Kernenergie werd in de voorbije jaren dikwijls door de nucleaire lobby naar voren geschoven als de oplossing voor de klimaatverandering. De dramatische gebeurtenissen in Japan zetten ons weer met beide voeten op de grond. De opwarming van de aarde afremmen door in te zetten op atoomstroom is om problemen vragen. Extreme weersomstandigheden die nu al vaker voorkomen, zullen in de toekomst het risico op een kernramp verhogen.

Bij de bouw van een kerncentrale bepaalt men de veiligheidsnormen. Met bepaalde fenomenen die dan onmogelijk worden geacht, houdt men op dat ogenblik geen rekening. Zo is de buitenste wand van een Belgische reactor niet bestand tegen een Boeing die er met een volle brandstoftank tegenaan vliegt. Dat was in de jaren zeventig “ondenkbaar”. Helaas weten we sinds 11 september 2001 beter.

Hittegolven

De kans op een terroristische aanslag mag dan klein zijn, er is meer aan de hand. De uitzonderlijke weersomstandigheden in het afgelopen decennium hebben al voor veiligheidsproblemen in kerncentrales gezorgd. En niet eens zo ver van ons bed. Het VN-Milieuprogramma (UNEP) meldde bijvoorbeeld naar aanleiding van de hittegolf in 2003: “In bepaalde Franse regio’s is het waterpeil van rivieren zo drastisch gedaald, dat het afkoelingsproces onmogelijk werd. Omdat het geloosde water de milieunormen overschreed, werden er voor zes kernreactoren uitzonderingen op de wet toegestaan”. Je ziet, de gevoeligheid van kerncentrales voor de klimaatverandering is al een feit.

In België had de zomer van 2003 minder zware gevolgen, maar de incidenten in de reactoren van onze grote onderbuur tonen wel aan hoe kwetsbaar atoomenergie is in perioden van grote droogte. Laat nu uitzonderlijk warme zomers met hittegolven een gevolg zijn van de klimaatverandering waaraan ons land zich in de komende jaren nog meer mag verwachten. Tot het einde van deze eeuw zal naar schatting een zomer op de twee recordtemperaturen halen zoals in 2003.

Dat doet de vraag rijzen: hoeveel hittegolven zoals in 2003 zullen we nog meemaken tot 2035, het jaar waarin de uitbaters van de kerncentrales definitief de deuren willen sluiten? Of nog: zijn we wel bereid om de grenzen aan de veiligheid in onze centrales af te tasten in zulke omstandigheden? En om in het geval van een incident de gevolgen te aanvaarden?

Veilige oplossing

Daarin schuilt de paradox. De levensduur van de kerncentrales verlengen zou ons helpen in de strijd tegen de opwarming van de aarde. Maar net die klimaatverandering verhoogt het risico op nucleaire incidenten, ook in centrales als Doel en Tihange.

Kernenergie heeft geen plaats meer in een wereld die opwarmt. We moeten het pad effenen voor echt hernieuwbare energie. België heeft nog een enorm potentieel op het vlak van energiebesparing en kan ook verschillende soorten energiebronnen combineren. Op die manier kan ons land twee vliegen in één klap slaan, strijden tegen de klimaatverandering en afstappen van kernenergie. De talloze problemen waar de Japanse autoriteiten momenteel mee kampt, moeten ons aansporen om werk te maken van de kernuitstap en te investeren in hernieuwbare energie, een veel veiligere oplossing voor het klimaat.

Stap mee uit kernenergie en teken petitie van Greenpeace als signaal aan de toekomstige regering.