Stimulerend is die vent wel. Of ik nog de slaap ga vatten na dit bericht (gebracht op de F-pagina van Bart De Wever) te lezen is een ander paar mouwen. Dit zijn mijn opbouwend-kritische bedenkingen bij dit pleidooi van het achtste knoopsgat.
“Zeer boeiend om lezen, intelligent gebruik van de menselijke hersens. Des te vreemder te lezen hoe u, Bart De Wever, vandaag nog durft te wijzen op de kosten van een groene economie en energievoorziening. Hoe is het mogelijk dat u het grotere plaatje niet ziet (of het verdonkermaant, om mensen naar de mond te praten om op die manier pogend meer politieke macht te verwerven)? Het duurste voor de samenleving is niet ecologiseren. Dat betwijfelt geen enkele expert. U stuurt het schip van de samenleving naar een gebied vol klippen, in de hoop dat mensen uw verhaaltje over de portemonnee die even vol moet blijven als gisteren, gaan slikken en u gaan volgen. Duitsland heeft als voorbeeldnatie dappere en duidelijke conclusies getrokken na de vreselijke rampen en tol in mensenlevens toen de kerncentrale in Fukushima op Japan ontplofte. U durft intussen nog de term “dit is een betrouwbare energie” in de mond nemen. Ik schaam mij in uw plaats; als tijdgenoot en als historicus. U betekent met zulk discours toch een smet op het blazoen van onze waarheidszoekende gilde?… Hopelijk brengt de oppositiekuur u in de komende seizoenen wat meer wijsheid en reflectie met echte kwaliteit.
– Dit is overigens opnieuw een staaltje sluw politiek spreken, helaas gebaseerd op een gebrek aan inzicht in de ecologische uitdaging die ons als maatschappij op tafel ligt. Ouderwets denken. Vergroenen is de enige verstandige optie op termijn. En kernenergie is rotte zaak; een doorschuiven van grote gevaren en immense kosten naar volgende generaties. Het tegendeel van een kindvriendelijk beleid. Uw partij levert nochtans een minister van onderwijs die wel met de blik op de toekomst maatregelen durft nemen. Als enige van de landen in onze regio houdt hij de scholen open, tegen weerstand in. Terecht. Jongeren hebben zeer veel sociale contacten nodig voor hun ontwikkeling. Vereenzaamd en alleen op hun kamertje zou die persoonlijkheidsvorming onherstelbare schade oplopen. Bravo voor Ben Weyts. Hopelijk leert de voorzitter uit dit en vergelijkbare gevallen, want ook de minister van Milieu durft toekomstgericht denken en beslissen, zonder daarbij de bevolking te fel tegen de haren te strijken, dat in team werken de beste resultaten oplevert. De geschiedenis levert overigens genoeg voorbeelden van zware mislukkingen die te wijten waren aan eigenzinnig optreden van de leidersfiguur; niet alleen met operatie Barbarossa. Plus est en vous. Waarbij vous vooral voor het meervoud mag staan.
