Elke Vlaming die het nieuws een beetje volgt, weet het, China is een land dat een communistisch regime heeft dat nauwelijks of geen vrijheden toelaat, minderheden extreem onderdrukt, waar Facebook niet mag en waar Winnie the Pooh verboden wordt. Dit laatste, dat is omdat Winnie the Pooh een nogal zacht overkomende figuur is, die soms met de Chinese president Xi Jinping vergeleken wordt, maar daar wil een dictator als Xi Jinping niet mee vergeleken worden.
Zoekresultaten als je “Winnie the Pooh” intypt in BaidDu, de meest gebruikte Browser van China. Geen beer te zien.
Evenzo is het geen geheim dat China een enorme economische groei kent en een super kapitalistisch land is dat niets met communisme te maken heeft. Integendeel het heeft een uiterst gevaarlijke communistische partij die in de werkelijkheid hyper kapitalistisch is, maar die doet alsof ze communistisch is. Dat is overduidelijk bewezen, want de top van China is enkel op geld en macht uit en door haar extreme macht hoeft deze top ook totaal geen rekening te houden met de verzuchtingen van de simpele arbeider. Waarachtig kapitalistisch dus en daarom succesvol! Nee, nee, dit was een lapsus, onderdrukking van de gewone mens dat is uiteraard typisch communistisch. Of nee, het zit toch nog anders, haar economisch succes is alleen verklaarbaar omdat het systeem in China staatskapitalisme is en staatskapitalisme dat is een soort kapitalisme waar wij Westerlingen niet tegen kunnen, omdat het oneerlijke concurrentie is tegenover ons kapitalisme dat in essentie kapitalisme van de vrije onderneming is, waar de staat liefst zo weinig mogelijk vat op heeft.
En daarom is de economie in ons Westers kapitalisme vandaag een ramp, omdat het niet op kan tegen het oneerlijke kapitalisme van China van de niet vrije onderneming. En een kapitalisme van de niet vrije onderneming zoals in China is zeker niet communistisch of socialistisch anders zou het economisch niet het succes boeken, waarvan de Chinezen nu genieten. Bovendien is het omdat ons kapitalisme van de vrije onderneming beperkt wordt in het vrij ondernemen, dat onze economie een ramp is. Ons kapitalisme van de vrije onderneming is immers niet vrij omdat het niet de vrijheid heeft om, zoals bij de Chinezen wel het geval is, onze mensen onnoemelijk uit te buiten. Het is omdat bedrijven in het Westen met de werkende mens rekening moeten houden en aan alle handen gebonden zijn in hun vrijheid, omdat ze te kampen hebben met een lastige staat die zich democratisch moet voordoen en nog meer moet doen alsof het een rechtstaat is, dat onze westerse economie niet draait. En dan hebben we nog niet gesproken over de belastingdienst, waar onze westerse bedrijven zich blauw aan betalen. Hoe kan een ondernemende mens nog winst maken met al die beperkingen? En daarom moeten onze werkende mensen afzien en moeten onze westerse staten van de vrije onderneming, waar de staat zich in principe niet moeit met de onderneming en waar er democratie en vrijheid heerst, besparingsmaatregel na besparingsmaatregel door de mensen hun strot rammen en de ordetroepen uitsturen om diegenen die niet direct willen luisteren van de matrak en het waterkanon te geven.
De waarden van het Vrije Westen worden in stand gehouden in Parijs bij een manifestatie van de Gilets Jaunes.
En dat is eigenlijk allemaal de schuld van die oneerlijke Chinezen die alsmaar rijker worden met hun niet vrije, enkel door de Chinese staat gecontroleerde ondernemingen en van de Chinese communistische partij, die alleen communistisch is in woorden, maar niet in daden, behalve als er onderdrukt moet worden. Onze westerse kapitalisten zouden al die beperkingen op vrij ondernemen graag afschaffen om zoals in China met hun niet vrije ondernemingen, vrij hun zin te kunnen doen, maar dat gaan onze westerse vrienden zeker niet doen. Het zijn geen onmensen die zomaar wat doen, zij zijn verantwoordelijk en hebben waarden die in stand gehouden moeten worden. Aan onze westerse waarden hechten zij extreem veel belang.
Dus trokken meer dan 600 van onze beste Belgische mensen naar het land waar het allemaal gebeurt, China, aangevoerd door de allerbesten onder ons, te beginnen met Prinses Astrid. Wie kunnen we beter naar ginder sturen om de waarden van ons systeem te laten vertegenwoordigen?
Wat heeft prinses Astrid allemaal al niet verwezenlijkt? Het eerste wat ze deed, dat was geboren worden. In hoeverre de geboorte een daad van het kind dan wel van de moeder is, daar kan nog over gepalaverd worden, het is alleszins voor Madame Astrid wel een zeer belangrijke, zo niet de allerbelangrijkste prestatie van haar leven. Waarom? Omdat zij uiteraard niet uit de pruim van eender wie is gekropen, maar omdat zij dus van koninklijke bloede is. Om maar wat op te noemen, is zij zonder enige opleiding genoten te hebben kolonel van de krijgsmacht en was zij jarenlang senator “van rechtswege”. Zo gaat dat in het democratische vrije Westen. Zij heeft persoonlijk natuurlijk ook niet veel bijgebracht aan de waarden die door haar voorvaderen verdedigd werden, zoals Leopold II die zich met vrij ondernemerschap bezighield wat tot “Congo Vrijstaat” heeft geleid en Leopold III die het socialisme zeer genegen was, maar dan wel van de nationaalsocialistische soort. Maar er kan gesteld worden dat het een perfecte keuze is om met deze personaliteit onze waarden van democratie, mensenrechten en de rechtstaat trachten duidelijk te maken aan China.
Het is haast niet voor te stellen dat zulke innemende persoon als prinses Astrid, aanvoerster van waarden, de Chinezen niet een beetje van hun stuk heeft kunnen brengen. Hebben zij immers niet ten zeerste gezondigd tegen de democratische waarden door 70 jaar geleden hun vorm van monarchie af te schaffen, door de Chinese keizer de nuttige job van tuinman aan te leren en door deze mens een gewoon salaris te geven?
Astrid was uiteraard niet alleen en zij had een paar koninklijke knechten meegenomen, die de titel van “grootofficier in de Leopoldsorde” dragen, aanhangers van de Congolese democratie waarschijnlijk. Men zou beginnen denken aan één of ander sprookje van de gebroeders Grimm, maar de knechten heten Didier Reynders en Pieter De Crem, wat ons onmiddellijk terug naar de werkelijke wereld brengt. Waarom deze heerschappen deze titels van grootofficier werden toebedeeld, is zeker niet uit enig democratisch proces af te leiden.
Didier Reynders is ongetwijfeld een gewiekst man in de financiële wereld, maar laat ons even verder inzoomen op grootofficier in de Leopoldsorde Pieter De Crem. Het is overduidelijk dat deze extreem gevaarlijke mens van de CDenV geen politiek voert die Jezus-Christus zou voeren. Bij zijn aantreden als minister van Landsverdediging verdubbelde grootofficier De Crem, die ook graag voorover buigt voor de VS, het aantal Belgische troepen in Afghanistan. Maar de grootste smeerlapperij van tsjeef De Crem is dat hij in 2011 meedeed aan het saboteren van het vormen van een Belgische regering door in de belachelijke kwestie Brussel-Halle-Vilvoorde een wetsvoorstel in te dienen en tegelijkertijd ons land met een regering van lopende zaken te doen beslissen om de regering in Libië te wijzigen door dat land mee plat te bombarderen. 30.000 Chinezen die aan het werk waren in Libië zijn in allerijl het land moeten verlaten.
Opnieuw, de waarden die onze toppers van de delegatie aanbrengen, kunnen de Chinezen enkel jaloers maken. Natuurlijk willen zij ook een toekomst zoals in het huidige democratische Libië.
En dan was er ook nog Jambon, die nog niet de eer heeft gekregen om tot knecht van de koning benoemd te worden. Misschien moet de NVA eens een keer tot het besef komen dat Leopold III eigenlijk een collaborateur was en vriendjes worden van de koninklijke familie. Als vertegenwoordiger van de Vlaamse Volksbeweging sprak Jambon op 5 mei 2001 op het 50 Jaar Jubileumfeest van het Vlaamse Oostfrontgemeenschap Sint-Maartensfonds v.z.w., een organisatie van en voor Vlaamse oud-vrijwilligers van het Vlaams Legioen en de Waffen-SS. Jambon zei op het spreekgestoelte dat de Vlamingen die met de Duitse bezetter collaboreerden “hun redenen hadden”. Jambon stond mee aan de wieg van Vlaams Blok, was goede vriend van wijlen Karel Dillen en is ook privé, via zijn ex-vrouw nauw verbonden met mensen uit VB, Voorpost en VMO kringen. In elk geval, Jan Jambon blijkt tevens een grote drang naar het Oosten te hebben ….
Zulke man met hoogstaande waarden zal ongetwijfeld de Chinezen ook nog eens doen nadenken of het wel de juiste weg was om indertijd tegen de Japanse bezetter te strijden.
Jambon bij Le Pen en bij het Sint-Maartensfonds.
Kortom, de Belgen werden goed vertegenwoordigd op hoog niveau om onze waarden aan de Chinezen over te brengen.
Uiteraard liepen er ook nog enkele charlatans rond die niet onze echte diepe waarden vertegenwoordigen zoals Astrid en co dat kunnen en die er enkel op uit waren om hun speciale bieren, chocolade en patatten aan de man te brengen. Het is zelfs voor onze beste mensen niet altijd even gemakkelijk om onze primaire waarden te overstijgen.
Laat ons hopen dat de Chinezen de boodschap begrepen hebben.
