Frank Adam publiceerde eerder al vier fabelboeken en met dit vijfde deel drijft hij de kunst van de absurditeit op vol vermogen ten top. Ook illustrator, Klaas Verplancke, liet zich voor dit boek behoorlijk goed gaan.

Maar je moet een liefhebber van het genre zijn om er ten volle van te genieten. En dat is wellicht niet iedereen gegund. Anderzijds is dit geen uitgave om in een ruk uit te lezen. Het is een mooi ogend boek dat je best laat rondslingeren om er dan af en toe in te bladeren en er een oneliner of een fabel uit te pikken of gewoon te genieten van de prachtige schetsen en tekeningen.

Comedy

De intellectuele satire en de overrompelende doordenkertjes van de auteur maakt dat dit boek van 104 pagina’s best geschikt is als alternatief voor een paar avonden stand-upcomedy, maar dan beter, omdat je hier je eigen tempo en incasseringsvermogen kan bepalen.

Crisis

De humor van Adams slik je in Belgische fabels zelden als zoete koek. Vaak is het lang zoeken naar wat hij precies wil overbrengen, maar na wat denkwerk lukt het meestal wel. Een rode draad in Belgische fabels is het negativisme dat de jongste jaren de samenleving overheerst. “Iedereen heeft het steeds over de crisis, ook in de private sfeer, zodat het lijkt alsof het hoogste geluk dat een mens dezer dagen kan bereiken er uit bestaat je eigen ellende fatsoenlijkheid onder woorden te brengen.”

Of: “God schiep eerst de schrijver en met het afval de recensent. Maar de uitgever schiep zichzelf. Want God vond hem niet nodig.”

Dus zullen we het hier maar bij houden, al kan ik het boek aanbevelen aan de moedige lezers onder ons. Want voor wie met absurde teksten en tekeningen kan omgaan is het vijfde fabelboek van Frank Adam puur leesgenot.