Bron: Wikimedia Commons
Analyse, Wereld, Samenleving, Politiek, België - 11.11.11

België kan meer vluchtelingen hervestigen

België moet dringend een extra inspanning doen om vluchtelingen te hervestigen. Dat is nodig om tegemoet te komen aan het hervestigingsplan van de EU dat in september werd voorgesteld. Maar ook in het licht van de internationale context en noden zijn de cijfers van België allesbehalve ambitieus. 11.11.11 publiceert vandaag een dossier in samenwerking met Caritas International, Vluchtelingenwerk Vlaanderen en Oxfam Solidariteit, met wereldwijde cijfers over de hervestiging van vluchtelingen.

donderdag 26 oktober 2017 14:29
Spread the love

Hervestiging is het selecteren en overbrengen van vluchtelingen van een land waar zij bescherming hebben gezocht, naar een derde land. Het gaat om mensen die al formeel erkend zijn als vluchteling. De maatregel is bedoeld voor vluchtelingen die niet kunnen terugkeren naar hun land, maar die ook geen afdoende bescherming of lokale integratieperspectieven kunnen krijgen in het eerste land van opvang.

België organiseert geregeld hervestigingsoperaties, samen met het UNHCR (Hoogcommissariaat voor de Vluchtelingen) en de Europese Unie. De huidige regering engageerde zich voor 2015 en 2016 om een groep van 550 vluchtelingen uit conflictgebieden naar hier te laten komen. Uiteindelijk werden in 2015 slechts 276 mensen hervestigd, in 2016 waren het er 452. Dit jaar kondigde staatssecretaris Francken aan dat België 450 Syriërs uit Libanon en Jordanië zou hervestigen. Daarnaast zouden nog eens 100 Congolese vluchtelingen vanuit Oeganda worden overgebracht. Tot nu toe werd echter nog geen enkele vluchteling uit een Afrikaans land overgebracht. Zweden, een land met een gelijkaardig bevolkingsaantal en bbp per capita, maar met een veel groter aantal spontane asielaanvragen, hervestigt jaarlijks meer dan 1.800 vluchtelingen.

EU vraagt grotere inspanning



Klik op de infographic om deze te vergroten. Bron: 11.11.11

Net nu vraagt de Europese Unie om een grotere inspanning te doen. Europa wil de komende twee jaar 50.000 kwetsbare vluchtelingen naar de Unie halen. Dat is een aanzienlijke verhoging ten opzichte van de 23.000 hervestigingen in Europa in de periode 2015-2017.

In een internationale context blijft deze inspanning echter erg bescheiden. Wereldwijd zijn er 1,2 miljoen mensen die nood hebben aan hervestiging. Daarvan neemt de EU dus 4 procent voor haar rekening.

De zwaarste last van de vluchtelingencrisis wordt overigens door de armste landen gedragen. De overgrote meerderheid (86 procent) van de mensen op de vlucht wordt namelijk opgevangen in de conflictlanden zelf of door hun buurlanden.

België vangt 1 persoon per 208 inwoners op, Libanon 1 op 5

Het is belangrijk om de concrete cijfers in het oog te houden en om de zaken in perspectief te plaatsen. In 2015 dienden 39.064 mensen een eerste asielaanvraag in België in. Vorig jaar halveerde het aantal asielaanvragen tegenover 2015 dan weer tot 14.670.

Wereldwijd zijn er 1,2 miljoen mensen die nood hebben aan hervestiging. Daarvan neemt de EU 4 procent voor haar rekening.

Ons land vangt vandaag 1 persoon per 208 inwoners op. In Turkije worden meer dan 3 miljoen vluchtelingen opgevangen, dat is 1 op 25 inwoners. In Duitsland waren dat er 669.500, dat is 1 op 113. Libanon staat derde in de rij met meer dan 1 miljoen vluchtelingen wat neerkomt op 1 vluchteling op 5 inwoners.

Misschien wel één van de treffendste cijfers van de laatste maanden: in de recente zomermaanden vluchtten 389.000 Rohingya vanuit Myanmar naar Bangladesh. Dat is bijna drie keer het totale aantal migranten dat in 2017 via de zee naar Europa kwam.

Gedeelde verantwoordelijkheid

Het is volgens 11.11.11 niet correct dat het land dat geografisch het dichtst bij ligt, de volle verantwoordelijkheid voor de opvang krijgt. Opvang en bescherming van vluchtelingen moet een gedeelde verantwoordelijkheid zijn. Landen kunnen die verantwoordelijkheid opnemen door legale toegangswegen te voorzien. Ze kunnen actief meewerken aan hervestiging door vluchtelingen te selecteren en over te brengen.

België engageerde zich in de Verklaring van New York, samen met 192 andere landen, om het aantal hervestigingsplaatsen op te voeren en om samen de behoeftes tot hervestiging volledig in te vullen.

Het is niet correct dat het land dat geografisch het dichtst bij ligt, de volle verantwoordelijkheid voor de opvang krijgt. Opvang en bescherming van vluchtelingen moet een gedeelde verantwoordelijkheid zijn.

11.11.11 vraagt dan ook aan de Belgische regering om:

  • het aantal hervestigingen aanzienlijk op te trekken en deze engagementen per jaar voor de volgende jaren vast te leggen.
  • extra aandacht te hebben voor de vaak vergeten vluchtelingencrisissen in Afrikaanse landen
  • inspanningen te leveren om de hervestigde personen, eens in België, te begeleiden naar een duurzame integratie in onze samenleving

take down
the paywall
steun ons nu!