Opinie -

Beste meneer Vandeweghe…

In zijn column voor De Morgen nam onlangs journalist en sportfanaat Hans Vandeweghe de subsidies voor cultuur onder vuur. Hij vond ze te hoog, in vergelijking tot wat de overheid betaalt voor sport. Het zou niet meer dan normaal zijn dat cultuur moet inleveren. Daarbij stelde Vandeweghe dat sport een groter publieksbereik heeft dan cultuur. Klopt dat allemaal? Een antwoord in briefvorm uit de gesubsidieerde bibliotheeksector.

vrijdag 3 oktober 2014 12:45
Spread the love

Beste meneer Vandeweghe, moet dit nu? Cultuur en sport tegen elkaar opzetten om de laatste kruimels subsidie die de Vlaamse regering nog over heeft, naar de ene of andere kant van de tafel te laten rollen (zie De Morgen, 27 september 2014)? 

U verklaart dat sport stiefmoederlijk wordt behandeld en u verwijst naar de budgetten van diezelfde Vlaamse overheid. Maar vergeet u dan toch niet dat lokale besturen de sportclubs veel –  of volgens u wellicht nog te weinig – geld toeschuiven, infrastructuur ter beschikking stellen en andere diensten verlenen? En dat het gemiddelde bedrag hier veel hoger ligt dan voor diverse vormen van lokale cultuur?

Wanneer ik verwijs naar deze bovenlaag, doe ik dit enkel omdat u zelf het voorbeeld aanhaalt van een topgezelschap als Rosas. En dan laat ik nog in het midden of een cultuurliefhebber zo veel meer wil betalen voor een voorstelling van dit gezelschap. Recent onderzoek door LMOV (in samenwerking met Universiteit Antwerpen) heeft immers aangetoond dat de betalingsbereidheid voor cultuur niet zo hoog ligt, hoor!

Laat het ons dan maar hebben over, wat ik – pun intended – de middenveldorganisaties zou noemen. Voor mij geen probleem dat u niet zo’n liefhebber bent van de fanfare bij u om de hoek, van het toneelgezelschap uit uw dorp, en het is wellicht al een tijdje geleden dat u nog binnengestapt bent in de lokale bibliotheek. Maar gun het de mensen die dit wel doen, dat ook zij hun vrijetijdsbesteding in de beste omstandigheden willen beleven. Wij, cultuurliefhebbers, hebben er ook niets op tegen dat u kan sporten onder de beste voorwaarden. Het zijn net dit soort kleinere gezelschappen, verenigingen en organisaties die mensen – ook de familie Roma – in de samenleving laten integreren, net zoals sport dat doet!

U vraagt zich af hoeveel Vlamingen de gesubsidieerde cultuursector bereikt. Een goed verstaander heeft maar één woord nodig en ziet waar u naartoe wilt. Maar als u er dan toch cijfers bijhaalt, voor mij geen probleem. U vermeldt – terecht – dat 1,4 miljoen Vlamingen lid zijn van een Vlaamse sportclub. Fijn zo, het mogen er zeker meer worden. Maar wist u dat ongeveer één op de drie Vlamingen (in totaal dus 2 miljoen Vlamingen) lid is van de openbare bibliotheek? Het valt dus best wel mee met dat bereik!

U klaagt ook dat sport nooit protesteert en geen manifesten schrijft. Is dat onze fout? Had u dan als directeur van Wielerbond Vlaanderen niet de mogelijkheid om rechtstreeks aan de bevoegde minister wat meer steun te vragen? Als wij onze hand ophouden, belet niets dat u dit eveneens doet! U heeft wellicht voldoende concrete argumenten, ook al lees ik die niet in uw opiniestuk, om dit met de nodige panache te doen

Ach, ware het niet beter, dat beide sectoren naar het beste voor hun achterban streven zonder naijverig te kijken wat de andere ontvangt? Want, zoals u weet, het vergt evenveel talent en doorzettingsvermogen om een marathon lopen als een opera te zingen. Sport en cultuur liggen met andere woorden niet zo ver uit elkaar.

En ja, veel geluk met de nieuwe sportfiets!

Patrick Vanden Berghe is bibliothecaris in Oostkamp en in zijn vrije tijd afstandsloper.

take down
the paywall
steun ons nu!