De zaak Brussel-Halle-Vilvoorde draait in essentie over de rechten van de numeriek belangrijke Franstalige minderheid – afgerond 100.000 op 500.000 inwoners – in het arrondissement Halle-Vilvoorde. De Franstaligen zullen BHV immers nooit willen splitsen zolang ze vinden dat deze minderheid onvoldoende rechten heeft, omdat ze in dat geval nooit de directe kiesband willen verbreken tussen de Franstalige politieke partijbonzen en hun taalgenoten in de Vlaamse rand.

Zoals de Vlaamse overheden op dit moment omgaan met deze Franstalige minderheid krijgen ze dit dossier nog generaties lang als een boemerang terug in het aangezicht. Zij streven op termijn naar de volledige vernederlandsing van het gebied (zowel voor administratieve handelingen als voor teksten in het straatbeeld), enkel nog overheidsgeld voor Nederlandstalige activiteiten, enkel nog woningaankopen voor Nederlandstaligen, enzovoort.

Vanzelfsprekend kunnen Vlaamse overheden gerust een aantal taalnormen opleggen. Zo mag de VDAB met recht en reden eisen dat Franstalige werklozen in Halle-Vilvoorde inspanningen moeten doen om Nederlands te leren, want anders geraken ze nooit aan werk. Nederlandstalige onderwijsinstellingen mogen bij gebrek aan voldoende taalkennis anderstalige jongeren hun jaar laten overdoen, want anders draait het onderwijs er helemaal in de soep.

De inspanningen om Franstalige kandidaten voor een sociale woning, klanten in winkels, leden van sportclubs, ouders van scholieren, enzovoort bewust te maken van het belang om Nederlands te leren mogen nog worden opgedreven, en er mag gerust nog meer geld gaan naar taalcursussen. Het spreken van dezelfde taal bevordert immers de samenlevingopbouw.

Verplichtingen

Het gaat echter veel te ver wanneer kennis van het Nederlands een voorwaarde wordt om in Halle-Vilvoorde een woning te kunnen kopen of te huren, als je enkel in het Nederlands met overheden in contact kan komen, als er zoals bij de jongste gewestverkiezingen enkel Nederlandstalige verkiezingsaffiches via openbare plakborden verspreid mogen worden, als een vereniging enkel overheidssubsidies kan krijgen als de voertaal Nederlands is, als scholen leerlingen zo goed als verplichten Nederlands te praten op de speelplaats, enzovoort.

Hoe kan je in gemeenten met meer dan 80% Franstaligen het Nederlands opleggen als enige voertaal? Zouden de Vlaamse supernationalisten in dit debat niet net hetzelfde reageren als de FDF- en andere Franstalige hardliners nu, wanneer de rollen omgedraaid waren en de rechten van een gelijkaardige numeriek belangrijke Nederlandstalige minderheid in Franstalig gebied gefnuikt werden? 

Heeft

er al één Franstalige Nederlands geleerd omwille van die onzalige omzendbrief-Peeters waarmee Vlaanderen in het midden van de jaren ’90 eenzijdig de toepassing van de faciliteiten wijzigde en die vandaag aan de basis ligt van de niet-benoeming van burgemeesters van de faciliteitengemeenten Wezembeek-Oppem, Kraainem en Linkebeek?

Meteen opgelost

De weerzin die zulke initiatieven bij Franstaligen opwekken, weerhoudt hen ervan om Nederlands te leren. De wettelijke regels in deze faciliteitengemeenten worden veel meer geschonden door de actievoerders van TAK, Voorpost en anderen die er maand na maand de gemeenteraden trachten lam te leggen dan door die burgemeesters die de oproepingsbrief voor de verkiezingen aan hun Franstalige inwoners in het Frans  verstuurden. Met de niet-benoeming van die burgemeesters hypothekeert Vlaanderen overigens de werking van die gemeentebesturen aangezien ze het al een drietal jaren met een schepen minder moeten doen.

Als Vlaanderen deze belangrijke Franstalige minderheid de rechten geeft waarop de Engelstaligen in het Canadese Québec kunnen rekenen, is BHV meteen opgelost. De Franstaligen zullen dan ook niet langer de aansluiting eisen van de faciliteitengemeenten bij Brussel.

Het is de hoogste tijd dat Vlaanderen volwassen leert omgaan met deze Franstalige minderheid. Door de uitdeining van Brussel zal deze groep in de toekomst ongetwijfeld nog aangroeien, wat met de huidige aanpak tot steeds grotere communautaire problemen, conflicten en spanningen zal leiden…