Beste stadsbestuur (en bij uitbreiding alle partijen betrokken bij de keuze voor het BAM-tracé)
Hier zijn we: het cliché gezin dat u zo graag wil aantrekken naar de stad.
We deden het: we kwamen. Kochten een huisje. Investeerden er in. Negeerden de kritische commentaren. Ok, overvolle scholen en een vervallen winkelstraat, maar ook: een betaalbare woning , alles dichtbij, goed openbaar vervoer, veel speeltuintjes, centrale ligging en die mooie, bruisende stad om de hoek… en vooral een papa die zijn kindjes nog kan zien en geen uren in de file moet staan.
En we leren bij: gezondheidsperikelen en anderhalf jaar verblijven in een buitenlandse regio met goede luchtkwaliteit waren een eye-opener. Wat is nu juist de link tussen luchtvervuiling, lawaai en gezondheidsproblemen? Waarom stinkt het hier zo? En hoe gevaarlijk is die slechte lucht nu echt?
Waarom hebben we hier veel meer last van onze luchtwegen? Waarom was onze dochter in het buitenland plots bijna nooit meer ziek? Waarom hebben alle kindjes in onze vriendenkring zo vaak luchtweginfecties? Waarom puffen er zo velen? Waarom is er zoveel kanker, zelfs bij jonge mensen, jonge mama’s…
Je kan niet alles op de vuile lucht steken. Maar eens je je vastbijt in het onderwerp en de studies leest, dan gaat het alarm definitief af. Een beetje traag, maar stevig…
Vlaanderen wil een voortrekkersrol spelen, Antwerpen wil een wereldstad zijn en nu tonen ze zich met een megalomaan, ouderwets project, zonder enige visie en creativiteit. Een achterhaald project , onderbouwd met leugens en opgesmukt met een beetje gras. En dat na zoveel tijd. En ondanks goede alternatieven van mensen (professoren, artsen, economen en activisten) die écht met de bewoners van Antwerpen en omgeving inzitten. Die échte oplossingen hebben voor het mobiliteitsprobleem.
We verzetten ons! Wij zijn een doorsnee gezin, hebben nooit eerder echt actie gevoerd voor wat dan ook. En vinden het hoog tijd om hier iets aan te doen. Onverschilligheid, uit de stad wegtrekken en terug mee in de file gaan staan zijn de enige andere opties.
Aan alle andere gezinnen, jeugdbewegingen, verenigingen, scholen etc., die tot op nu afzijdig gebleven zijn wegens tijdsgebrek, geen kennis, interesse of andere: het is tijd om je te informeren en te engageren. Het verzet moet niet alleen komen van – met alle respect – ‘groene jongens’. Ook wij moeten ons laten horen, wat je politieke kleur of achtergrond ook is. Het stadsbestuur en de Vlaamse regering verkopen met de keuze voor het Bam-tracé onze gezondheid en die van onze kinderen. Accepteer dit niet! Laat je horen en doe er mee iets aan!
