Als er in ons land weer eens iets in de soep is gelopen, hoor je de opmerking: “Italiaanse toestanden.” Welnu, sinds de uitzending van Terzake van gisteravond (13 augustus) blijkt het tegenovergestelde. Silvio Berlusconi, die als televisiemagnaat ook ‘Meneer Zendmast’ wordt genoemd, was beter Belg geweest. Dan had hij, poenig als hij is, zijn recente veroordeling kunnen afkopen.
Aanleiding voor Terzake was de deal die de Antwerpse firma Omega Diamonds heeft gesloten met justitie en de fiscus. Het bedrijf koopt zijn strafrechtelijke veroordeling wegens fiscale fraude af voor € 160 miljoen. Amper € 160 mio voor een fraude waarvan de omvang zo’n slordige twee miljard € bedraagt. Als dat geen zakendoen is….
Mag ik even m’n blog van 7 mei jongsteleden, ‘Diamanten deal’, citeren? “De diamantairs kunnen zich alleen maar in de handen wrijven. Liever een graai in de zwarte kassa dan in de cel. Ook dit is een manier om valselijk verworven rijkdom wit te wassen.”
Het is me toch wat met de Antwerpse diamant! Vorig jaar stelde Jan Jambon het relanceplan van zijn eigen N-VA voor, het alternatief voor wat door de regering was uitgedokterd. Dat N-VA-plan voorzag onder meer in de kordate aanpak van de fiscale fraude die zo’n één miljard frank zou moeten opleveren. Hoe dat precies moest gebeuren, dat was in dat voorstel niet echt duidelijk. De manier waarop de fraude van Omega Diamonds is aangepakt, is niet bepaald de aangewezen weg, lijkt mij.
Misschien is voor de N-VA het ogenblik aangebroken om daar eens wat meer duidelijkheid over te geven in plaats van te zeuren over BHV en ‘de moeder van alle verkiezingen’, overigens een parafrase op een uitspraak van Saddam Hoessein zaliger, iedereen welbekend. Vraag is alleen of Jambon zich niet in een spagaat bevindt. Het is bekend dat hij goede maatjes heeft in de Antwerpse diamantsector. Ik suggereer niks, ik stel alleen maar vast.
In de Terzake-uitzending werd ook geregeld verwezen naar Financiën, betrokken partij in de afwikkeling van de zaak-Omega Diamonds De sector van de peperdure blinkende steentjes kreeg op 16 juli jl. het bezoek van minister van Buitenlandse Zaken Didier Reynders, alias ‘Didi’. Zoek op de site van een of ander nieuwsmedium de woordcombinatie Reynders/diamant op. Zo leer je dat hij er een aantal dingen aankaartte, waarvoor hij als Buza-minister niet bevoegd is. Wel bleek dat Reynders de diamantairs zeer gezind is. Een understatement?
Reynders was gedurende tien jaar verantwoordelijk voor Financiën. Hij maakte er een janboel van, zoals tientallen zelfs hooggeplaatste werknemers van dat departement meermaals en tot in de treure toe hebben getuigd. Fraudebestrijding, daar had Reynders een broertje aan dood. België een belastingparadijs? Je kunt het binnenkort lezen in het EPO-boek ‘Het zijn zotten die belasting betalen’, waarin Marco Van Hees meer dan een tipje van de sluier licht.
Staatsecretaris voor de fraudebestrijding John Crombez heeft gisteren ongetwijfeld nog maar eens in zijn leuk ogend baardje gekrabd. Van ergernis. ‘Werk ik mij hier krom om recht te trekken wat de afgelopen twintig, dertig jaar krom is gebleven en nu dit weer.’
