Bad banks en slechte politici

Bad banks en slechte politici

woensdag 5 oktober 2011 10:30
Spread the love

Geen alternatief ? Toch wel …

Soms vergissen onze ministers zich en soms gebeurt het dat ze liegen. Het verschil is niet zo duidelijk want ze zijn daar goed in. Soms kijken ze bezorgd, maar je weet zelden echt waarom. Als het over hun eigen hachje of hun herverkiezing gaat, is het misschien minder gespeeld, alhoewel … . Gisteren waren Leterme en Reynders ‘goe bezig’ en we mogen er van uitgaan dat ze dat nog een hele tijd kunnen en zullen volhouden.

Allerlei geruststellende verklaringen werden kwistig rondgestrooid. Verrassend is dat niet. In dergelijke situaties zie je dat wel meer. Leterme en Reynders hadden het onder andere over de garantie van 100.000 euro ‘per bankrekening’. Dat werd voortdurend herhaald, maar het klopt natuurlijk niet. Op radio en TV kwamen ze vertellen dat de overheidsgarantie geldt tot 100.000 euro ‘per rekening’. Volledig fout dus en je zou kunnen denken dat ze dat weten. De bescherming bedraagt 100.000 euro per persoon en per bank. Je kan je ook afvragen waar dat geld vandaan moet komen als er een bank echt failliet zou gaan: die poen ligt nergens klaar en onze overheid heeft daarvoor ook geen verzekering.

Het leek gisteren sterk op een herhaling van de nummertjes die ze ook eind 2008 al hebben opgevoerd en blijkbaar hebben ze niets geleerd uit hun wedervaren. Om de haverklap stelde ons olijke duo klaar te staan om Dexia te redden en werd er met waarborgen gezwaaid. Ook in 2008 legden ze massa’s overheidsgeld op tafel om verschillende banken en verzekeraars voor de totale ondergang te behoeden, waarna die gewoon tot de orde van de dag overgingen. De ‘topbankiers’ hadden snel begrepen dat de overheid terug zou bijspringen als dat nodig zou zijn en nu zitten ze natuurlijk nog steeds met die toxische rommel in hun kluizen. Met al het gedoe rond die stresstests, met nieuwe bankwaakhonden en met Basel 3 werd eens goed gelachen.

Vandaag kunnen we niet naast te gevolgen kijken van het desastreuze beleid waarvoor Leterme en Reynders tijdens de eerste dip van de crisis hebben getekend. Voor Dexia legden ze in 2008 onder andere een bankgarantie van 150 miljard euro op tafel: geld dat zij en vooral wij niet hadden. Ook nu zeggen ze met waarborgen klaar te staan voor de “bad bank” van Dexia: dat geld is er ook niet. Als het op tafel moet gelegd worden is België failliet. Griekse toestanden worden dan klein bier in vergelijking met hetgeen ons zal overkomen. De Tijd heeft al berekend dat die nieuwe garanties elke Belg 6000 euro kunnen kosten, maar ik weet niet of het klopt. Wat wel zeker is: de belastingbetaler wordt opnieuw opgezadeld met schulden die hem niet toekomen. Straks wordt die bovendien nog overrompeld met besparingsmaatregelen.

Het is duidelijk dat Dexia Leterme nauw aan het hart ligt. Van Fortis wilde hij toen zo snel mogelijk verlost zijn en het bedrijf verhuisde voor een habbekrats naar Parijs. Straks vindt hij daar trouwens zelf een onderduikadres bij de OESO. Maar eerst zou op een ernstige manier zijn rekening moeten gemaakt worden.

Terwijl de waarde van het aandeel Dexia verder de dieperik in gaat, blijft Leterme het ook hebben over ‘virtuele verliezen’. In 2008 kwam onze overheid in het bezit van aandelen Dexia. Leterme en Reynders hadden het toen dus ook voor Dexia en betaalden met ons geld 9,9 euro per stuk voor die aandelen. Vandaag is Dexia nog nauwelijks een euro waard en toch blijven onze ‘redders van het spaargeld’ bij hoog en bij laag beweren dat ze toen een uitstekende belegging deden. Ze zullen moeten toestaan dat ik dat bullshit vind.

Ook Kris Peeters heeft boter op zijn hoofd. De Vlaamse regering gebruikte geld uit haar toekomstfonds voor de Dexia Holding en ook Peeters spiegelde ons mooie dividenden voor.

Steeds opnieuw wordt herhaald dat er geen alternatief is. Ook dat is niet zo. Bij herhaling heeft de regering Leterme geweigerd om de openbare kredietinstellingen (OKI) terug op te richten. Met overheidsbanken zoals de ASLK en het Gemeentekrediet was niks mis. Ook omwille van het matige winststreven hielden die het – zonder overheidssteun – meer dan honderd jaar uit. Zonder de desastreuze privatiseringen zou dat nog altijd zo zijn.

Deze bijdrage verscheen ook op www.openbarebank.be

take down
the paywall
steun ons nu!