Geachte Eerste Minister Charles Michel,
U moet wel zijn geschrokken toen u hoorde dat Bart De Wever (N-VA) opriep om nog meer te besparen in de sociale zekerheid. Het vergt van u al veel om de bevolking ervan te overtuigen dat de besparingen die u oplegt aan werknemers, werklozen, zieken, invaliden en gepensioneerden broodnodig zijn om ons land een begroting in evenwicht te bezorgen. Het moet voor u nog moeilijker zijn geweest dat juist Bart De Wever, een historicus van opleiding, in de media zei dat er bijkomende besparingen te vinden zijn door de werkloosheidsvergoedingen niet langer door de vakbonden te laten uitkeren.
Het is immers geen toeval dat vakbonden werkloosheidsuitkeringen uitbetalen: zij hebben de werkloosheidsverzekering uitgevonden en het is iets van hen! Aan het einde van de 19de eeuw staken vakbondsleden iedere maand een bijdrage in een kas waarop ze bij werkloosheid een beroep konden doen. Werkgevers richtten kassen op voor vakantiegeld en kinderbijslag. Allemaal buiten de overheid die daar toen weinig of geen belangstelling voor had. Met het Sociaal Pact van 1944 werd dit systeem verankerd. Werkgeversorganisaties werden zo de uitbetalingsinstelling voor kinderbijslag en vakantiegeld, centen die werden uitgekeerd via de kassen die georganiseerd zijn in sociale secretariaten. Sindsdien betalen de vakbonden de werkloosheidsuitkeringen en de ziekenfondsen de ziekte-uitkeringen.
Illegale belastingdeals
De reactie van uw regering bleef dan ook niet uit en u gaf de opdracht aan uw ministers om de bevolking gerust te stellen dat er geen bijkomende bezuinigingen zouden komen bovenop de 3,2 miljard euro besparingen in de sociale zekerheid. Dat leidde de aandacht af, want u kreeg nog maar pas te horen van de Europese Commissie dat de belastingdeals die België sloot met multinationals, onwettig zijn. 700 miljoen euro zou u moeten terugvorderen van die bedrijven. U had waarschijnlijk gehoopt dat de bevolking hier niet te veel aandacht aan zou schenken. Maar helaas reageerde uw minister van Financiën, Johan Van Overtveldt (N-VA), prompt dat hij ‘er alles zou aan doen om een terugvordering te vermijden’. Wat een herrie moet dat zijn geweest in uw regeringsploeg!
Stel u even voor dat deze uitspraken de werknemers, werklozen, zieken, invaliden en gepensioneerden doet beseffen dat er bij hen het zwaarst wordt bezuinigd. Maar er is, uiteraard, wel een andere weg. Zoals bijvoorbeeld faire belastingen heffen op grote vermogens.
Vermogensbelasting
Ik weet natuurlijk, beste Premier, dat uw regering van MR, CD&V, N-VA en Open VLD geen voorstander is van een vermogensbelasting. Zo’n vermogensbelasting kan het land nochtans veel geld opleveren. Surft u eens naar de website van journalist Ludwig Verduyn: www.derijkstebelgen.be. Daar vindt u de 200 rijkste families van België. Uit de lijst blijkt dat een vermogensbelasting voor de 25 rijkste gezinnen van ons land – die samen beschikken over 93,6 miljard euro – ons al genoeg geld zou opleveren. Als we op hun gezamenlijk vermogen een taks van 3 procent heffen, brengt dat 2,8 miljard euro op. Dat is bijna het bedrag dat uw regering zo graag wil wegsnoeien uit de sociale zekerheid, maar dan alleen betaald door de 25 rijkste families. U hoeft écht niet het geld te gaan zoeken bij werknemers, werklozen, zieken, invaliden en gepensioneerden.
Vanwaar komt die 3 procent? Die komt van de berekening van de vermogensbelasting die het Financieel Actie Netwerk (FAN) voorstelt. Deze vermogensbelasting bestaat uit drie tarieven: 1 procent voor het bedrag boven de 1 miljoen euro, 2 procent voor het bedrag boven de 2 miljoen euro en 3 procent voor het bedrag boven de 3 miljoen euro. En meneer de Eerste Minister, hierbij wil ik er nog aan toevoegen dat een onderzoek heeft aangetoond dat 85 procent van de Belgen voorstander is van een belasting op grote vermogens vanaf 1 miljoen euro.
Met vriendelijke groeten,
Guido Deckers, nationaal ACV-propagandist voor het thema rechtvaardige fiscaliteit.
Lees meer over het FAN op www.hetgrotegeld.be
Deze bijdrage verscheen eerder in Ons Recht
