brutowedde is dan gelijk aan: 200,6
mia €/1,33=150,9 mia
€. De berekening van 25% op deze brutowedde geeft 188,6 mia €. Het
verschil tussen 33% en 25% werkgeversbijdrage sociale zekerheid is dan
200,6-188,6=12 mia €.
 
In feite is er 12 mia €
nodig om de sprong van 33% werkgeversbijdrage naar 25% te maken
voor alle loontrekkenden in alle sectoren. Wel
dienen de 5,2 mia € reeds bestaande lastenverminderingen afgetrokken,
alsmede de 1,3 mia € reeds besliste lastenverminderingen, zodat
het ‘openstaande saldo’ om dit gat dicht te rijden 12 mia € – 5,2 mia €
– 1,3 mia € = 5,5 mia € bedraagt. Deze berekening gaat dus uit van een
afschaffing van alle bestaande en reeds voorziene bijdrageverminderingen
en een lineaire vermindering van alle werkgeversbijdragen van 33% naar
25%. Zien welke hutsekluts en selectieve toepassing men ervan zal
maken en welke sectoren, financiële en economische machtscentra het laken
naar zich toe zullen trekken.
 
Levert N-VA het beste rekenwerk?
 
Als in de wandelgangen of langs gelekte nota’s sprake was van 2 mia €
die
nodig zou zijn om de vermindering van de loonkost door te voeren dan is de N-VA nu
als eerste om te stellen dat er in feite nog 4 mia € bij op tafel
dient gelegd om de rekening te doen kloppen. Dus reken even mee: buiten de
reeds besliste 1,3 mia €, moeten er nu nog bij de 2 mia €
waarvan reeds sprake nog 4 mia € bijkomend gevonden, dat is dus
6 mia €, in de lijn dus van de 5,5 mia € die nodig zou zijn bij
lineaire toepassing van de bijdragevermindering van 33% naar 25%
voor alle loontrekkenden.

Maar gaat de N-VA er dan van uit dat ook in de Non-Profitsectoren deze
lastenvermindering dient aangewend en bv langs een dotatie toegevoegd aan
de Sociale Maribel? En wat met de overheidssectoren, worden die ook
meegenomen in de vermindering werkgeversbijdrage van 33 naar 25%?

Gezien er 45,3% publieke tewerkstelling/dienstverlening is in
België op 31/12/2013, een stijging tegenover de 45,0% van 2012
trouwens, is elke bijdragevermindering voor dit aandeel in de
tewerkstelling, een minder uitgave voor de staat en dus recupereerbaar
voor rechtstreekse input in de tewerkstelling. Zien hoe selectief die
bijdrageverminderingen zullen zijn, en of de N-VA geen rekenfout gemaakt
heeft.
 

Wie zal dat betalen, wie heeft zoveel geld?
 

In feite is het onderscheid tussen werkgevers en werknemersbijdragen
verhullend en onnuttig omdat het in wezen gaat om de loonkost, dwz wat de werknemer met
z’n arbeid verdient voor de werkgever. Aan de werknemers wordt bij een vermindering van 33% tot
25% op
z’n brutowedde,  8% van dit aandeel ontnomen. Het is van dit geld dat de sociale zekerheid
in hoofdzaak gefinancierd wordt op basis van sociale verzekering en
solidariteit. Werkgevers doen alsof het hun geld is terwijl het integraal
om geld van de werknemers gaat, de meerwaarde die hun arbeid levert tav
het bedrijfsproduct, meerwaarde die ook nog de kapitaalvergoeding omvat en
waar de werknemer niets van ziet. Enkel binnen VZW’s wordt dit ‘overschot’
terug geïnvesteerd in het sociale doel en niet aangewend voor persoonlijke
verrijking van aandeelhouders, iets waar het arbitragehof van gruwt als
het om publieke gelden gaat, zie
BuG 231.
 

Dus wie zal deze vermindering van de loonkost, en dus van het globale inkomen van de
werknemers compenseren? Door de sociale verzekering en solidariteit af te
bouwen; andere staatsinkomsten te voorzien die neerkomen op het verder afromen
van het beschikbare inkomen dat de werknemers nog overhouden van hun
arbeid? Dwz de koopkracht afbouwen hetgeen juist de remedie geweest is
voor België om de crisis als een van de betere Europese landen door te
komen.
 

N-VA, de superdief aan het hoofd van een liberaal en rechts België?
 

Hoever kan het ‘nationalisme’ nog z’n broek aftrekken door
sociaal-economisch de bevolking het meest van alle in de laatste decennia uit te persen. Doet N-VA dit
verliesbod omdat zij, noch wat ‘nationalisme’, noch wat de belangen van de ‘volks’gemeenschap
betreft iets in huis hebben dat de bevolking dient? Doen zij alsmaar meer een schep op
hun hyperliberaal discours, omdat ze weten dat het de laatste keer is dat
zij aan het roer staan? Liever de vernietiging van het eigen ideaal, tot
meerdere eer en glorie van het kapitaal, dan het belang van de bevolking
te dienen, de ‘nationale’ bevolkingen inbegrepen? Of gaat N-VA opnieuw
resoluut voor het Belgisch overleven, zoals 3 KUL-profs debiteerden in een
opinie in

DS van 2Z/08/2014, ook al plaatsen

Bouteca (DS) en

Sinardet (Knack, DM) daar op 27/08/2014 kanttekeningen bij.
 
Slotoverweging: Of zou de CD&V het bedje warm houden voor de PS? Alles in
de voorliggende nota’s kan verregaand onderschreven worden door de PS.
Want wie zich wil confronteren met de armzielige vertegenwoordiging van de
MR voor Wallonië moet er de kiesuitslagen, en vooral de kaartjes er nog
maar eens op naslaan in

BuG 228.

Voor alle extracties uit de tabellen, zie BuG
233 on-line .

Jan Hertogen, socioloog