Normaal gezien was deze militaire operatie gepland voor deze zomer, maar na de mislukking van het offensief in Marja (februari dit jaar) werd de Kandahar-operatie uitgesteld tot september. Ondanks de negatieve ervaringen in Marja houden de VS en de NAVO koppig vast aan hun ‘counterinsurgency’-strategie en geloven ze dat ze in Kandahar, waar het verzet nog veel groter is dan in Marja, wel succes zullen boeken.
Volgens de NAVO zelf wordt het “de grootste operatie in deze negen jaar durende oorlog”, die nu al langer aansleept dan het langste conflict waarin de VS ooit betrokken was: de oorlog in Vietnam.
Het Kandahar-offensief moet de regio zuiveren van Talibanstrijders. Voor de Afghaanse burgers is dit slecht nieuws. Zij komen opnieuw tussen twee vuren terecht. Zeker in het dichtbevolkte Kandahar zullen de militaire operaties veel menselijk leed veroorzaken.
De Belgische F16’s zullen ingezet worden om luchtsteun te bieden, d.w.z bommen te lossen op huizen en mensen. De ontslagnemende Belgische regering blijft beweren dat er niets verandert aan de oorspronkelijke opdracht van de F-16’s. Officieel zijn de straaljagers ter plaatse in het kader van de ISAF-missie (NAVO), die als oorspronkelijke opdracht heeft om te werken aan de wederopbouw en het verstrekken van de vrede. Inmiddels is duidelijk geworden dat de ISAF een echte oorlogsmissie aan het uitvoeren is en dat alle energie gestoken wordt in het bestrijden van de opstandelingen.
Dat verandert meteen ook het karakter van de inzet van de F-16’s. In plaats van luchtsteun te bieden in noodgevallen waarbij grondtroepen in contact komen met Taliban, worden de Belgische straaljagers nu ingezet tijdens een duidelijke gevechtsoperatie. Dat was nooit de bedoeling. Wat er precies staat in het akkoord tussen België en de NAVO over de inzet van de Belgische troepen is geheim, maar uittredend minister van Defensie Pieter De Crem heeft altijd beweerd dat de Belgische militairen niet zouden deelnemen aan gevechtsoperaties.
Ofwel heeft hij de ‘rules of engagement’ nog vlug veranderd, wat eigenlijk niet toegestaan is in een regering van lopende zaken, omdat die alleen mag afhandelen wat al beslist was. Ofwel heeft hij sinds het begin van de missie gelogen tegen het parlement en de bevolking over de mogelijke aard van de inzet van de Belgische militairen en straaljagers.
Ons land laat zich alsmaar dieper in het Afghaanse oorlogsmoerras meezuigen. Diverse recente rapporten van gezaghebbende veiligheidsinstituten, de documenten op Wikileaks, NGO-verslagen maar ook uitspraken van verschillende politici wijzen er op dat de huidige strategie gedoemd is om te mislukken. Bovendien zal de Taliban er ook dit maal versterkt uitkomen.
Het aantal slachtoffers (zowel ingezette militairen als Afghaanse burgers) blijft ondertussen jaar na jaar stijgen. Zelfs mensen die overtuigd waren van de vermeende nobele doelstellingen die de VS en de NAVO zich in Afghanistan gesteld hadden, moeten nu ook gaan inzien dat ze op deze manier niet bereikt zullen worden. In plaats van zich te engageren voor dit offensief in Kandahar zou België dringend een terugtrekking moeten beginnen overwegen.
Het is ook meer dan noodzakelijk dat het geld dat nu massaal in de oorlog wordt gepompt, gebruikt wordt om wederopbouw- en ontwikkelingsprogramma’s te ondersteunen. België volgt echter blindelings de militaire logica van de NAVO en de VS. In 2010 budgetteerde ons land voor Afghanistan 109 miljoen euro voor militaire inzet en slechts 12 miljoen euro voor ontwikkeling.
-De Belgische F16’s mogen niet ingezet worden voor het offensief in Kandahar!
-De volgende regering moet de Belgische deelname aan de ISAF-missie volledig stopzetten.
-De VS en de NAVO moeten dringend een exit-strategie uitwerken, waarbij een politieke en diplomatieke oplossing gezocht wordt voor Afghanistan, met de inbreng van alle betrokken partijen, d.w.z. ook het verzet.
Soetkin Van Muylem en Ludo De Brabander zijn medewerkers van Vrede vzw
