De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

Bezoek aan een visverwerkingsbedrijf

Bezoek aan een visverwerkingsbedrijf

woensdag 9 februari 2011 11:49
Spread the love

Gedurende ons ganse bezoek zijn we geconfronteerd met allerlei situaties: meestal met veel armoede en tal van lamentabele toestanden.

We hadden in Dakar de gelegenheid een visverwerkingsbedrijf te bezoeken. De visverwerkingsindustrie heeft de afgelopen jaren in Senegal zware klappen gekregen: waar er vroeger nog een 80-fabrieken waren, is dat nu teruggevallen tot een 20-tal. De toenemende economische concurrentie, maar ook visvangst door grote Chinese en Russische schepen, zit daar voor veel tussen.

De fabriek in kwestie heeft zelf 8 schepen op zee, maar haalt de vis vooral binnen via de kleine artisanale vissers; het bedrijf koopt de vis direct op bij hen, van bij de aankomst op het strand. Naast de directe tewerkstelling in het bedrijf zelf, hebben op die manier vele families hun inkomen te danken aan de fabriek.


 

De fabriek telt ruim 300 werknemers (zonder personeel op de schepen), waarvan een 60-tal als ‘vast’ in dienst worden beschouwd, de rest zijn dagloners.

Mensen werken in de fabriek naar gelang de inkomende vis: gaat het goed met de visvangst dan kloppen ze vele uren per dag; gaat het slecht met de visvangst, dan werken ze minder. ‘s Middags krijgen ze een uur pauze (om te eten – dat gebeurt gewoon op de grond, buiten voor de fabriek) en rond 17u. De flexibiliteit is dus totaal.

Het bedrijf is altijd hoe dan ook winnaar in dit systeem: want de werknemers worden betaald per kg. verwerkte vis. Er wordt dus gewoon gewerkt op basis van een prestatieloon. Om je een idee te geven: we zien een der arbeiders op 15 seconden 6 schollen fileren (dat geeft op 15 seconden 12 visfilees, 2 per zijde van de vis).
Het productieproces is een aaneengesloten ketting: wat ‘vandaag’ binnen komt als vers gevangen vis, zit ‘morgen’ op het vliegtuig naar Europa, om daar verkocht te worden in groot warenhuizen. Kijk misschien toch maar eens in het groot warenhuis waar je vis koopt, of die soms van Senegal komt.

Het bedrijf doet het nodige om de afspraken na te komen op het vlak van de procedures in het kader van de controle over de kwaliteit van de eetwaren. Ieder verkocht pakje kan teruggebracht worden tot het gevangen lot vis.

De werkomstandigheden zijn niet evident: 10, 12 uur per dag recht staan om met vismanden te sleuren, vis schoon te maken, te fileren, in diepvriezers te brengen, … met de handen in het water (soms gemengd met ijs), … het zijn erg zware werkomstandigheden. Het is maar de vraag hoe lang mensen zo’n arbeid uit houden.

Maar vooral: je bedrijf mag dan al 13 vakbondsafgevaardigden tellen (die overigens graag met ons mee op de foto gaan), mensen hebben hier weinig keuze. Wie het niet aan kan komt wellicht terecht op straat (en dat is hier echt letterlijk te nemen), in de informele economie en zal met een klein zelf geïmproviseerd handeltje z’n inkomen moeten bijeen krijgen.

Door Luc Hamelinck

take down
the paywall
steun ons nu!