Opinie, Nieuws, Wereld, België, NAVO, Libië, Nationale feestdag, F-16, Intal Globalize Solidarity, Humanitaire militaire interventie, Rebellenbeweging -

Belgische nationale feestdag als oorlogspropaganda

"De reclameblokken op de radio wekken al langer mijn ergenis op door de belabberde kwaliteit ervan. Maar de week voor de Belgische nationale feestdag liep het pas echt de spuigaten uit. Dit keer geen reclame voor het autosalon, banken of verzekeringen maar wel voor het Belgisch leger", schrijft Mario Franssen, woordvoerder van Intal.

maandag 25 juli 2011 11:40
Spread the love

Het nieuwste militair materieel dat gebruikt wordt in Afghanistan, Libië en Libanon werd tijdens de nationale feestdag geshowd. In de straten rond het Warandepark organiseerde Defensie de hele dag door activiteiten, tot en met een F-16-vluchtsimulator.

Komt dat zien, niet te missen, … De Belgische feestdag werd zo omgeturnd tot een dag van oorlogspropaganda die ‘onze jongens’ en vooral de exploten van ‘onze jongens’ moeten verheerlijken.

België is in oorlog

Want België is in oorlog, en wel in twee landen. In september 2007 stuurde België de eerste soldaten naar Afghanistan, later volgden zes F-16’s.

Op 19 maart 2011 besliste het Belgische parlement om deel te nemen aan de oorlog tegen Libië onder leiding van de Fransen en later de NAVO. Vandaag bombarderen de zes F-16’s met de regelmaat van een klok Libië. Er werden al meer Belgische bommen gedropt op Libië in vier maanden dan op Afghanistan in drie jaar.

In maart 2011 leek de wereld eenvoudig: Khaddafi bombeerde zijn bevolking met vliegtuigen, meer dan 2.000 doden in Benghazi, massaverkrachtingen, containers met viagra.

Vandaag is duidelijk geworden dat het allemaal drogredenen waren die ons klaarstoomden voor een oorlog. In juni verklaarde Donatelle Rovera, die voor Amnesty International drie maanden in Libië verbleef, dat er geen bewijzen zijn voor de massamoorden en verkrachtingen die de NAVO als voorwendsel gebruikte om ten oorlog te trekken.

Het aantal doden in Benghazi schat ze op iets meer dan honderd en in Misrata waren de slachtoffers bijna uitsluitend mannen en niet mannen en vrouwen zoals je kan verwachten als er op burgers geschoten wordt.

5.000.000 euro per maand

Maar ja, gedane zaken nemen geen keer. Op 17 maart keurden 9 landen in de VN-Veiligheidsraad resolutie 1973 goed, en onze kamerleden trokken, over de taal- en partijgrenzen heen, ten oorlog.

Niet één Kamerlid stemde tegen de oorlog. Dat ze daarvoor slechts één (1) dag nodig hadden, mag verbazen in tijden van lopende regering en politieke vertwijfeling.

‘Onze jongens’ gingen enkele dagen later al met hun F-16’s op pad. Zonder dralen werd er 5.000.000 euro per maand vrijgemaakt om Libië te bombarderen. Met 5.000.000 euro per maand kan je het maandelijkse brutoloon betalen van 2.000 gezondheidswerkers of leraars. Zouden onze Kamerleden even snel unanimiteit vinden als het over het creëren van 2.000 jobs gaat?

De oppositie in Libië was van in het begin gewapend en op geen enkele manier te vergelijken met de volksopstanden in Tunesië en Egypte.

De Nationale Overgangsraad, volgens minister van Buitenlandse Zaken, Steven Vanackere (CD&V), de enige legitieme vertegenwoordiger van het Libische volk, bestaat uit voormalige ministers van de Libische regering, radicale extremisten die zich tot Al Qaeda bekennen, aanhangers van de voormalige koning die door de Britten aan de macht werd gebracht in 1952 en dubieuze zakenmannen die miljoenen verdienden aan de smokkel van Afrikaanse vluchtelingen naar Europa.

Oorlog is geen videospel

De gevolgen van de burgeroorlog, die door deze rebellen opgang werd getrokken, worden elke dag duidelijker. Op 19 juni bombardeerde de NAVO een burgerdoelwit in Sorman. Er waren 13 doden te betreuren onder wie vier kinderen en één baby.

Het vluchtelingenprobleem is enorm. Honderdduizenden buitenlanders die niet haar huis terug konden, verblijven al 4 maanden in vluchtelingenkampen. En dan zwijgen we nog over de schade aan de infrastructuur.

In juni ging ik naar Tripoli om ter plaatsen de gevolgen van de NAVO-aanval te bekijken. De Tripolitanen waren duidelijk. De oorlog die de NAVO lanceerde tegen Libië heeft slechts één doelstelling. De herkolonisering van Libië en bij uitbreiding heel Afrika. De achtergebleven buitenlanders voegden er fijntjes aan toe dat de Afrikanen klaar stonden om Libië mee te verdedigen tegen deze aanval.

Misschien valt er op de nationale feestdag niet veel eer te halen met een oproep om de oorlogstrom op te bergen, toch is het net dat wat de  enig juiste oplossing is. In het belang van de Libische burgers.

Mario Franssen

Mario Franssen is woordvoerder van NGO Intal.

Onderteken hier de campagne om de Belgische F-16’s terug naar België te krijgen.

dagelijkse newsletter

take down
the paywall
steun ons nu!